BU FOTOĞRAFLAR İLK KEZ YAYINLANIYOR
 

--------------
Temmuz 1974… 175 odalı otele 676 esir sığmıştı; kadın, erkek, çoluk çocuk… Çocuklar için ‘sınıflar’ yaratılmıştı. Oteldeki turistler önce bodruma sığınmış, sonra kaçmıştı. Girne’yi, kentlerini, hayatlarını terk etmek istemeyen esirler Aralık 1974’e kadar otelde kalmaya devam ettiler
--------------
Dome Otel’in sahibi Katsellis’in torunu Kostas Zambarloukos fotoğraf albümünü ilk kez Politis’in hazırladığı dosya için medyaya açtı, 1974 temmuzundan fotoğraflar ışıkla buluştu.
--------------

Girne siluetinin ve kentin belleğinin en önemli yapı taşlarından biri, Dome Otel!
1931’de hizmete girmiş, sahibi Costas Charalambus ya da bilinen ismiyle, Katsellis, bir Kıbrıslı Rum yatırımcı.
5 yıl boyunca Polanyalı mültecileri de barındırmış otel, dünya savaşı mağdurlarını!
Tıpkı 1974 temmuzundan itibaren adeta bir “esir kampı”na dönüştüğü gibi!
Kıbrıs’ın güneyinde yayınlanan Politis gazetesi, Dome Otel hakkında geniş bir dosya hazırladı ve kimi fotoğrafla ilk kez gün yüzüne çıktı.

Dome Otel’in sahibi Katsellis’in torunu Kostas Zambarloukos albümünü ilk kez bu dosya ile medyaya açtı.
1974 savaşının ardından Girne’deki diğer mülkler gibi Dome Otel de Kıbrıs Türk yönetimi tarafından “devralınmıştı…”
O dönemde genç bir turizm mezunu olan Enver Özemer otelin müdürlüğüne getirildi. Bir dönem, Kostas Zambarlou ile birlikte oteli yönetti, hatta, Kostas’ı artık güneye dönmesi yönünde ikna eden kişiydi.
İlk günlerde otelin yönetimine “Ordu”dan görevli bir subay getirilse de çok başarılı olamamıştı…
“Bırakıp kaçmıştım, askeri idari altında otel mi yönetilir! Sonra geri çağırmışlardı” diyor Enver Özemer, o günleri anlatırken…

676 esir

1974’te savaşında otelde “turist” olarak bulunanların çoğu İngilizlerdi.
İngiliz turistler önce sığınaklara yöneldi, sonra otelin bodrumuna… Elbette ilk fırsatta oteli de Girne’yi terk etti.
Yine de sonraki senelerde Dome Otel’in en fazla müşterisi hep İngilizler oldu.
Temmuz 1974'te Dome Otel’de kalan 676 “esir” vardı ki, bunlar arasında çocuklar da mevcuttu…
Ağustos 1974'te otelde 472 kişi vardı. Bu esirler, Aralık 1974’e kadar otelde kalmaya devam ettiler.
Birleşmiş Milletler’e verilen imza karşılığı esirler güneye göç edebiliyordu, ancak, pek çoğu Girne’yi bırakmak istemedi, bu nedenle Aralık ayına kadar Dome Otel’den ayrılmadı.
Kıbrıslı liderler Klerides ve Denktaş’ın 27 Kasım’da Dome Otel ziyareti sonrası acı gerçek açıklanmıştı: Kıbrıs bölündü!
Gideceklerdi!
Böylece Girneli esirler, hem Dome Otel’i hem de kuzeyi terk ettiler.

O günler!

Dome Otel’deki esirlik günlerinde yaşanan zorluklar vardı.
Çünkü 175 odalı otelde 676 esir sığmıştı; kadın, erkek, çoluk çocuk…
Yine de bu “turistik esir kampı”nda büyük bir dayanışma oluştu, hayat “normalmiş” gibi yaşandı, mutfakta yemekler pişirildi, öğretmenler çocuklar için sınıflar oluşturdu.
Ekmekler fırına salındı, tavla maçları yapıldı, umutlu bekleyiş hep sürdü…
Kimi günler “askerin izni” ile dışarı çıkıldı, havuza girildi, güneşle buluşuldu.
Otelin çok yakınındaki kiliseye gidildi, dualar edildi.
Dome Otel’in Kıbrıslı Türk ilk müdürü Enver Özemer, “Otelin sahipleri de herkes de, giderken, buna inanamıyorlardı, yeniden geri döneceklerini düşünüyorlardı” diyor.
Dome Otel, bugün de, işçilerin ve çalışanların sahip olduğu tek tesis olarak bir “dayanışma anıtı” gibi ayakta durmaya devam ediyor.
Katsellis’in konyağı da büfesindeki yerini aynen koruyor!

( Fotoğraflar: Kostas Zambarloukos’un albümü / POLİTİS gazetesi )