Neriman CAHİT

Yaşar İsmailoğlu, Londra’da yaşayan ama yüreği hep doğduğu toprak – Kıbrıs – için atan bir yazarımız… Müthiş, 400 sayfaya yakın bir eseri ile çıkıyor karşımıza: “ARI KUŞU VE MELİSA…”
Geçtiğimiz haftalarda yine Kıbrıs’taydı Yaşar İsmailoğlu ve elinde iki kitapla geldi: “Evine Dönemeyen Adam…” ve “Arı Kuşu ve Melisa…”
Arı Kuşu ve Melisa, şu ön sözle başlıyor:
“Bir tek kişiye yapılan haksızlık, bütün topluluğa yönelmiş bir tehdittir.” Montes Qiev…
Kitabın içeriğini uzun uzun tartıştık Yaşarla. Kısa bir özetini vererek gerisini sizin okumanızı dilerim. İnanın çok şey öğreneceğiniz bir anılar demeti.
Kitabın önsözünü de kısaca vereyim:
“Arı Kuşu ve Melisa bir anılar demetinden öteye; dilleri, dinleri, hatta törelerinin benzer olmasına rağmen, ırkçılık kimliğinin ağır bastığı bir azınlığın güçlü egemenliği altına giren toplumların hikayesidir… Temel hataların, felaket getiren eylemlerin sonuçlarının, sömürge iktidarının kendi çıkarlarının getirdiği güçsüzlüğün toplumlardan birisinin yaklaşan fırtınaya hazırlıklı olmayışının kara bulutların gelişiyle ölçüsüz hareket etmeye başlamasının, hareket süresince yüzlerce masum insanın endişesinin, korkularının ve ötekileştirildikleri bir sürecin küçücük bir Kıbrıs köyüne yansımasıdır...
Arı Kuşu ve Melisa benim anılarımdan öteye, İkinci Dünya Savaşı’nın hemen arkasından, Akdeniz’in en belalı adası; Kıbrıs’ın, sivrisineklerinin, harnup ağaçlarının, Trafon Köyünün hatta Çerkez Toplumunun bir öyküsüdür…

***
Temel olarak, üç gelişme var bu kitapta… Kıbrıs’ın küçücük bir köyünde, huzur ve barış içinde, yüz üstünde görülmeyen ırkçılıktan ve ötekileşmekten habersiz yaşayan Rum ve Türklerden oluşan halkın, sosyoekonomik yaşam kavgalarını, ansiklopedik bilgilerle desteklenen tarihsel süreç, gelişen olaylar karşısında duygusal tanımlar, karşılıklar, toplumlara bulaştırılan korkunun yarattığı ‘kendini kurtarma refleksinin’ yavaş yavaş yol ayrımına geleceğinin belirtilerinden oluşmaktadır…
Arı Kuşunun adını, günümüz gençleri belki de hiç duymamıştır. Rengarenk parlak tüylere sahip çok küçük ve güzel bir kuştur…

***
“Uzun yıllardır yurdumdan uzakta yaşam sürdürüyorum. 1967 – 1971 yıllarını, ‘Yüksek Eğitim’ için gittiğim Türkiye’de geçirdim. 1 Ocak 1972 yılından beridir de İngiltere’de geçiriyorum. Son zamanlarda yurdumun insanının kültürel değerlerinin ve yaşam biçiminin, ‘Sömürgeci’ bir anlayışla değiştirilmeye çalışıldığını uzaktan izlemekteyim…
İşte bu yapıt ile elinizdeyim. Sizlere eğer bir ‘belgesel’ sunabilmişsem, yurduna sahip çıkma mücadelesi verenlerin kavgasına bir nokta da ben koymuş oluyorum…

***
Yaşar İsmailoğlu gerçekten de çok iyi bir gözlemci ve başarılı bir yazar…
Kitapla ilgili yaptığımız söyleşide, anılarının tümünü üç ciltlik bir projede toplayacağını söylüyor… Onun ikinci kitabı bir şiir kitabı: “Evine Dönemeyen Adam…” Bu kitaptaki şiirler de Türkçe ve İngilizce tercümeleri ile verilmiş, gerçek birer şiir tadında… Ve, yine onun: ‘Sevgi ve Yurt Hasretiyle’ yanan yüreğinin birer iç çekişi…
Gerçekten de çok ilginç olan bu anıların toplandığı iki kitabı da okumanız dileğiyle…

