Hikâye ünlüdür. 
“İbrikçi başı.”

*  *  *
Önce “ibrik de ne?” soranlara hatırlatalım.
İçine su koymaya yarayan kap!
Pek kalmadı artık…

*  *  *
“Umumi hela” yani şehir tuvaletlerinin önünde içi su dolu renk renk ibrikler dururmuş.
Bu yerleri yönetmek için de bir masa gerekirmiş, bir de ibrikçi başı…
Hela önünde bekliyor zat!
Birisi tuvalete girecek, yerdeki ibriğe eğiliyor…
“Bırak onu” diyor, “Sarıyı al…”
Bir sonraki geliyor, “Bırak onu, maviyi al…”
Sabahtan akşama aynı muhabbet sürüyor.

*  *  *
“Ne farkı var” diye sormuş birisi, dayanamamış.
“Ben ibrikçi başıyım” demiş adam, “Sen istediğini aldıktan sonra neye yarar benim baş olmam.”

*  *  *
Şimdi bizim “hayalet devlet” içinde “egemenlik” oyunları da böyle ilerliyor.
Başbakan da söyledi.
“KKTC bir kabile yönetimi; biz de kabile mensupları değiliz” nihayetinde!

*  *  *
“Dur giremezsin” diyor birisi…
“Yasak…”
Baş ya!
O nedenle çoğu iş “iki dudak arasına” sıkışıyor.
Birileri “he” demezse, “baş” olunmuyor?

*  *  *
Adanın güneyinden ilaç gelmiş.
İlaç dediğin “tedavi”ye yarıyor (!)
“Yasal değilmiş” diyor, Başbakan…
Oysa sabah sabah duyurulmuş zaten “öğlen saat ikide, ilaç ve tıbbi malzemeler teslim edilecek.”
İlan edilmiş, gizli değil.
Polis açmış kapıyı, “kabile olmayan devletin” polisi!
Belediyenin araçları geçmiş, Birleşmiş Milletler tıbbi malzemeyi getirmiş, o malzeme alınmış, Sağlık Bakanlığı’nın deposuna götürülmüş.
Bu!

*  *  *
Birileri kışkırtmış olacak ki gecenin bir yarısı açıklama yapılıyor.
“Yasal değil.”
Mesel aslında kör kütük milliyetçilik…
Kafatasçılık mesele…
İllaki “düşmanlık algısı” yeniden belleklere enjekte edilecek.
Birileri de bu işten ekmek yemeye devam edecek.

*  *  *
Birkaç gün sonra “solunum cihazları” da gelecek.
Gerilimi büyütecekler.
“Düşmandan su bile istemeyiz”e ilerleyecek algı!
İşi yokuşa sürmek, yakınlaşma ve barış kültürünü baltalamak, ikiye bölmek istiyorlar.

*  *  *
“Bırak maviyi, al kırmızıyı” diyorlar…
Her daim iki dudak arasına sıkıştırıyorlar.
Her daim iki ayrı…
Olmuyor, olmayacak.
Anlamıyorlar!