Günlerce ve saatlerce yapılan toplantılardan bu kadar derin bir belirsizlik çıkmasını beklemezdim.
Kesintiler çok net: Hemen.
Peki destek?
“Muamma” der eskiler...

***

Kabine “kabile” gibi görmüş özellikle özeldeki işçiyi, emekçiyi, güvencesizi, yoksulu, yoksunu…
En acısı da sınıfsal ve etnik ayrımcılıkla görmüş…
Yetmemiş…
Nisan sonuna atmış!

***

Son on beş gündür işsiz insanlar var.
Çare üretildi mi?
- Hayır.
Bu ay başı maaş alamayacak belki 40 bin insan var.
Formül düşünüldü mü?
- Hayır.

***

“Toplu işten çıkartmalar var, bir müdahaleniz olacak mı” soruyorum…
Yok!

Faizlere bir müdahale, yok…
 

***

Kamuda maaş kesintilerini anladık, yüzde 25.
Bakanların, müdürlerin kendi maaşları da 8 bin 500 lira olacak.
Peki özeldeki işçiye yönelik 1.500 lira maaş desteğini kim alacak?
Hangi sektörler?
Soruyor, öğrenemiyor, anlamıyor, bakışıyoruz.

***

Turizm ne olacak?
Üniversiteler ne olacak?
Ne olacak medya?
En acısı de sık sık “en önemlisi sağlık, en önemlisi sağlık” deniyor ya…
Sağlık ne olacak?
Baktım…
33 madde 1034 kelime tedbirlerin içinde tek bir “sağlık” lafı var.
1 cümlede, 1 kelime!
“Kredi kartı ile 26 Mart 2020 - 26 Nisan 2020 tarihleri arasında yapılan akaryakıt, gıda ve sağlık harcamaları faizsiz olacak şekilde bir ay ötelenecektir.”
Sağlığa yönelik nasıl bir planlama yapılacak bu süreçte, ne kaynak ayrılacak acaba?
Bilmiyoruz.

***

“Elzem hizmetlerde kesinti yapılmayacak” denmiş, doğru karar…
Sanırım doktorlar, hemşireler, sağlık çalışanları anlatılıyor.
“Sanırım” diyorum çünkü o da açılmamış.
Tamam da belediyeler “elzem” hizmet değil mi?
Niye yerel yönetimlerin katkısından yüzde 25 kesinti yapılıyor anlamadım.
Hele de “salgın” ortamında çöpler toplanmazsa, temizlik olmazsa, yaşlılara destek sağlanmazsa ne olur halimiz sayın bakanlar?

***

“Savaş günleri”ne benzetti Başbakan yaşadığımız süreci…
Çok meraktayım.
O savaş günlerinde 8 bin 500 lira maaş alan kimdi, bin beş yüz lira için yalvaran kim?