DUYGUSAL ANLAR YAŞANDI… Yüzlerce Kıbrıslı Rum’un katıldığı ayine yaşlıların yanı sıra, gençlerin de katılımı dikkat çekti. Köyün sembolü olan kilisede dün düzenlenen ayini 3 papaz yönetti.

 

POLİS TEDBİR ALDI… Polis ayinin gerçekleşeceği Akdoğan köyünde, sabahın erken saatlerinde yoğun güvenlik önlemi aldı. Kıbrıslı Rumların Akdoğan’da düzenlediği ayin huzur içinde geçti.

 

EVLERİNİ ZİYARET ETTİLER… Akdoğan köyünden göç etmek zorunda kalan Kıbrıslı Rumlar,  dün 45 yıl aradan sonra ilk kez ayin yapmak için sabahın erken saatlerinde köye geldiler. Rumlar ayin töreninin ardından bölgede kalan eski mezarlığı ve evlerini de ziyaret etti.

Devrim DEMİR

Akdoğan (Lisi) köyünde Kıbrıslı Rumların simgesi olan 131 yıllık Panaya Meryem Ana Kilisesi’nde dün 45 yıl sonra ilk kez ayin yapıldı.

Sabahın erken saatlerinde yüzlerce Kıbrıslı Rum ayin için Akdoğan’a gelirken, polisin de ayinin huzur için geçmesi için bölgede tedbir aldığı dikkat çekti.

Otobüsler ve kendi araçları ile köye gelen Lisililer, 45 yıl önce terk etmek zorunda kaldıkları evlerini de ziyaret etmeyi ihmal etmedi.

Kilise karşısında bulunan mezarlığı ziyaret etmek isteyenler ise gördükleri manzara karşısında şaşkınlıklarını ve üzüntülerini gizleyemedi. Bakımsızlıktan dolayı birçok kaybolan mezarlar ve bakımsızlık, ziyaretçilerin gözyaşlarına boğulmasına neden oldu.

Yıllar önce oynadıkları sokakları, oturdukları evleri, okudukları okulu çocuklarına gösteren Kıbrıslı Rumlar duygu dolu anlar yaşadı.

Ayine katılan birçok Kıbrıslı Rum ise YENİDÜZEN’e konuşarak, çözüm çağrısı yaptı.

Köyde hareketlilik vardı…

Panaya (Meryem Ana) kilisesi, 3 nefli Basilika, Mağusa’da bulunan St. Nicholas kilisesinden gelen etkilerle, zengin oymalı dış dekorasyonu ile neo-gotik tarzda inşaa edilmiş bir kilise…

Lisi (Akdoğan) halkının 10 yılda tamamladığı kilise, kendi aralarında toplanan para (İMECE) usulü yapılırken, kilise o dönemde köyün gururu haline gelmişti. 45 sene önce terk etmek zorunda kaldıkları köyde, uzun bir süredir kiliselerinde ayin yapmak için birçok girişim başlatan ve sonuç alan Kıbrıslı Rumlar, dün sabahın erken saatlerinde Akdoğan’a geldi. Yüzlerce araba ve birçok otobüs sabahın ilk ışıklarında köye geldi, öğle saatlerine kadar köyde hareketlilik yaşandı.

Duygusal anlar yaşadılar barış dilediler…

Doğup büyüdükleri köylerinde yıllar sonra ilk kez ayin yapan Kıbrıslı Rumlar, duygusal anlar yaşadı. Ayine katılanlar mumlar yakarak gözyaşı dökerken, dualarında barışı dilediler.

Yüzlerce Kıbrıslı Rum’un katıldığı ayin töreninde yaşlıların yanı sıra, gençlerin de katılımı dikkat çekti. Köyün sembolü olan kilisede dün düzenlenen ayini 3 papaz yönetti.

