Salgın sürecinde unuttuğumuz gençler var: Askerler.
Hep İngiltere ya da Avrupa’dan gelen öğrencileri konuştuk.
Peki “mecburi askerler” ne yapıyor?
Covid-19’un toplu yaşam alanlarından uzak durması gerektiğini hepimiz biliyoruz.
Kışlalar korunmalıdır.
Öyle de…
O kışlalarda evlatlarımız var ve 60 gündür aileleri onları göremiyor.
İngiltere’den, Türkiye’den, Almanya’dan gelen çocuklar şimdi evlerinde…
Askerlik görevini yapanlar kışlalarda kapalı kaldılar.

***

Kıbrıs’ta “ateşkes” koşulları hüküm sürüyor.
Biliyorsunuz bir de “Geçici 10’uncu madde” var ki, Bakanlar Kurulu’nu devre dışında bırakıyor.
İrade “nizamiye”den içeriye giremiyor.
Yine de anayasa “Başkomutan” olarak Cumhurbaşkanı’nı işaret ediyor.

***

Salgın hastalık nedeniyle askerlerin “izolasyon” altında olması anlaşılırdır.
Ancak anlaşılır olmayan iki farklı uygulamadır.
Çünkü muvazzaf yani kadrolu ve maaşlı olarak görev yapan askerler evlerine gidebiliyor.
Askerde sivil çalışanlar da öyle…
Oysa…
Mükellef yani zorunlu askerlik yapan çavuş ya da erler evlerine gidemiyor.
Profesyonel subay, astsubay ve sivil personel “bağışıklık” mı kazandı?
Eğer “salgın” potansiyeli ya da riski varsa, tümünün var.
Yoksa da…
Tümünün yok…

***

2 aydır ailelerini göremeyen askerler var.
İnsani değil.
“Bağışıklık sistemi” bu günlerde çok daha fazla önem kazanıyor.
Bu çocuklar kaç saat uyuyor, ne kadar nöbet tutuyor, hangi koşullarda yaşıyorlar aileleri merak ediyor.
En azından “izin süreçleri”  ve “terhis işlemleri” hakkında bir açıklama yapılması gerekiyor.

***

Dışişleri Bakanı’nın “Birleşmiş Milletler askerleri ve diğer personeli” ile ilgili paylaşımını okudum dün… BM kampındaki asker ve diğer personelin ihtiyaçlarına yönelik çabalar önemlidir.
Tamam da…
Evlatları askerde olan ailelere yönelik de sanırım biraz daha açıklığa ihtiyaç var, biraz daha iletişime…
Örneğin, askerlere de “test” yapılarak “ailelerinin yanına gitmeleri” niye mümkün olmasın?
Nasıl ki İngiltere’den gelen çocuklar testlerin ardından evlere gönderildi, buna benzer bir uygulama askerdeki çocuklar için de yapılamaz mı?
Sağlık bakanlığından uzmanların askeri birlikleri ziyaret ederek, buradaki durum hakkında Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulu’nu bilgilendirmesi de iyi bir adım olacaktır.

***

Biliyoruz ki “askerlik” özellikle gençler açısından zaten ciddi bir travmadır.
Ülkedeki sivil yönetim tüm gençler gibi askerler ve ailelerine karşı da sorumluluk üstlenmelidir.
Ne kadar mümkünse…