DOME oteli “para” görenler var.
Yazıktır, haksızlıktır...
“Her ay kasaya yüz lira mı bırakacak yoksa bin lira mı” meselesi üzerinden bakılamayacak kadar özeldir, Dome Otel.
Yoksa Girne Kalesi de iyi para basabilir!

*  *  *

Önce bir parantez açayım.
Vakıflar’ın bir genel müdürü var.
Kaç kez bir araya gelmişsem, bende iyi izlenim bıraktı, yurtsever ve dürüst buldum.
İnançlı biri... Farklı...
Pek çok dostum beni uyarıyor: İnanma!
Kimilerine göre “tarikatçı.”
Bunu söyleyen niçin çok insan var?
Bilemiyorum.

*  *  *

Dome Otel çok özel...
Bunu iyi biliyorum.
Çünkü tek!
Başka hiçbir otelde “emekliye ayrılacağınız güne kadar çalışmak” imkanınız yoktur.
Yasalarımıza göre otellerde “yerli istihdam”a dair bir oran var.
Hiçbiri uymuyor.
Hiç-bi-ri!
Dome Otel hariç...
Diyorlar ki, “personel bulamıyoruz...”
Dome buluyor.
Çünkü gerisi aslında “köle” arıyor.
Dome Otel, turizm emekçilerini “köleleştirmeyen” bir yer.

*  *  *

Geçen sene iki gece kaldım.
Bir İngiliz vardı, hemen yan masamda...
Ağlıyordu, garsonla konuşurken!
“Buraya anne babamla gelmiştim ve sen bize servis yapıyordun” diyordu...
“Şimdi ben evlatlarımla geldim, sen yine buradasın.”
Memlekette onca otel var.
Onca otelde “memleket” yok.
“Parayla satın alınamayan” işte budur.

*  *  *

Girne’nin doğusunda ve batısında...
Ve kuzeyinde, güneyinde...
Çok daha “şatafatlı” oteller yükseliyor.
Öyle de hepsi bize pek bir yabancı.
Dome Otel tarihtir, insandır, kimliktir.
Bir kentin siluetidir, Dome.
Kıbrıs’tır, Girne’dir, insandır.

*  *  *

Dome Otel’i işleten sendika ve işçiler çok daha kolektif, şeffaf, profesyonel bir yönetim anlayışı için ‘özeleştiri’ yapmalıdır.
“Tek adam yönetimi” algısı yıkılmalıdır.
Ve ancak Vakıflar bilecektir ki, Dome satılık değildir,  burayı “meta” gibi görmeyecektir.