Anastasiadis ve Lütfiye

İtiraf etmeliyim, seçim gecesi kolaydı. Oy sayımı 19.20 gibi tamamlandı. Aslında saat 18.00’dan itibaren sahne oldukça netti, zira “sandık çıkışı anketleri” yayınlanmış ve hepsi Nikos Anastasiadis’in Cumhurbaşkanı seçileceğine işaret ediyordu.
Her şey çabucak ve bir sürpriz yaşanmadan akıp gitti. Tüm gazeteciler, seçimlerin bu denli kusursuz gerçekleştirilmesi adına seçim kuruluna gönülden teşekkür ettik. Sanırım ilk kez gerçekten içten bir teşekkürdü.
Gazetecilik vazifemizi göreceli olarak erken bitirdik ve sosyal medya kullanıcılarının seçim süreci ile seçim sonucunu nasıl yorumladıklarını incelemek için de vakit kaldı.
Kıbrıslı Rumlar ve Kıbrıslı Türkler sonuca değiniyorlar, yorumluyorlar, analiz ediyorlar ve gördükleri, duydukları, kendilerini rahatsız eden hususları eleştiriyorlardı. Cumhurbaşkanının ilan edilmesi töreninde Nikos Anastasiadis taraftarlarının açtıkları ve stadyumu dolduran Yunan bayrakları neredeyse tüm yorumların göbeğindeydi.
Ve aniden… Bir isim telefon ekranımı domine etmeye başladı. Lütfiye!
***
Az biraz Türkçe ile bu kızcağızın çok müstesna bir iş başardığını anladım. Çünkü Facebook’taki tüm Kıbrıslı Türk arkadaşlarım -birkaç dakika önce Anastasiadis taraftarlarının açtıkları Yunan bayraklarını yorumluyorlardı- Lütfiye’den bahsediyorlar ve “gurur” veya “bravo” kelimelerini kullanıyorlardı.
“İyi bir şey oldu” diye geçirdim aklımdan.
Fakat Kıbrıslı Türklerde müthiş bir coşku yaratan ve tümünün gururlanmasını sağlayan, anında seçim sonuçlarını gölgede bırakan bu olumlu gelişmenin ne olduğuna dair aklıma bir şey gelmiyordu. 
Kıbrıslı Rumlar hemen birbirimize sormaya başladık.
Lütfiye’nin kim olduğuna dair en ufak bir fikrimiz yoktu.
Doğrusunu söylemek gerekirse bir haber atlamış olabileceğimiz için kaygılanmıştım bile. Sonunda biri sordu ve diğer Kıbrıslı Rum gazetecilere Lütfiye’nin kim olduğuna dair ışık çaktı. Lütfiye, “The Voice” programının Türk versiyonunu kazanan genç Kıbrıslı Türk şarkıcıydı.

***
İlk tepki bir ferahlamaydı. Haber atlamamıştık!
Gazetecilik tarihimde ilk kez bir seçim gününde bu denli erken işi bitirmenin verdiği keyfin bozulmasına dayanamazdım. Cep telefonunu, televizyonları, radyoları, bilgisayarı kapadım. Aklımda günün tüm haberlerini sıralamaya başladım. Lütfiye’ye takılıp kalmıştım!
Coşkuyu anlayabiliyorum. Bir de Kıbrıslı Rumları görün. Kıbrıslıların katıldığı Yunan reality’lerini nasıl da bağımlılıkla izliyorlar ve kazanması için televizyon yarışmalarına nasıl da deli gibi telefon edip mesaj atıyorlar! Ancak beni şaşırtan olay, “gurur” kelimesi ve siyasi kişilere kadar Lütfiye’ye yağan tebriklerdi.
Bu noktada biraz farklıyız.
Meclis Başkanı “Survivor” yarışmasının galibini ofisinde kabul ettiğinde, köşe yazarları ve sosyal medya kullanıcıları tarafından sert bir dille eleştirilmişti.
Siyasetin reality starlar ile ne ilgisi vardı?
Ayrıca, gururlu hissetmek için bunu mu bekliyoruz?

