73 yaşında Mağusa'dan Karpaz'a yürüyerek gitti, döndü, YENİDÜZEN'e konuştu, barış mesajı verdi:
'Barışa yürüyelim'

Simge ÇERKEZOĞLU

Kıbrıslı Rum Mike Elia, “Tanrı şahidimdir ki hayatım boyunca hiçbir Kıbrıslı Türk’e karşı olumsuz duygu beslemedim” diyor ve sözde kalmıyor, bu düşüncelerini eyleme döküyor. Elia, 73 yaşında Mağusa'dan Karpaz'a yürüyerek gitti, döndü, barış mesajı verdi: "Kıbrıs'ın birleşmesi hayal gibi görülebilir ancak bu hayal gerçek olacak, bunu başarmak bizim elimizde."

Mike Elia, savaşı gören, yaşayan bir neslin adeta barış neferi olarak adaya tırnaklarını geçirmiş. Ömrünün büyük bölümünü eğitimci olarak geçiren Elia, öğrencilerine hep barışı anlattığını söylerken, "Okullarda verilen eğitim geleceği şekillendirmekte düşündüğümüzden çok daha fazla önemli" diyor.

Elia iki yıldır adada barış için yürüyor … 

• YENiDÜZEN:Öncelikle sizi biraz tanıyabilir miyiz?
• Mike Elia: Yetmiş üç yaşındayım. Mağusa Surlar içinde doğdum. Doğumumu gerçekleştiren Ebenin adı Zalihe’ydi. Bana ve benimle birlikte tüm aileme hayat veren Kıbrıslı bir Türk’tü. İlkokula Mağusa sur içinde, ortaokula Maraş’ta gittim. 1958’de Mağusa’yı terk ettik ve Maraş’a taşındık ama daha sonra Maraş’tan da ayrılmak zorunda kaldık. Uzun zaman öğretmenlik yaptım şimdi ise emekliyim. Günlerimin çoğunu Kıbrıslı Türk arkadaşım Tonguç’la geçiriyorum, yürümek ise artık en önemli hobim oldu.

• YENiDÜZEN:Mağusa ve Karpaz arasındaki 240 kilometrelik mesafeyi gitmek ve dönmek suretiyle bir yürüyüş gerçekleştirdiniz. Bunu yaparken de Maraş’ın açılması ve adanın yeniden birleşmesi mesajını vermek istediniz.
• Mike Elia: Aslında bu yürüyüşü ilk kez gerçekleştirmiyorum. Geçtiğimiz yıl da Mağusa’dan Karpaz’a Apostolos Andreas Manastırı’na yürümüştüm fakat dönmemiştim sadece gitmiştim. Bu yıl gidip döndüm. Hiç kolay olmadı, hatta çok, çok zordu. Yine de yaptım.  Özellikle Perşembe gün yağmur yağdığı için çok zorlandım. Aklımdan hep "senin bir amacın var ve bu yürüyüş onun için" diye geçirdim ve bitirmeyi başardım. 

• YENiDÜZEN:Bir mesaj vermek için bu yola çıktınız. Gerekli yerlere mesajınızın ulaştığına inanıyor musunuz?
• Mike Elia: Yüzlerce insan yolda yürürken, bana seslendi ve beni alkışladı. Kahvehanelerde dinlenmek için duruğumda pek çok kişi gelip benimle konuştu. Beni tebrik etti. Ayrıca kaç kişi bana “biliyoruz siz barış için yürüyen Kıbrıslı Rum adamsınız” dedi. Bunu pek çok yerde duydum insanlar beni biliyordu. Beni gördüklerinde mutlu oluyorlardı. Hatta gittiğim bir kahvehanede, Kumyalı’nın köy kahvesinde, benden para bile almadılar. Sizden para alamayız dediler. Aslında Kıbrıslı Rum ve Türkler arasında hiçbir fark yok. Sadece politikacılar böyle bir ayrım olduğunu düşünüyor. İnanıyorum ki birlikte vakit geçirdikçe, sadece ben değil tabii başkaları da, benim gibi düşünecekler ve sorun çözülmüş olacak.

