Rum Lider Hristofyas dün basın toplantısında açıkladı.

Noel tatilinin hemen ardından Yeni Yıl arifesinde Kıbrıs’ın Avrupa’nın enerji haritasına yerleşeceğini müjdeledi.

Açıklamaya göre meşhur Afrodit bölgesinde yani 12. Parselde 5trilyon ve 8 trilyon ayak küp doğal gaz bulunuyor.

Petrol ve doğalgaz kimseye mutluluk getirmedi.

Petrol zenginliği katlandıkça acı, kan, savaş hatta bazı coğrafyalarda sefalet paralel büyüdü.

Bu bulgular Kıbrıs’a ne getirecek birlikte göreceğiz. Ama zaten paylaşılamayan bütün çetrefil konulara doğalgazın da eklendiğini söylemek sanırım ilk anda yüreklere su serpmiyor.

Şüphesiz ki bu bulguların ardından yapılacak olan çalışmalar uzun bir süreç gerektiriyor. Hristofyas pazar aşamasına gelene kadar 5-6 yıl gibi bir zamana ihtiyaç duyulduğunu, bu zamana kadar da Kıbrıs sorununun çözülebileceğini, belki Türkiye üzerinden bunun Avrupa’ya dağıtılabileceğini anlatmıştı, UNITED MEDYA’ya verdiği röportajda.

Avrupa en başından zaten ihtiyacı olan petrol ve doğal gaz konusunda yıllar önce ilk çalışmalar başladığı andan itibaren Güney Kıbrıs’ı destekliyor.

Bu destek Avrupa Komisyonu’nun Türkiye İlerleme raporunda da açıkça dile getirildi ve Türkiye’ye Güney Kıbrıs’ı tehdit etmemesi konusunda uyarıda bulunuldu.

Hristofyas için bu bulgular sadece yapılan çalışmaların önümüzdeki sürece etkisi anlamında değil, son derece sıkıntılı bir dönem geçirirken iç siyasette de son derece önemli.

Hatta en önemlilerinden biri.

Muhtemelen yeni dönemde aday dahi olamayacak durumda olan Hristofyas’ın temel şansı, bu alandaki çalışmaları toplumuna pazarlama başarısından ortaya çıkıyor. Zaten yeni yıl arifesinde bu açıklamaların yapılmasından da bu açıkça anlaşılıyor.

Petrol ve doğalgaz konusunda yaşanan gelişmeler ve AB dönem başkanlığı sürecini iyi kullanabildiği kadar yeniden aday olma şansı kazanıyor, Hristofyas. Ancak yine de bunların bile karşısında güçlenen muhalefet ve ittifakları ne kadar kırabileceğinin garantisi yok.

Bu, konunun iç siyaset yüzü. Ama özellikle Avrupa pazarı için önemli bir kaynağın pazarlanma aşamasına gelmesi, şüphesiz ki, Kıbrıs sorununda da Kıbrıs’ın Avrupa siyasetindeki yeri açısından da önemli bir dönüm noktası olacak.

Konunun Kıbrıs Türk tarafı açısından ne ifade ettiğini ise şimdilik bilmiyoruz.

“Bizim de hakkımız vardır” propagandasıyla Türkiye’ye havale edilen ve daha çok da iç siyasete yönelik tavırlar dışında Türk tarafı bu konuda bir strateji geliştirmiş gibi durmuyor.

En azından Kıbrıs Türk tarafı!

Çünkü Türkiye üzerinden petrol ve doğal gazın Avrupa’ya ulaşması senaryosunda bile Kıbrıs Türk tarafı yok.

Her zaman Türkiye’nin kazancı Kıbrıs Türk tarafının da kazancı anlamına gelmiyor, ne yazık ki.

 Bu doğal zenginlikler bir şekilde Türkiye üzerinden dağılırken örneğin biz bundan nasıl bir kazanç elde edeceğiz bu konuda bir açıklık yok.

Böyle bir anlayış da yok.  

En iyi senaryoda Kıbrıs’a gelecek su Türkiye’nin ana kontrolünde, Türkiye üzerinden pazarlanıyor. Olası petrol pazarı Türkiye üzerinden şekil buluyor.

 Ama sanırım kötü senaryolarda bahsi geçen Kıbrıslı Türkler’in hakkı, iyi senaryolarda yer bulmuyor.