Polis güvenlik önlemi aldı…

Polis ayinin gerçekleşeceği Akdoğan köyünde, sabahın erken saatlerinde yoğun güvenlik önlemi aldı. Kıbrıslı Rumların Akdoğan’da düzenlediği ayin huzur içinde geçti. Birçok Kıbrıslı Türk ayin için Akdoğan’a gelen Kıbrıslı Rumları evlerine davet ederek birlikte kahve içti.

Mezarlık için gözyaşı döktüler

Hem ayin hem de Akdoğan köyünde yatan aile yakınlarının mezarlıklarını ziyaret için gelen Lisililer, mezarlığın bakımsız haline üzüntüsünü dile getirdi. Birçok mezarın kaybolduğu kuru otlarla dolu olan mezarlığa giremeyen Kıbrıslı Rumlar, ilgisizlikten dolayı kaybolan mezarlarına gözyaşı döktü.

“Köyümüze dönmek istiyoruz”

Kiliselerinde ayin yapmanın mutluluğunu yaşayan Kıbrıslı Rumlar YENİDÜZEN’e konuştu. Çok duygusal olduklarını, yaşadıkları evlerine bir yabancı gibi bakmanın hüznünü yaşadıklarını dile getiren Lisililer, “Çözüm olmasını ve evlerimize geri dönmeyi istiyoruz” dedi.

Ayine katılanlar ne dedi?

Simos Matsangos: “Kapılar açıldıktan sonra doğup büyüdüğüm oynadığım sokakları görmek için çok geldim ama ayin ilk kez yapılıyor seneler sonra. Çok karışık duygular içindeyim, çok mutluyum bir çözüm olmasını en içten dileklerimle istiyorum.”

Tasos Kostehas: “ Her gün burada olmayı dilerim. Üç ay önce ayin yapmak için bazı girişimlerde bulunduk, her gün temizlemek için geldik. Bugünde seneler sonra dileklerimiz gerçekleşerek kilisemizde ayinimizi yapıyoruz.”

Gallies Papastavro: “Mutluyum burası benim köyüm burada olmanın mutluluğunu tarif edemiyorum.”

Hristofro Paphos Turkya: “Çok kötüyüm. Evler, kilisemiz çok bakımsız büyüklerimizin yattığı mezarlık korkunç. Ben gelmek isterim köyüme burada büyüdüm, doğdum neden biz terk ettik evlerimizi, ben yabancı gibi geziyorum köyümde. İşgalciler gittikten sonra köyüme dönmek isterim”

Georgios Defhinoz: “Çok kez geldim köye. Ayin için ise ilk kez çok güzel organize edilmiş. Belediye burası için çok çalıştı, kilise biraz bakımsız ama yinede doğallığı bozulmadı”

Froso Nuri: “Konuşursam çok ağlarım. BU köyde doğdum büyüdüm, sava ş çıktı ve kaçmak zorunda kaldık. Geri dönmek isterim evime köyüme, kiliseyi çok bakımsız buldum. Üzgünüm”

 Kryaki Banagi Hristiyano: “Karışık duygular içindeyim, çocukken buralarda çok oynardım. Bu köyde doğdum, ailemle bu kiliseye çok geldim. Konforlu ve bakımlı bulmadım kilisemizi, diğer köylere göre daha bakımlı ama. Çok mutluyum burada yeniden yıllar sonra dua etme şansı doğduğu için.”

Hristo Efgenia Thedora “12 yaşındaydım buradan ayrıldığım zaman. 45 yıl sonra yeniden burada olmak çok güzel. Köyümüzü çok bakımlı bulmadım, kilise çok konforlu değil. Evimi köyümü çok özledim.”

Leofida Boyacı: “Kendimi ölü gibi hissediyorum. Evimi gördüm, ellerimle yapmıştım iki çocuğumla kaçmak zorunda kaldım. Gezdiğim sokakları gördüm çok üzüldüm. Mutluyum bugün ayin yapıyoruz, bu kilise çevre köylerinde katıldığı en büyük kiliseydi. Burada vaptis oldum.” 

