-1980 darbeci generali Evren’e müebbet(ajanslar)-

Kapıyı açık bıraktı, senelerce…
“Evladı” gelir diye.
Öldü mü, diye sordu.
‘Eğer ölmüşse, hani, cenazesi nerede…’

***

105 yaşına dek bekledi, Berfo Ana.
Kapıyı açık bıraktı, senelerce…

***

Yüzündeki her çizgi derinleşirken…
Hüzünler biriktirdi, ‘ah’lar çekti sürekli...
33 sene gözü kapıda…

***

1980 darbesinde ‘gözaltına’ alınmıştı oğlu.
Gün geçti…
Ay geçti…
Yıl geçti…
Bekledi…
Gelmedi…

***

Cemil’di oğlunun ismi.
Ardahan’ın Göle ilçesinde yaşıyordu.
Kars’a gönderilmişti...
Askeri Gözetim Evi'ne…
‘Dede Korkut’ta sorgulanmıştı.
Berfo Ana’ya “oğlun firar etti” demişlerdi…
Kapıyı açık bıraktı…
Evini bilirdi, gelecekti…

***

İnsan Hakları Komisyonu yıllar sonra açıkladı:
‘İşkencede öldürüldü…’

***

“Oğlumu bulmadan ölmem” dedi Berfo Ana…
105 yaşına kadar dayanabildi…

***

İnsan Hakları Mahkemesi’ne gitti.
“Cenazemi olsun veriniz” dedi…
Bir ‘mezar’ istedi oğluna…
Sonra…
12 Eylül davasına müdahil oldu, ‘nasırlanmış’ yüreğiyle…
104 yaşında, şu ‘bedduası’ düştü, tarih sayfalarına:
“Allah senin evini yıksın. Evren korkma. Elin ayağın boşuna titremesin. Utan…”

***

Cemil, 26 yaşındaydı…
17 yaşında asılan Erdal Eren’e ‘abilik’ için ‘kırmışlardı’ belini…

***

Kapıyı açık bıraktı senelerce, Berfo, anne.
Ve o ‘açık’ kapıdan ‘tükürükler’ yağdı, ressam kılıklı devrik bir generale…