Yanıtlarımı alabilmem için konu üzerinde biraz daha kafa yormam gerekiyordu.
Kıbrıslı Türklerin yurt dışında fark edilmeleri açısından pek fazla fırsatları yoktur. Evet, Türkiye’de yayınlanan bir televizyon programında galip gelmek, gurur duymak için yeterli bir sebeptir. Kıbrıslı Rumlar elbette katıldıkları her uluslararası organizasyonda fark yaratmıyorlar, ancak en azından katılmaları kesindir. Bizim için kesin olan bir durumda Kıbrıslı Türklerin duygularını anlayabilmemiz zordur.
Kıbrıslı Türkler, bu çeşit fırsatlardan mahrum bırakılıyorlar.
Bunları yazarken bir konuyu netleştireyim; hiçbir şekilde Kıbrıslı Rum ve Kıbrıslı Türklerin uluslararası organizasyonlara ayrı ayrı katılmalarını desteklemiyorum.
İşte bakın, Lütfiye ne siyasetle, ne de Kıbrıs sorunu ile ilişkisizdir!
Çünkü sadece çözüm ve yeniden birleşme ile televizyon şovları hak ettiği konumu alabilecektir.
Kendi kendimizi kandırmayalım, -birçok kişinin aklından geçen- yeniden birleşme dışında Kıbrıslı Türklerin izolasyonuna son verebilecek bir çözümün bulunması Kıbrıs milli takımının dünya kupasını kazanması kadar uzak bir ihtimaldir!

YENİDÜZEN için yazılmış Yunanca özgün metinden çeviri: Çağdaş Polili

Ο Αναστασιάδης και η Λουτφιγέ

Ομολογώ ότι η νύχτα των εκλογών ήταν εύκολη. Η διαδικασία καταμέτρησης ολοκληρώθηκε στις 7:20, ενώ το σκηνικό είχε ξεκαθαρίσει ήδη από τι 6:00 μετά τα exit polls τα οποία συμφωνούσαν ότι Πρόεδρος θα εκλεγόταν ο Νίκος Αναστασιάδης. Τα πάντα κύλισαν γρήγορα και χωρίς εκπλήξεις. Όλοι οι δημοσιογράφοι ευχαριστήσαμε δημοσίως την υπηρεσία εκλογών για την άριστη διεξαγωγή των εκλογών και νομίζω για πρώτη φορά το εννοούσαμε με την ψυχή μας.

Ολοκληρώσαμε την δημοσιογραφική μας δουλειά σχετικά νωρίς και μας έμεινε χρόνος να δούμε λίγο και πώς σχολίαζαν οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης την εκλογική διαδικασία, αλλά και το αποτέλεσμα.

Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι αναφέρονταν στο αποτέλεσμα, σχολίαζαν, ανέλυαν ή επέκριναν πράγματα που είδαν, άκουσαν, ενόχλησαν. Μετά την τελετή ανακήρυξης στο επίκεντρο του σχολιασμού σχεδόν από όλους ήταν οι ελληνικές σημαίες που γέμισαν το γήπεδο από τους οπαδούς του Νίκου Αναστασιάδη.

Και ξαφνικά… ένα όνομα γεμίζει την οθόνη του κινητού μου. Λουτφιγέ! Από τα λίγα τούρκικα που ξέρω καταλάβαινα ότι το κορίτσι αυτό, κάτι πολύ σπουδαίο θα έκανε γιατί όλοι οι Τουρκοκύπριοι φίλοι μου στο Facebook –οι ίδιοι που μέχρι πριν από λίγα λεπτά σχολίαζαν τις ελληνικές σημαίες των οπαδών του κ. Αναστασιάδη- αναφέρονταν σε αυτήν προσθέτοντας τη λέξη «περηφάνια» ή «μπράβο». Κάτι καλό έγινε στην άλλη πλευρά, σκέφτηκα, αλλά δεν περνούσε από το μυαλό μου τι είναι αυτό που είναι θετικό, που σκορπά ενθουσιασμό ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους, τους κάνει να νιώθουν μαζικά περήφανους και το οποίο θα μπορούσε να επισκιάσει τόσο απότομα τις εκλογές.