-------------------------------------------------------------------

Güner Pir ve Resmin Tanıklığı…

PUL RESİMLER…
‘Güneş, en çok Akdenizlidir…’ diye düşünür ve heyecanlanır insan zaman be zaman… İnsanını, her gün sımsıcak doğarak ısıtır… Gökyüzünün sonsuz örgüsünde…
Yeryüzünün en güzel çiçekleri, otları ve bitkileri de Akdenizli değil midir zaten…
Ve, doğal olarak sanatçıları…
Ve işte onlardan biri…

GÜNER PİR…
Evet, Güner Pir…
Tepeden tırnağa Akdenizli…
Ve, tepeden tırnağa bir sanatçı… ‘Akdeniz Duygusunu’ tuvale sığdıran… Sığdırabilen… ki, resimlerindeki ışık bolluğu, cezbedici bir “Özgürlük Duygusu” veriyor insana…
Neredeyse tüm resimleri hüzünle yoğrulmuş, yaratılmış olsa da…

***
Sergide,  (35) resim yer alıyor…
Bu resimler gerçekten de, insanın duygu ve düşüncelerini zorluyor. Ama, sanat – bir bakıma - aklın kalıplarını zorlamak - değil midir…
Adeta: Sergi içinde sergi…
Konu içinde konu…

GEÇMİŞİMİZLE YÜZLEŞMEK…
Biz, aslında makul bir toplumuz… Onun için de ‘SANAT’ bizim için çok gerekli…
Bizi sarsmak için…
• Ve Sözü, Sanatçıya – Güner Pir’e – bırakıyorum:
- “Bir toplumun – Toplumumuzun + İngiliz ve Rum toplumlarının ortak yaşam yıllarını – oluşturdukları ‘Ortak Dokuyu’ İrdelemeye çalıştım, konu ve resimlerimle…
Tabii, ‘estetik zevkin’ de hakim olduğu bir çalışmayla…
Olayları, yaşananları… Hilmi Yavuz’un deyişiyle, bu yıllarda: “Hüzün ki en çok / yakışandı bize…”

***
Çok zor yıllardı o yıllar…
Kıbrıs insanı, elinde silah - okul çağındaki öğrencilerin bile – savaştığı – nöbet tuttuğu / şehit olduğu… ACI YILLAR…
TÜRK – RUM – İNGİLİZ…
Bu sergide üçü birden irdelendi… Şu başlıklar altında:
• “Göç Yolları * Mavi Mektup  * Hüzne Göndermeler  * O Zor Yıllar  * Esirler  * Harman  * Horoz Ali’nin Kapısı  * Ahh… Güzel Girne  * Baf ve İki Bafidi (Dedelerim)  * Sevda Sözleri  * Yangın  *Adresini bulamayan Paket…”
Evet, insanın içini burkan o günlere götüren tam  (35)  resim…

PLASTİK TATLARLA…
Güner Pir, çok başarılı bir sanatçı… Ağır ağır sürdürüyor konuşmasını… Kendi dünyasında dolaşır gibi…
- Bu sergi  (3)  yıllık bir çalışmanın ürünü… Benim için:
• Ayrıntı  +  Detay  + İşçilik… Çok Önemli…
Kafamda, önce şekillenir ki bu, yıllarca sürer – Ve, sonra oluşur… Gelişince de başlarım projeye… Projenin uygulamasına geçmeden önce, bir: “DÜŞÜNCE AŞAMASI…” Var…
Dünden – bugüne baktığımda: Resimlerimin arasında organik bir bağ yaratan bir “Üslup” olduğunu görürüm bunun…
• Bu organik bağın, hiç kopmadığını görüyor ve derin bir nefes alıyorum…
***
İşin özeti şu:
ÖNCE SEN, KENDİNİ CİDDİYE ALACAKSIN… SONRA DA BAŞKASI…

***
Evet, Güner Pir, bir sanatçı, bir ressam… Ve, çok başarılı bir ressam… Kendi biçemiyle gerçekleştiriyor yapıtlarını… Ve, gelip geçici özentilerin tuzağına düşmeden…
Her sergisi, birbirini izleyen dalgalar gibidir… Bir Sanat Okyanusu’nda devinen…

Onu yürekten kutluyor…
Ve, başarılarının devamını diliyoruz…