Eftaria Haralambos: “Umut ediyorum ki bir arada yaşayalım. Üç buçuk yaşındaydım bu köyden ayrıldığımız zaman bu kilisede vaptis edildim. Çok duygusal bir gün yıllar sonra burada olmak beni çok etkiledi.”

Minas Papaslavos: “Bizim için çok zor bir gün. Ayin töreni için geldik ama köye girer girmez çocukluğuma geri döndüm. Sokaklarda koştuğum günler geldi aklıma. Okulumu gördüm, bu kilisede vaptis oldum. Oğlumla birlikte geldim, ona okulumu ıyun oynadığım sokakları büyüdüğüm evi gösterdim.”

Marianna Banayidi: Büyükbabam bu kilisede çalıştı. Üç kuşağın bu kilisede hikâyesi vardır. Büyükbabam muhtardı bu köyde, kilisenin organizasyonunu o yapmıştı. Kilise yapım aşamasında burada bir kişi inşaattan düşerek öldü. Mezarı burada onu da ziyaret ettik, çok duygusal anlar yaşıyoruz. Burada tekrar yaşamayı hayal ediyorum. İkinci gelişim bu köye ilk geldiğimde çok kötü olmuştum, büyüdüğüm eve gelmiştim ama kötü davranmışlardı eve girememiştik. Çok mutluyum bugün burada dua etme şansını yakaladık”

Christina Andonidu: “Büyük ailem buradaki mezarda yatıyor. İçi temiz olmadığı için giremedik, çok bakımsız gördüm ve çok kötü hissettim. 9 yaşında ayrıldım köyümden, burada doğdum ben. Ağlamak istiyorum benim ailem burada bu bakımsız mezarda yatıyor. Ben evime geri dönmeyi umut ediyorum. Okulumu hatırlıyorum, bu kiliseyi hatırlıyorum. Kardeşimle oynadığım sokakları gördüm ve iki ay önce kardeşim öldü moralim çok bozuldu”

Maria Papayanni: “86 yaşındayım bu köyde doğdum büyüdüm evlendim. Çok duygusal hissederim kendimi, ağlamak isterim. Çocuklarımı bu kilisede vaptis ettim. Kiliseyi hiç güzel görmedim mahvettiler. Bugün çocuklarım ve torunlarımla geldim buraya. Köyümüz çok önemli bizim için bu kilise çok önemli benim için. Mezarlıkta babam var ama gidemedim, çok bakımsız ve çok üzgünüm”

Andronikos Artemi: “14 yaşındaydım bu köyden ayrıldığımda. Okulumu burada okudum, bu kiliseye ailemle her Pazar gelirdim. Çocukluğum burada geçti. Ailemle çok güzel günlerim vardı bu köyde. Kendi kapını açamamak çok büyük acı. Bu beni çok rahatsız etti. Dilerim bir çözüm olur ve evime geri dönerim. Burada benim evim var. Din dil veya ırk hiç önemli değil tek duamız köyümüze geri dönmek.”

Mihalis Sierra: “Üç kuşak tarafından yapılan bu kilise Lisi halkı için çok önemli. Çok bakımsız bulduk ve hayal kırıklığına uğradım. Birçok şeyi sökülmüş. Bu kilise köy halkının yardımlaşarak, kendi imkânları ile yaptığı bir kilisedir. Bugün burada dua etme şansı yakaladık, mutluyuz.”

Vasilis Philip: “Buraya gelmek beni çok heyecanlandırdı. İkinci kez geliyorum bugün babam ayini yönetenlerden biridir. Bu beni ayrıca çok mutlu etti. Bugün babamın kaldığı evi ziyaret edeceğim çok güzel bir duygu.”

Mihalo Lalow: “Çok mutluyum geldiğim için. Bu kilisede bu kalabalığı görmek beni çok heyecanlandırdı. Karışık duygular içindeyim”