Αρχίσαμε να ρωτάμε οι Ελληνοκύπριοι ο ένας τον άλλο. Δεν είχαμε ιδέα ποια ήταν η Λουτφιγέ. Να σας πω την αλήθεια αγχώθηκα  μην έχουμε χάσει καμιά είδηση. Τελικά κάποιος ρώτησε και έπεσε σήμα και στους υπόλοιπους Ε/κ δημοσιογράφους ότι η Λουτφιγέ είναι νεαρή, Τουρκοκύπρια τραγουδίστρια που κέρδισε το τουρκικό «The Voice».

Η πρώτη αντίδραση ήταν ανακούφιση. Δεν χάσαμε καμιά είδηση! Δεν θα άντεχα να χαλάσει η ευφορία της μοναδικής ημέρας εκλογών στην ιστορία των δημοσιογραφικών μου χρόνων που τελείωσα τόσο νωρίς να δουλεύω. Έκλεισα κινητό, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και υπολογιστή και το μυαλό μπήκε στη διαδικασία της επεξεργασίας όλων των πληροφοριών της ημέρας. Κόλλησα στη Λουτφιγέ!

Καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό. Οι Ελληνοκύπριοι να δείτε με πόση προσήλωση παρακολουθούν ελληνικά reality όταν σε αυτά συμμετέχουν Κύπριοι και με τι μανία τηλεφωνούν ή στέλλουν μηνύματα στους τηλεδιαγωνισμούς για να νικήσει! Μου έκανε όμως μεγάλη εντύπωση η λέξη «περηφάνια» και τα συγχαρητήρια ακόμη και από πολιτικά πρόσωπα στη Λουτφιγέ. Εδώ διαφέρουμε λίγο. Όταν ο πρόεδρος της Βουλής δέχθηκε στο γραφείο του τον νικητή του reality «Survivor» επικρίθηκε πολύ έντονα από αρθρογράφους και χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Τι δουλειά έχει η πολιτική με τους reality star; Και περιμένουμε ένα reality για να νιώσουμε περηφάνια;

Χρειάστηκε να το επεξεργαστώ λίγο παραπάνω για να πάρω τις απαντήσεις μου. Οι Τουρκοκύπριοι δεν έχουν πολλές ευκαιρίες διάκρισης στο εξωτερικό. Ναι, μια διάκριση σε τηλεοπτική εκπομπή στην Τουρκία, είναι αρκετή για να προκαλέσει περηφάνια. Όχι πως οι Ελληνοκύπριοι διακρίνονται σε όποια διεθνή διοργάνωση συμμετέχουν, αλλά τουλάχιστον η συμμετοχή είναι δεδομένη. Και ως δεδομένη για εμάς, δύσκολα μπορούμε να αντιληφθούμε τα συναισθήματα των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι αποκλείονται από τέτοιες ευκαιρίες.

Γράφοντας αυτά, ξεκαθαρίζω πως σε καμία περίπτωση δεν συμφωνώ στον διαχωρισμό μας σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους σε διεθνείς διοργανώσεις. Και για δες που τελικά η Λουτφιγέ δεν είναι άσχετη με την πολιτική και δεν είναι άσχετη με το Κυπριακό! Γιατί μόνο μέσα από τη λύση και την επανένωση το τηλεοπτικό reality θα πάρει την θέση που του αρμόζει. Και ας μην αυταπατόμαστε, οι λύσεις πέραν της επανένωσης -που περνούν από τα μυαλά αρκετών- οι οποίες να μπορούν να θέσουν τέρμα στην απομόνωση των Τουρκοκυπρίων, είναι τόσο μακρινές, όσο να πάρει η Εθνική Κύπρου το Παγκόσμιο Κύπελλο!