BİRİNCİ TEKİL ŞAHIS (Ben):
Başıma gelenin muhteşem bir şey olduğu kuşkusuzdur ama sevincim kimi zaman kedere doğru evrilip durur. Kanatlanmış uçarken düşmeye başlayabilirim birden Tehlikelerle dolu sonsuz bir heyecan durumudur bu. Kendimi yeni baştan keşfederim seninle. Dengenin yitirildiği bir ruh halidir beni girdabına doğru çeken. Mutludan mutsuza doğru savrulurum.
Gittiğimiz uzak yıldızda
beni sana kattı
birlikte yittiğimiz an

İKİNCİ TEKİL ŞAHIS (Sen):

Hem gerçek hem değilsindir. Bir ışık huzmesi sarmıştır etrafını. Tam da bilemediğim bir nedenle bu dünyadaki sayısız insan arasından seni seçmişimdir. Adın, görüntün dolanır durur içimde. Büyülenmişçesine yönelirim seninle ilgili her ayrıntıya.
Mutluluk anlarımız yumuşacık bir düşe dalmak gibidir.  Güven ve güvensizlik arasındaki gergin ipte yürürüm. Ele geçirildiği anda kaçıp giden bir tüy gibi uçuşursun çevremde.
Kıyıya vuran Odisseus kadar ilgime ve sevgime muhtaç ama sonrasında yeni bir maceraya yönelecek denli uçucusundur.
Oradaydın
benimleydin
Sen miydin o
içimde sonsuzluk müziğini başlatan?

O (Üçüncü tekil şahıs):
Tehlikeli aşk üçgenlerinin failidir. Benden öncesi bir nebze de olsa katlanılırdır ama benden sonrası cehennemin anahtarıdır.
Garip bir duygudur ona duyulan. Eşitlenmeyle gelen bir merhamet ve yerinden edilme korkusuyla gelen bir Medea cinnetidir.

Bir aşk sarkacıydın sen
Bir ona bir bana dokunan

BİZ (Birinci çoğul şahıs):
Tadına doyulmaz bir şeydir. Ne gökte ne yerdedir. Ne balık ne kuştur. Sihirli bir karışım, esrik bir nefestir. İkinin kavuşması, rüzgârla denizin, çiçekle gün ışığının buluşmasıdır.
Mucizevi bir meyve, uçmak için kanattır. Özgürlüğün çoğul hali, barışın tohumu, dünyayı değiştiren dokunuştur.

Öyle bir mucize işte
Doğmuşuz gibi
dünyanın ilk sabahına
Daha önce yokmuşuz da
nehirler akmış gibi yatağımıza

SİZ (İkinci çoğul şahıs):
Sorularla dolu bir iç sızısıdır. Yok olsun, olmasın istenendir. Kapıları çarpıp çıkma, aşktan kaçma arzusudur. Biz’in ölüm ilanı, aşkın kusursuz cinayetidir.
İzini sürerim
gülüşünde gizli işaretlerin
alnındaki bakir kan lekesinin
dişi izlerin
tenine bulaşan

ONLAR (Üçüncü çoğul şahıs):
Onlar ikiye ayrılırlar: Aşkın koruyucu melekleri ve kıskanç şeytanlar. Sonuçta her iki grup da bir biçimde hizmet ederler aşka. Biz ne kadar güçlüyse o kadar ilgilidir onlar. Bir roman, bir film tadındadır hikâye… Mutlu son da mutsuz son da keyif verir aynı oranda.
Hiç kimseler bulunmaz işte
ruhunun  cenazesinde
Yıldızın kayarken boşluğa
Sessizce.