Gündeme dair birkaç başlık var.
Biri “Ekonomik Protokol”le ilgili.
Usandırdı!
Yeni bir derdimiz oldu:
“A ve B öğretmen” uygulaması.
Neler de varmış meğer.
Bir öğretmenin “yıllandıkça” daha az saat ders yaptığını bilmiyordum.
Örneğin bir doktor tam aksine, yıllandıkça daha çok ameliyat yapıyor.
Elbette kamu kurumlarında “kıdemliler” ve “kadrolular”ın zamanla kendilerini rahata aldığı örnekler bilinir. Ama bunun yasayla “eşitsizliğe” dönüşmesini aklım almadı.
Pek çok genç öğretmen aradı, “A-B Öğretmen” uygulamasından kendileri de mutsuz...
Pratikte yaşanan “eşitsizliği” de böylece işitmiş oldum.
Siyasiler bu meseleleri keşke hem toplum, hem meslek örgütleri ile açık açık konuşsa...
“Kapalı kapılar” ardındaki yönetim anlayışı da önemli sorunlarımızdan biri.
Her devrin, her dönemin ayıbı.

*  *  *

Ve Cumhurbaşkanı Akıncı’ya Kıbrıs Türk Ticaret Odası toplantısında söz verilmemesi...
Araştırdım.
Ticaret Odası Başkanı önermiş!
Demiş ki, “Şimdi hem Akıncı, hem Tatar konuşursa polemik olur, birbirlerine sataşırlar, gündem değişir, ekonomi konuşulmaz.”
Tam da bu oldu (!)
Gündem “ekonomiden” çıktı.
Kıbrıs Türk Ticaret Odası, Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı’yı ziyaret ederek özür dilesin, niyetlerinin “Kıbrıslı Türklerin seçilmiş en üst makamını yok saymak” olmadığını anlatsın, daha da uzatmayalım.
Akıncı da bunu bir “propaganda süreci”ne dönüştürmesin.

*  *  *

Şöyle de bir tehlike var tabii...
Doğrusu, her etkinlikte, özellikle de kültür sanat gösterilerinde, protokol konuşmalarından mutsuz biriyim.
Çoğunluk öyle!
Şimdi bu tartışma şu anlama mı gelecek: Bundan böyle protokol her davet edildiği etkinlikte, mutlaka konuşma mı yapacak?
Böyle de olmamalı.
Çünkü etkinliklere “protokolü dinlemek” için gitmiyoruz.
Üstelik konuşmalar uzadıkça uzuyor, ölçü bilinmiyor, konudan sapılıyor.
Çoğu zaman rol çalıyorlar.
“Protokol varsa, konuşma var” meselesi de kutsal yasaya dönüşmesin!

*  *  *

Aslında biraz dünyaya baksak bunları çözeceğiz.
Ne ‘A Öğretmen B öğretmen’ olacak ne de ‘protokol’ vesveseleri!