Bir dostumdan bir e-mail.. Yayımlamam için göndermediğini vurguluyor. Ama belli ki, ‘boşalmak’ , içini dökmek için yazmış. İsmini saklı tutuyorum. Yazdıklarından sadece birkaç cümleyi aktarıyorum sizlere.

“Her şeyden bıktım. Kıbrıs meselesinden de, KKTC’den de, iktidarından da, muhalefetinden de. Gazete okumamaya, yerli televizyonları izlememeye de karar verdim. Hele sosyal medya’yı hiç açmayacağım artık. Sanki herkes, yıkmak için tüm gücüyle uğraşıyor gibi. (...)”

“ (...) Hayal kırıklıkları ile geçmeyen günümüz yok gibi oldu artık. Sabahları, bugün neyle karşılaşacağımın kabusu ile uyanıp kalkıyorum yataktan. Eminim, çok sayıda insan var benim gibi. Mümkün olsa kaçıp gideceğim. Mümkün olan en uzak ülkeye. Buralarda neler olup bittiğini hiç duymayacağım bir yerlere. (...)”

Malesef, böyle düşünen kişilerin sayısı gün geçtikçe artmakta. Konuşanlar, yazanlar, içini dökenler de var, susmayı tercih edenler de.

Nedenini sorgulamanın zamanı gelmedi mi sizce ?

Bir şiir...

Kim yazdı ? Neden yazdı ? Nerede yayımladı ?  Ben nereden buldum ? Bilmiyorum, hatırlayamıyorum... Bilgisayarımda çok eski dosyalarım arasında gezinirken karşıma çıkıverdi. Sahibinden çok özür dileyerek sizlerle baylaşmak istedim.

Kim Ki

Kim ki, sömürge döneminde İngilizin köpeği oldu, en fazla toprağa o sahip oldu
Kim ki, EOKA zamanında korkudan titrerdi, sonradan en cesur o oldu.
Kim ki,  50’lerde ‘Rumcu’ diye birilerini öldürdü, en kahraman oldu.
Kim ki,  60’larda kendi okulunu ve camisini bombaladı, en savaşçı oldu.

Kim ki, 74’de, hırsızlıkla ganimete boğuldu, en milliyetçi oldu
Kim ki, 74’de kıstırdığı Rum’a eziyet yaptı, en merhametli oldu
Kim ki, 74’de Rumun malına kondu, Güney’de en çok mal bırakan o oldu.
Kim ki, 74’de yatağın altına saklandı, en çok Gazi maaşı ona bağlandı.

Kim ki, 74 sonrası işin başındaydı, maliye ambarlarını en çok o soydu.
Kim ki, 74 sonrası sağlam torpilliydi, Rum’un malını o üstüne geçirdi.
Kim ki, 74 sonrası askere en çok yağı çekti, Maraş’ı o soydu.
Kim ki, 74 sonrası Ankara’nın kıçını yaladı, koltuğa en fazla o oturdu.

Kim ki, Rum’a en çok sövdü, önce o aldı Kıbrıs pasaportunu
Kim ki, Rum’a en çok kin duydu, önce o gitti Jumbo’ya alışverişe.
Kim ki, Rum’u aşağılık gördü, önce o gitti Larnaka’ya balık yemeye.
Kim ki, Rum’u bir kaşık suda boğmak istedi, önce o gitti Makarios hastanesine.
Kıçımın milliyetçileri sizi....

Sokak Ağzı

“Ne trafik ışıklarına itaat eden var, ne park etme yasağına.  Ne hız sınırı dinleyen var ne trafik kurallarını takan. Sorarsan herkes şikayetçi. Ama herkes de bu suçların tam göbeğinde.”

***

“Bir maç tartışmasıdır gidiyor. Akıncı gitmeli miydi  ? Gitmemekle doğru mu yaptıydı, yanlış mı yaptıydı ?  Herşey tamamdı da bu kaldıydı tartışacak. Memleket içten içe çöküyor ey ahali... Uyan artık...”

***

“Taksim Sahasında bir futbol karşılaşması öneriyorum. Dostluk için, barış için.... Bizim Güvenlik Kuvvetleri ile Rum Milli Muhafızları bir futbol maçı yapsınlar....”

***

“Bir süpermarkete giddim, şaşdım galdım. Türkden fazla Rum müşderi vardı. Hem şaşırdım hem da hoşuma giddi. İngilizce indirim anonsları da yapılıyordu. Yakında Rumca anonslar da başlar herhalde.”

***

“Geçen gün, asfaltın ortasında bir çukura düştüm. Arabamın ne lastiği kaldı ne de tekerleği. Kim ödeyecek mu masrafı ? Dava açacağım ama kime bilmiyorum. Belediyeye mi yoksa Devlete mi ?”

***

“Sayın Bakan, 65 km hızla gidersek kırmızı ışıklara yakalanmayacağımızı söyledi. Denedim, söyledikleri doğru çıktı. Ama arabamın lastikleri yoldaki çukurlardan parça parça oldu”

Anlayana

Bütün savaşları,  dövüşemeyecek kadar korkak olan bu yüzden de kendileri adına dövüşmek için dünyanın gençlerini cepheye süren hırsızlar çıkarır.    (Emma Goldman)