Dr. Hale Erel

Neymiş efendim, kadınsın ya, çalışıyorsun ya… Yok efendim yok! İş yapan kimse istenmiyor. Sadece iş yetmiyor. Biz kadınız-insanız. Sizin gibi okuduk ve çalışıyoruz.
Biz kadınız-insanız. Sizin kadar aklımız var ve her konuyu kendimiz, tek başımıza çözebiliyoruz.
Sizler kadar insanız, sizler kadar kendimize güvenimiz var. Ve sizler kadar mertçe işimizi yapmak istiyoruz.
Araba kullanabiliyoruz, alışveriş yapabiliyoruz, hem kendimize hem de evimize bakabiliyoruz. Paramızı da kazanıyoruz, istediğimiz kadar harcama da yapabiliyoruz.
Çocuğumuzun okulu ile ilgilenebiliyoruz ve ödeme planımızı yapabiliyoruz. Gece gündüz kavramı bizler için de önemli değil; gece yarısı sokağa da çıkarız, kafaları da çekeriz. Bizleri kimsenin koruması gerekmiyor. Gece sokakta yürümekten de korkmuyoruz.  Gündüz kuzu, gece kurt değiliz; bizler sadece insanız.
Açık saçık fıkralar anlatmanız gerekmiyor. Bilgisayarımızı açıp bunları rahatlıkla okuyabiliyoruz. Çok beğendiğimiz zaman da bunları paylaşabiliyoruz.
Üstümüzde gördüğünüz bir etek için arkamızdan bakmanız gerekmiyor. Pantolon giydiğimizde “aslında etek daha çok yakışıyor” demeseniz aslında daha mutlu oluruz.  Bizim giydiklerimiz hakkında ne yorum yapın ne de eleştirin.  Ayakkabımın topuğunun uzunluğu sadece beni ilgilendirir, başka kimsenin ilgi alanında değildir.
Kahve teklifini izin verin de bizler size yapalım. Size bu kadar güvenelim. “Bu akşam nereye böyle?” türü sorular inanın ki bizi çok rahatsız ediyor. Çünkü biz size hiç sormuyoruz bunu. Çünkü bu bizi hiç ama hiç ilgilendirmiyor.
Sizin ‘sevgili’ hikâyeleriniz de hiç umurumuzda değil. Hele onunla neler yaptığınızı anlattığınız zaman sizlere acıyarak bakıyoruz, hem size hem de eşinize. Ne kırmızı rujumuz sizi  ilgilendiriyor, ne mini eteğimiz ne de bol paçalı pantolonumuz, ne de ayakkabımız.
Kapının önünde ciğercinin kedisi gibi beklediğinizde o ayakkabı ile tekme atmak geçiyor içimizden.
Kilo almışsın, kilo vermişsin, yeşil kalem olmamış, beyaz pantolon gitmemiş, kırmızı çok iddialı olmadı mı, saçlarına fön çekseydin… Saçımızla değil, kafamızla hem de kafamızın içindeki beynimizin ne kadar şık olduğu ile ilgilenin.
Hem biliyor musunuz, biz kadınlar, hele de çalışan ve üreten kadınlar sizlerin bu davranışları karşısında bir fıkra anlatıyoruz birbirimize. Hani “ben sana padişah olamadın demedim ki oğlum, adam olamadın…” diye biten.
İş yerlerindeki tacizleri düşündükçe çıkıp Galata Kulesi’ne bağırasım var. “Biz insanız, anneyi, çalışanız ve işvereniz” diye bağırasım var, hem de  “önce insanız” diye bağırasım var. İş yerindeki gözleri bizlerin üzerinde olan işveren-çalışan erkekler, bizler kadınız ve en az sizler kadar zekiyiz. İmalarda bulunduğunuzda çok rahatsız oluyoruz sizden. Ve sizinle çalışmak zorunda olduğumuz için daha çok rahatsız oluyoruz ve en az sizin kadar  insan olduğumuz için sesimizi çıkarmıyoruz. Sesimizi çıkarmıyoruz ki yerin dibine geçmeyin diye. Adı ister mobbing olsun ister taciz, her ne deniyorsa ben sadece bir şey söylemek istiyorum:
Biz ve siz, kadınlar ve erkekler, bizler sadece insanız…