İçimizdekiler/Ülviye Akın Uysal

(Boyacı)

Kendimi üç kelime ile tanımlayacak olsam… Meraklı bir firarperest.
Şu an yaptığım işi yapmasaydım… Öğretmenlik....
Benim gündemimi en fazla meşgul eden… Yaşadığım çevreyi ve bunun insan hallerini gözlemlemek, bunlar üstüne okumak, yazmak, çizmek, boyamak...
Kayıtsız kalamadığım şey… Meraksızlık ve tribünlere yaşamak.
En büyük pişmanlığım… Yaşadıklarım değil yaşayamadıklarım.
En büyük sevincim…  Dürtmek....Düşüncelerle (gurdislemek).
Hayatımın dönüm noktası… Girne kavşağı (round-about).
Beni en çok etkileyen yazar… Duvarlara yazan grafiticiler.
Başucumdaki kitap… Şu anda Monica Sorin’in Cuba anılarından oluşan biografisi.
En keyif aldığım müzik… Karşı komuşumun konser için çaldığı çello provası.
En son izlediğim film… Eric Toledano'nun Samba adlı filmi.
Kendim için son aldığım şey… Pirinç sütü.
Dolabımdaki en gereksiz şey… Santekli elbisem ve buna neden olan düşünce.
Benim için alınabilecek en güzel hediye… Sürpriz olduğu için bilmem ama önseziyle düşünülüp verilen herhangi bir şey.
Kendimle ilgili değiştirmek istediğim şey… Beklentiye girmeden yaşamayı öğrenmek.
Kendimde beğendiğim özellik ....Yarattığım kaosdan  çıkabilme  gücü.
Olmasa da olur…  Negatif kolesterol gibi negatif stres.
Olmazsa olmaz… Hanz Andersen’in dediği gibi  “one must have sunshine, little fowers and freedom” biraz güneş, biraz çiçek ve özgürlük olmazsa olmaz ve bir de Yol arkadaşlarım...
En iyi yaptığım yemek… Kabak carpaccio ve renk salatası.
Hayalimdeki dünya… Ruh halime göre değişir. Peter Pan’ in Never Land’ına gitmek ve onu bu dünyada yetişkin sorumluluğunda ve çocuk tazeliğinde yaşamak.
Aşk benim için… Motivasyon ve kendime dönüş,  bütün bildiklerimin silindiği yer.
Onunla çok tanışmayı isterdim…  Kapımın önüne pisleyen köpek, gerçi ne değişecek bilmem ama...
Görmek istediğim yer… İnsanların kalbi... Hissedilenle yapılanlar arasındaki ilişkiyi görmek...
Mutlaka yapmak istediğim… Kıbrıs’ı bir uçtan bir uca yürümek ve Akdeniz’de ne kadar ada varsa hepsini gezmek.
Son olarak söylemek istediklerim… Ne söylesem boş... Hiçbir şey durağan değildir, sevgi ve samimiyet üstüne kurulan ilişkilerle kendi değerlerimizi ortaya çıkaran ahlak üstüne değil de kendi yaşam etiğimize uygun bir hayat...