Toplu işten durdurmalar var.
Öyle üç, beş değil…
Çalışma Bakanlığı’na bir günde 200 ya da 400 kişilik listeler ulaşıyor.
2 ayda en az 5 bin işten duruş var.
Teyit edilmiş rakamlar bunlar.
Hepimizi korkunç bir işsizlik bekliyor.

*  *  *

Özellikle turizm sektöründe ciddi kriz var.
Buralarda çoğunlukla göçmenler ya da yabancılar çalışıyor.
Her bir tesiste üç ya da dört yüz kişi işsiz kalacak.
Eğer tedbir alınmazsa sonuçları elbette yıkıcı olacak.

*  *  *

Kimileri “çoğunluğu yabancı işçi, ülkelerine geri dönecekler” gibi düşünebilir.
Öyle olmuyor.
Giden gitti zaten…
12 bini aşkın çalışma izinli sistemden eksildi.
Lütfen bir düşününüz bu insanlar aslında 12 bin ekmek demek her gün!
Giderler ciddi bir tüketim potansiyelini de yanlarında götürüyorlar.

*  *  *

Çalışma izinli 12 bin kişi sistemden eksildi.
Giden gitti.
Peki geride kalanlar?
İş arıyor, hayat arıyor, geçim arıyor.

*  *  *

İşsiz kalacak insanların önemli bir çoğunluğu ‘KKTC’ yurttaşı olmuş, göçmen, yoksul, güvencesiz ailelerin çocukları…
Bu insanlar ne kadar zaman “gelirsiz” yaşayacaklar sizce?
Kimileri farklı iş alanlarına geçiş yapıyor.
Yurt dışından “yeni çalışma izni” verilmemesi olumlu bir adım ancak yeterli değil.

*  *  *

Sosyal patlamalar böylesi süreçlerde gelişiyor.
Gizliden gizliye bir “huzursuzluk” büyüyor.
Hükümetin en önemli ihmali de bu oldu sanırım.
Üç ay gibi değerli bir zamanı harcadı.
“Skor”la ilgilendi.
Sağlık altyapısı güçlü olsaydı eğer bugün ekonomiye yönelik çok daha cesur adımlar atılabilirdi.

*  *  *

“Kamuda maaşları ödedik mi tamamdır” sıradanlığının çöküşünü yaşıyoruz.
Ne sağlık ne de ekonomik yıkımla ilgili aslında henüz ‘zirveyi’ görmedik.
Umarım sağlıkta görmeyiz.
Ama ekonomide öyle olmayacak.
İşsizlik büyüyecek.

*  *  *

Peki siyasetin tepesinde ne var?
Her biri bir diğerini şikâyetle meşgul…
Ülkede işsizlik büyürken seçtiklerimiz “itibar katliamı” ile uğraşıyor.
Durum vahim…
İşin ciddiyeti henüz anlaşılmıyor.
Bencillik içimizi kemiriyor.