Ortadoğu’dan dünyaya yayılan savaş halleri dünyanın neresinde bulunursa bulunsun insanın korkuyla yaşamasına neden oluyor.
Suriye merkezli savaş Avrupa’nın kalbinde patladı sonunda…
Brüksel’de peş peşe patlamalar, canlı bombalar bu gibi durumlara alışık olmayanlar için daha da korkunç, daha da tehditkâr, daha da tepkisel oluyor.
Hani özellikle Türkiye’de deniyor ya bazen;
“Bizde patlamalar oluyor, canlar gidiyor, Avrupa’dan ses yok ama oralarda böyle şeyler olunca Avrupa ayağa kalkıyor…”
Keşke olmasa, alışılmasa ama ne yazık ki Türkiye’de her ne kadar da “alışmadık, alışmayacağız” dense de Güneydoğusu’nda her gün çatışma varken, yerleşim yerleri yerle bir olurken, oranın insanları sürekli göç durumundayken, Ankara’da, İstanbul’da canlı bombalar neredeyse sürekli patlarken insan istemese de bunları kanıksıyor, alışıyor…
Türkiye’de bir iç savaş var… Bu iç savaşta ülkenin insanları neredeyse taraf yapılmış. Taraflardan birileri öldüğünde diğer taraf seviniyor ne yazık ki… Televizyonlardan her gün ölüm, vurma, kırma haberleri yansıyor dünyaya… Biz de dahil sabah gözümüzü açarken duyduğumuz ilk haber ve akşam gözümüzü kaparken duyduğumuz son haber bir yerlerde birilerinin ölüm haberidir… Böyle bir durum var yanı başımızda…
Avrupa’da böyle bir durum yok, o yüzden de patlamalar olduğunda, birileri öldüğünde şaşkınlık daha çoktur, tepkiler daha yüksektir.
Aman olmasın, ne düşük, ne de yüksek tepki olsun… Ölüm olmasın, savaşlar bitsin, savaşları çıkaran kişisel hırslar, ülkesel çıkarlar artık sona ersin.

***

Sona ersin bu gibi olaylar çünkü bitmezse çocuklarımızın fantezilerine kadar yansıyan canlı bombalar fantezide kalmayacak gibi…
Küçük çocukların artık hayal dünyalarında canlı bombalar var… Okullarda hocalarına artık hayal dünyalarında yaşattıkları canlı bomba ihbarları yapıyor çocuklar…
“Şurdaydı, gördüm, koştu, kaçtı…” gibi…
Biraz daha oyunları olabilecek, canlı bomba üzerinden oyun kurabilecek çocuklar…
“Hade canlı bombacılık oynayalım…”
“Kim olacak canlı bomba?”
“Ben, ben, ben…”
“Yok olmaz, kura çekelim, kim çıkarsa o olsun.”
Korkunç ama gerçek olması da çok uzak değil.

***

Dünya kaynıyor, birilerinin ektiğini şimdi herkes biçiyor. Ancak öyle bir biçim ki bu, her biçildiği yerde can alıyor. Hatta biçilemiyor, biçiyor.