30 yıl kapalı olan kapılar yeni açılmıştı. Daha birkaç saat önce.

Herkeste büyük bir heyecan ama en çok da muazzam bir şaşkınlık vardı.

O gün Sevgili Hüseyin Gürşan ve Iannis Lauris KIBRIS FM’de konuklarımdı. Iannis kapıdan ilk geçen Kıbrıslı Rumlar’dandı ve duygularını paylaşıyordu, programda.

İngilizce olarak gerçekleştirdiğimiz sohbeti kısa aralıklarla Türkçe’ye çeviriyorduk.  Ve yayına gelen onlarca telefonla program uzadıkça uzuyordu.

Ama gelen bir telefonun ucundaki Kıbrıslı Türk’e ait ses, Rumca konuşmaya başlayınca, onu takip eden telefonlar da Rumca olarak seslenmeye başladı Iannis’e. Uzun uzun konuşamayanlar bile mutlaka bir şekilde selamlaşabiliyor ve hoş geldin diyorlardı.

Hepimiz duygulanmıştık. İlk kez belki de yıllarca neredeyse yasaklanmış bir dille ülkemizin yıllarca yasaklanmış diğer yarısıyla iletişim kuruyorduk.

Gözlerimiz birlikte doluyor, eski ortak zaman ve hatıralar birlikte canlandırılıyordu.

Geçtiğimiz akşam KANAL SİM’de 360 Derece’de ilginç bir sohbet gerçekleştirdik.

Aslında bir ilki de gerçekleştirmenin keyfini yaşadık.

 Rum Lider Hristofyas’ın Danışmanı Nikos Mouduros ile son derece keyifli bir sohbeti paylaştık. Nikos Mouduros, Türk Dili eğitimi almış, doktora tezini AKP ve Siyasal İslam üzerine yapmış, yeni nesil Kıbrıslı Rum siyaset yüzü temsilcilerinden. Aynı zamanda Rum Lider Hristofyas’ın da damadı.

Türkçe konuştu Nikos. Ve söylediklerinden öte kurduğu iletişimle birçok insanın kalbine dokunmayı başardı.

Programa gelen smslerin önemli bir kısmı sırf Türkçe konuşabiliyor olmasından dolayı mutlulukla karşıladı, Nikos’u. Türkiye’den buraya gelen kişiler, kimlik ve pasaport sorunlarını taşıdı, milliyetçiliğin gazabına uğrayanlar yardım istedi.

Yani her şartta aslında adanın bir yarısıyla kurulamayan iletişimin bir köprüsü olarak görüldü.

Sanırım Kıbrıslılar olarak özellikle toplumların böylesi ilişkilere ve iletişim köprülerine ihtiyacı var. Dün konuştuğum ya da bir şekilde karşılaştığım herkes programdan bahsetti. En çok da Nikos’un düzgün Türkçesiyle kurmaya çalıştığı iletişim köprüsünden ne kadar etkilendiklerini anlattılar.

Aslında bu şaşkınlık yaratacak bir durum değil. Birbirlerinin hatıralarını saklamış, savaşlara rağmen insani konularda son derece hassas bir toplum yapısına sahibiz karşılıklı olarak. En büyük zenginliğimiz de bu. Milliyetçiliğin kıskacı altında sancı çekilse de “tek çakıl taşı verilmez” denilen zamanlarda, oturduğu evin eski sahibine ait albümleri ve özel eşyaları 30 yıl boyunca gözü gibi saklayan bir hassasiyeti var, aslında içinde yaşadığımız toplumun.

Ama ne yazık ki, yıllardır liderler müzakere masasında aslında toplumların bu hassasiyetlerine cevap verecek açılımlar yapmakta hep eksik kaldılar.

Bugün hala sınır kapılarında geçmişin intikam fotoğrafları var.

Yıllardır müzakereler devam ediyor, önümüze hep takvimler konuyor ama toplumlar birbirlerinin dillerini öğrenmeyi yeni yeni gündemlerine alıyor.

Tarih kitaplarının genç kuşaklara aşıladığı milliyetçilik, kan ve intikam duygularının esaretinden kurtulmayı, ortak bir tarih yazmayı hala başaramıyoruz.

Nikos, Kıbrıs Rum tarafında Eğitim Bakanlığı’nın yeni tarih kitaplarının düşmanlık dilinden uzak olarak yeniden tasarlandığını anlattı, programda.

Umalım ki bu küçük adımları büyütecek yürekli siyasetçiler ortak çalışmaları çoğaltabilsin. Çünkü Kıbrıs’ta ve Kıbrıs sorununda birçok konuda aslında toplumlar liderlerinin çok önünde. Liderler toplumlarının önüne geçebilse, neler olacak…

Ancak ortak çabalar ortak bir gelecek yaratabilir.

Kıbrıs sorununda da resmi dilin ötesinde çizilen sınırın dışında yeni ve farklı şeyler söyleyerek ilerlenebileceği açıktır.

Ve bizim ihtiyacımız olan artık yeni şeylerdir…