Sevilay Berk’in 1964’te bazı Kıbrıslı Rumlar tarafından annesi ve babası öldürüldü… Maria Yeorgiadu’nun 1974’te bazı Kıbrıslı Türkler tarafından annesi, babası, kızkardeşi ve erkek kardeşi öldürüldü… Bu cinayetler onların dostluğuna engel olamadı… İki “kayıp” yakını kadın, birbirleriyle çok yakın bir dostluk kurdu…

İki kadın: İkisi de “kayıp” yakını… Toplamda altı “kayıplar”ı var – ikisi Kıbrıslıtürk, dördü Kıbrıslırum… İki Kıbrıslıtürk, 1964’te, dört Kıbrıslırum 1974’te öldürülmüş…

“Kayıp” yakını Sevilay Berk, Trikomo-Pervolya’da (Bahçalar) ailesi “kayıp” edildiğinde henüz 17 yaşında, beş çocuğun en büyüğüydü – en küçük kardeşi iki yaşlarındaydı. Annesi Şefika Hüseyin ile babası Hüseyin Ahmet Kamber, Mayıs 1964’te bazı Kıbrıslırumlar tarafından yoldan alınarak “kayıp” edilmişti… Hüseyin Ahmet Kamber, “Sütçü” olarak da tanınmaktaydı – hayatını süt toplayıp süt satarak kazanmaktaydı… Mayıs 1964’te eşi Şefika’yla birlikte “kayıp” edildiğinde, geride beş evlat bırakmıştı – en büyüğü Sevilay’dı – Sevilay, kardeşlerine hem anne, hem baba olacak, onları yetiştirip büyütecek ve kendisi de tüm bu trajedinin ortasında Kıbrıs’ın en barışçıl insanlarından birisi olacaktı… Sevilay Berk’in yakınlarını okurlarımızın yardımlarıyla Trikomo’da bir kuyuda bulduk ancak Maria’nın dört ‘kayıp’ yakınını hala bulamadık...

“Kayıp” yakını Maria Yeorgiadu, Kitrea (Cirga-Değirmenlik) köyünde doğup büyümüştü. 1974’te annesi Hristalla, babası Andreas Orfanidis, kızkardeşi Militsa Kitrea’daki evlerinden “kayıp” edilmişti. Erkek kardeşi Stelyos Orfanidis de 1974’teki savaştan nasibini almış ve o da İpsoz-Trikomo (Yipsu/Akova-Yeni İskele) arasında bir bölgeden “kayıp” edilmişti…

18 Ekim 2018’de Sevilay Berk’in kızı Beste Berk’in düğünü için Maria Yeorgiadu, Kıbrıs’tan Türkiye’ye giderek düğüne katıldı… Berk ailesinin bu çok mutlu gününü paylaşmaya gitti… Sevilay Berk’in Trikomo’dan çocukluk arkadaşı Eleni Hanım da Kıbrıs’tan Türkiye’ye giderek düğüne katılanlar arasındaydı…

Maria Yeorgiadu, ailesinden hayatta kalabilen tek kişiydi – bunun nedeni de Lefkoşa’da evli olmasıydı. Eğer o da Değirmenlik’te kısılmış olsaydı, onun gömü yerini de arıyor olacaktık belki de…

Maria Yeorgiadu, en yakınlarından dört kişiyi “kaybetmesine” karşın hiçbir zaman kin, nefret, öfke beslemedi, Kıbrıs’ın en barışçıl insanlarından biri oldu…

Maria’yla Sevilay’ı barikatlar 2003 yılında açıldıktan sonra tanıştırdığım zaman onlara “Sizin öyküleriniz birbirinizin aynısıdır – çok benzersiniz… Eminim birbirinizi çok seveceksiniz” demiştim…

Gerçekten de Maria ve Sevilay, biri Kıbrıslırum, biri Kıbrıslıtürk bu “kayıp” yakınları, o kadar olağanüstü güzel bir dostluk kurdular ki, birer barış sembolüne dönüştüler…

