Adanın kuzeyinde, TL’nin gölgesinde kriz havaları yüksek sesle çalarken; (liderlerin) New York temaslarında konuşulanlar duyulmadı bile…

Her ne kadar “Çözüm trafiği” hız kazanıyor dense de; toplumdaki umutsuzluk ve karamsarlık halleri ilgisizliğin sürmesine neden oluyor…

Anastasiadis ve ekibinin “Merkezi zayıf kanatları güçlü bir federasyon” yaklaşımı ile Türkiye Dışişleri bakanı ile direkt görüşme yapması da olmasa kimsenin bu “ziyarete” kulak vereceği de yoktu doğrusu…

“Bizi saf dışı bırakmak istiyorlar”; “Federasyonu sulandırmaya çalışıyorlar” tepkilerinin de yeterince ses getirdiğini söyleyemeyiz…

Yıllardır, Kıbrıs insanı hariç, önüne gelen herkesin bir “çözüm planı” ortaya attığını söyleyip duruyoruz. Bu yaşananlar yeni bir şey değil…

Elin İngiliz’i, Amerikan’ı, Rus’u, Çek’i, bilmem nesi plan sunar da biz sunamaz mıyız?  Bizim başımız kel mi?

Kendi “çözüm planımı” hazırlarken oldukça zorlandığımı itiraf etmeliyim… Bu işler öyle sanıldığı kadar kolay değil… Öncelikle bütün tarafları (taraflar da saymakla bitmez ya… Neredeyse bizim dışımızda herkes olaya taraf !) memnun etmek lazım… Bunu yaparken bir diğeri küsmemeli; “Hoop dur bakalım, benim hakkımı yemişsin” dememeli… Anlayacağınız bu iş kolay değil; yukarı tükürsen bıyık var, burun var, gözler var, alın var… Aşağı tükürsen sakal var, çene var, gırtlak var… Sağa-sola  tükürsen yanak var, kulak var…

İyisi mi daha önce sunulan “öneriler”e bakıp biraz kopya çekeyim dedim… Açtım önüme son günlerde ortaya atılan “paketler”i… Biraz ondan, biraz bundan “önerim”i hazırladım… İşte Millenyum’a girerken (bu işlerde öyle sıradan bir dil kullanmak olmaz!.. Diliniz hem diplomatik olmalı, hem de yabancı terimlerle süslenip ağdalanmış olmalı… Yoksa kimse söylediklerinizi dikkate almaz…) bomba etkisi gösterecek çözüm paketim…

“Ana Hatlar:

• Az Federal, biraz konfederal Kıbrıs Cumhuriyeti, biri Kuzey(Türk), biri Güney(Rum), İkisi de ortada(Amerikan-İngiliz Üs Devletçikleri) olmak üzere dört konfo-federal devlet; ve çeşitli bölgelerdeki beş otonom(Luricina, Dip Karpaz, Dillirga-Erenköy, Kuzey Baf ve İki bölgeli Lefkoşa otonom devletçikleri)  devletçikten oluşur.
• Merkezi Konfo-Federal Hükümet dört konfo-federal devletin beşer; beş otonom devletçiğin de ikişer olmak üzere toplam 30 temsilcilerinden oluşur…

Bunların 26’sı Konfo-Federal Kıbrıs Cumhiriyeti’nin halkları tarafından dört yıllığına seçilir. Diğer dördü Konfo-federal devletlerin başkanlarıdırlar ve doğal üye olarak kırk yıl görevde kalırlar.

Diğer Esaslar:

• Konfo-federal devletler istedikleri ülkelerle askeri-ekonomik entegrasyon anlaşmaları imzalayabilecek; istediği ülkeye savaş açabilecek… Otonom devletçikler en az iki konfo-federal ülkenin desteği olmadan bu haklarını kullanamayacak.
•  Konfo-fedearal devletler Anavatanları’yla her türlü “özel ilişki” anlaşması imzalayabilecek. Belirgin bir Anavatan sahibi olmayan otonom devletçiklerin bu hakkı  olamayacak.
• “Üs Devletleri”nin toprakları kamu yerleşimine açık olmayacak… Bu bölgelerdeki gerekli  işgücü diğer devletlerden sağlanacak…
• Kendi bağımsız ekonomisi olmayacak olan Otonom devletçiklerin kültürel kimliklerini koruyup geliştirmeleri için Konfo-federal Cumhuriyet bütçesinden onlara eşit oranda bir bütçe ayrılacak…
• Kıbrıs’taki bütün bu devlet ve devletçiklerin AB’ye girmesine yalnızca (Üs devletleri dışındaki) konfo-federal devletler karar verebilecek. Bunun için oybirliği şarttı aranacak.   

 Planımın ayrıntılarını öğrenmek isteyenler özel penna müdürümden randevu alabilirler… Planımı beğenmeyenler varsa, 20 Kasım 1999 tarihli Kıbrıs gazetesinin ilk sayfasındaki önerilere baksınlar… Benim planımın daha gerçekçi olduğunu o zaman anlayabilirler.(Plan tarihi 25-11-1999 olsa da güncelliğini koruyor, gördüğünüz gibi!...)