İsteyen tersini iddia edebilir. Ama bütün veriler bunu söylüyor. 
İki rakam vereyim…
Covid-19 aşısı için dünyada gerekli para miktarı en az 100 milyar dolar olarak hesaplanmış. Dünya Sağlık Örgütü’nün (WHO) resmi açıklaması bu yönde…
2019 yılı verilerine göre dünyada silahlanmaya harcanan para miktarı ise 2 trilyon dolara yaklaşmış. Bunu da Stockholm Barış Araştırmaları Enstitüsü (SIPRI) söylüyor.
Corona ile mücadelede bütün dünyanın en önemli, hatta tek umudu olan aşı için gerekli kaynağın tam 20 katı ‘savunma sanayii’ denilen savaş endüstrisine gidiyor.
Üstelik her yıl!..

*  *  *

2019 tipi Corona virüsü, birçok yanlışı gözümüze soktuğu gibi sağlık alanındaki yatırımların yetersizliğini de açığa çıkardı.
Dünyanın anlı şanlı, dev ordulu, uzay teknolojisiyle üretilen en modern silahlara sahip küresel güçler, bir virüse karşı kendi insanını savunamadı.
Dünyanın birçok yerinde kirli savaşlara karışan ülkelerde yaşayan insanlar, ‘kudretli’ devletlerinin aslından nasıl da ‘zavallı’ olduğunu gördüler.
Bunlar ‘gelişmiş’ ülkeler daha…
Bir de ‘gelişmemiş’ olanlar var, oralarda genellikle otoriter rejimler hüküm sürdüğünden halkların tepkileri bile duyulmadı pek.
Kaynakların sağlık, altyapı ve eğitime, yani ‘insanların nasıl daha iyi, daha kaliteli yaşatılacağı’ senaryosuna göre değil, ‘insanların nasıl öldüreceği’ senaryosuna göre harcandığı dünya düzeninin iflasıdır aslında bu!..
Ezilen, sömürülen, en basit sağlık hakkından dahi yararlanamayan, virüse ve başka hastalıklara karşı korumasız bırakılan bütün dünya halklarının bu duruma isyan etmesi gerekir.

*  *  *

Dünyanın çok uzun yıllardır yaşamakta olduğu ‘temel çelişki’ barış ile savaş arasındadır. Dünyanın düzeni ne yazık ki böyle bir sonuç doğurmuş durumdadır.
Barışa özlem devam ediyor olsa da, insanların bu yöndeki sesleri pek cılız kalıyor.
Oysa ‘kral’ bütün çıplaklığıyla orada duruyor: Eğer barış ortamı sağlansaydı dünyada, Covid hastalığı olmazdı!
Barış olsaydı eğer açlık olmaz, Afrika’da milyonlarca bebek, çocuk, anne, genç, yaşlı bir deri bir kemik kalarak akbabalara yem olmazdı!
Barış olsaydı eğer çevre bu kadar kirletilmez, silah endüstrisinin saldığı gazların deldiği ozon mevsimleri değiştirmez, küresel ısınma/donma/sel baskınları bu kadar sık yaşanmazdı.
Barış olsaydı eğer savaş endüstrisine değil, insana daha fazla para harcanır, çocukların yüzleri güler, okullarında süt de içer, şeker de yiyebilirlerdi.
Barış olsaydı eğer gelir uçurumları bu kadar yüksek, sınıfsal farklılıklar bunca keskin olmaz, milyarlarca insan ‘modern kölelik’ çekmezdi.
Barış olsaydı eğer, yerküre çok daha yaşanılası bir gezegen olurdu.
Bu yüzden, barış olmalı.
Bir gün, mutlaka…