Aileleri öldürülmüş olsa dahi, evlatlar olarak onların kurmuş olduğu dostluğu hiçbir şey bozamazdı…

Birisi hasta olduğu zaman, öteki koşuyor, barikatı geçiyor, bir tencere çorba götürüyordu…

Birlikte tatillere çıktılar, birlikte paskaları, bayramları, yeniyıllarını kutladılar…

Hepimize örnek oldular…

“Kayıplar”ın acısının insani bir acı olduğunu, “Türk” ya da “Rum” acısı olmadığını kendi hayatlarıyla bizlere gösterdiler…

Yolu açtılar…

Onların bu olağanüstü dostluğu sayesinde, İki Toplumlu Kayıp Yakınları ve Savaş Kurbanları örgütü BİRLİKTE BAŞARABİLİRİZ, sağlam temellere oturdu ve benzer düşüncelerdeki Kıbrıslıtürk ve Kıbrıslırum “kayıp” yakınları tıpkı onlar gibi bir araya gelmeye, yalnızca bir dostluk değil, bunun da ötesinde, başka “kayıplar”ın bulunması için birlikte çalışmaya giriştiler…

Maria ve Sevilay, gerek Kıbrıs’ta, gerek uluslararası alanda pek çok etkinliğe birlikte konuşmacı olarak katıldı…

Okulları gezdiler ve çocuklara bu örnek dostluğu bizzat, canlı olarak gösterdiler…

Kıbrıs’ta savaşlar olmasın, insanlar ölmesin, öldürülmesin, “kayıp” edilmesin diye canla başla çalıştılar, konuştular, konuştular, konuştular…

Uluslararası alanda onların dostluğuna ilişkin pek çok belgesel film yapıldı…

Birbirlerinin hayatını yakından paylaşan, aileleriyle birlikte sürekli görüşen bu iki olağanüstü kadının dostluğuna, 1964 ve 1974’te işlenmiş, üstelik sivillere karşı işlenmiş cinayetler gölgeleyemedi… Onlar barışın yolunu seçtiler… Onlar dostluğun, karşılıklı anlayışın yolunu seçtiler…

19 Ekim 2018 akşamı, Sevilay Berk’in sevgili kızı opera sanatçısı Beste Berk, Mersin’de Navona Otel’te hayatını Barış Topal’la birleştirecekti – bir düğün töreni vardı…

Bu düğünün özelliği, “kayıp” yakını, Sevilay Berk’in arkadaşı Maria Yeorgiadu’nun da Kıbrıs’tan Türkiye’ye, Mersin’e giderek düğüne katılması oldu…

Sevilay ve Mustafa Berk çiftinin olağanüstü güzellikte bir sesi olan, opera sanatçısı kızları Beste Berk’in bu çok anlamlı gününde, Maria da, aileden biri gibi Sevilay Berk’in yanında olacaktı…

Sevilay Berk’in Trikomo’dan çocukluk arkadaşı bir diğer Kıbrıslırum arkadaşı Eleni Vasiliu hanım da aynı şekilde bu düğüne katılarak genç çifti kutladı, Sevilay Berk’in sevincini paylaştı…

İki “kayıp” yakını, Sevilay ve Maria, Kıbrıs’taki politikacılardan fersah fersah ileride yaşıyor…

Sade insanların ne kadar güzel ve anlayışlı bir dostluk ilişkisi kurabileceğini gösteriyor…

Adayı bölmek, parçalamak, taksim etmek isteyenlerin boğazlarında birer diken oluyor Sevilay ve Maria…

Onlar bize yürümemiz gereken dostluk, kardeşlik, arkadaşlık, barış yolunu gösteriyor…

Genç Beste Berk-Barış Topal çiftini biz de kutluyoruz…

Çok şanslı gençler bunlar çünkü ailelerinde ve hayatlarında birer barış sembolüne dönüşmüş Sevilay Berk ve Maria Yeorgiadu gibi kadınlar var…