'Maraş bir başlangıç olabilir'
"Yıllarca huzur içinde yaşadık, kardeş gibiydik"

• YENiDÜZEN: Sizin Kıbrıslı Rumlara ilişkin düşünceniz nedir, Kıbrıslı Rumlar sizce çözüme hazır mı?
• Mike Elia: Ben zihin olarak hazır olduklarını düşünmekteyim ancak bu size ve imza atılacak anlaşmaya da bağlı. Belki sadece imzalanacak anlaşma ve içeriğine dair bazı endişeleri olabilir. Belki Maraş’ın açılmasına karşılık sizin isteyebileceklerinizden çekiniyorlar ama inanıyorum ki çözüme de Maraş’ın açılmasına da hazırlar. Anlaşmadan önce Maraş’ı açmayı başarırsak inanıyorum ki beraber yaşayabileceğimizi de daha kolay göreceğiz. Birleşme, bir yerde, bir arada olmamız demek. Babam Mağusa’ya sur içine evimizi inşa ettiği zaman dört yıl boyunca suyumuz, elektriğimiz, hatta kapımız ve penceremiz bile yoktu. Çevremizdeki herkes, Kıbrıslı Türkler bize yardım etti. Bize su ve elektrik verdi. Penceremiz bile yoktu ve hiçbir zaman başımıza kötü bir şey gelmedi. Huzur içinde yaşadık. Kardeş gibiydik.

• YENiDÜZEN:Kıbrıslı Rum ve Türkler çözümü yeterince özümseyebildiler mi sizce?
• Mike Elia: 1959’dan 1974’e kadar yaşanan travmadan dolayı iki taraf arasındaki güven elbette sarsıldı. Biz de size bir şeyler yaptık, siz de bize bir şeyler yaptınız. Dolayısı ile aramızdaki güven zarar gördü ama bugün aramızda yeniden bir güven oluştu, bunu da inkar edemeyiz ve evet bunun sonucunda iki taraf da çözümü artık özümsedi diyebilirim. 

• YENiDÜZEN: Kıbrıslı Rumlar barışa ilişkin ne gibi endişeler taşıyor?
• Mike Elia: Şahsen benim hiçbir endişem olmadığını samimiyetle söyleyebilirim. Arkadaşlarım, ailem ve çevremdekiler için de aynı şey geçerli. Hatta bence geçmişte Mağusa’da yaşamış olan hiçbir Kıbrıslı Rum’un böyle bir endişesi yok. Esas sıkıntı bence politikacılarda, aslında onların bir anlaşmaya varması gerekiyor başka birinin değil. Belki içimizden bazılarının geçmişte söylenen ve yaşanan tutumlar karşısında zihinlerinde çok gerilerde de olsa bazı önyargıları olabilir. Hiç unutmuyorum kızım dokuz yaşındayken size az önce bahsettiğim Kıbrıslı Türk arkadaşımla Pile’de ailece buluşmuştuk. Bir düğündeydik ve beraber yemek yiyorduk. Kutlama yapıyorduk. Kızım bana orada ansızın “bunlar Türk mü” diye sordu. Bende “evet” dedim ve o bana “nasıl yani sen Türklerle oturup yemek yiyip içki mi içiyorsun” dedi. “Evet” dedim. Çok şaşırdı. İşte bu noktada okulda verilen eğitim ve anlatılanların da ne kadar önemli olduğu ortaya çıkıyor.

• YENiDÜZEN:Peki, sizce bu gibi sıkıntılar nasıl aşılabilir?
• Mike Elia: Bana sorarsanız en önemlisi birlikte vakit geçirmekte gizli. Bunun için de Maraş’ın açılması ilk adım olabilir. Eğer açılırsa tabii ben hangi koşullarda açılır onu bilemem politikacı değilim ama inanıyorum ki açılırsa iki toplum daha çok bir araya gelecek. Ben iki toplumun birlikte yaşadığını gören ilk nesilim, yavaş yavaş azalıyoruz. Kızım ikinci nesil onun da bunu görmesi ve yaşaması gerekiyor. Torunum henüz bunu hiç yaşamadı. Oysa o da yaşamalı. Kıbrıslı Türk arkadaşı olmalı. Türkün nasıl biri olduğunu bilmiyor. Geçen hafta 1 Mayıs’ı kutladık. Daha fazla organizasyon, toplantı ve etkinlik yapmalıyız.

• YENiDÜZEN:Buradan söylemek istediğiniz başka bir şey var mı?
• Mike Elia:  Mağusa Belediye Başkanı ve Maraş Belediye Başkanı’na çağrıda bulunmak istiyorum. İki toplumu bir araya getirsinler ve artık toplumlar olarak bardağın dolu tarafını görmeliyiz. Bir kez daha öncelikle Maraş açılmalı böylece iki toplumun birbirine olan güveni artmalı diyorum.