Şöyle otur benimle:

çok güçlü, çekip almak isterim yumurtayı

senin rahminden ve büyütmek kendi rahmimde.

Annelik etmek isterim senin çocuğuna, sadece

bizden yapılmış, sadece benden: ödünç alınmamış herhangi bir tohum

herhangi bir adamdan. Yeniden düzenlemek isterim

yaratılışın kalıplarını, bir insan yapmak

insan sevgisinden, bedenlerimiz arasında

gidip gelen. Tatlım, şöyle aslında:

çıktığında yatak odasından

temiz pamuklu bir gömlekle, kolları kıvrılmış

dirseklerinin üstüne, bir kolonya kokusuna bulanmış

kehribar bir şişeden gelen – açmak isterim

kalbimi, en parlak ağrılı yarığı

ruhumun, almak için incini.

Ellerini izlerim, bekleyerek

bana dokunacağını gösteren işareti,

açacağını beni, dolduracağını; beklerim o anı

arzunun içime fırlayacağı.

Deborah A. Miranda