Yollardan yazıyorum bu yazıyı. Güney Hindistan’daki bir otel odasından… Eski İngiliz sömürgesi ve fazla gelişmemiş yerlere gittiğimde çocukluğumun Kıbrıs’ını anımsatan ayrıntılar buluyorum. Zimbabwe - Harare’de havaalanına inince de aynı duyguyu yaşamıştım. Şimdi bu otel de böyle. Odanın hafif döküntü hali, lavabo, musluklar, elbise dolabı… Çocukluğumdan bir oda sanki…

Kritya şiir festivali programı yarın başlayacak. Bugün serbest gün… Otelde İnternet olmadığından gönderip gönderemeyeceğim şüpheli olan bu yazıyı yazayım mı diye tereddüt ettim. Bir yandan da sokağın çağrısı var. O yüzden biraz hızlı ve kısa bir yazı olacak affınıza sığınarak.

Şiir festivalleri biraz da uzak akrabalarla buluşmalar gibi oluyor. Tanıdık birkaç şaire rastlıyorsun mutlaka. Yeni tanışmalar da sanki daha önce karşılaşmadığın bazı akrabalarınla bir araya gelmek gibi. Anında iletişim kuruluyor ve yıllardır tanışıyoruz duygusu yaşanıyor. Az önce kahvaltıda böyle bir atmosfer vardı. Upuzun yolculuklardan gelmiş pek çok şair. Uyku uyumamış. El sıkışırken hiçbir yabancılık yok gibi ama… Şairler arası ortak dile geçiliyor hemen.

Hayat şiir festivali olsa diye bir yazı yazmıştım bir zaman. Burada olmaktan mutluyum doğrusunu söylemek gerekirse. Sokaktan sersem edici bir gürültü geliyor. Uzun bir yolculuktan sonra dinlenme fırsatım olmadı; yabancı bir yerde, pek de konforlu olmayan bir otel odasındayım ama kendimi iyi hissediyorum. Hintli şair arkadaşım Sudeep Sen üç buçuk saat mesafede 3 denizin birleştiği bir yer olduğunu söyledi. Yoğun festival programından fırsat bulup gidebilecek miyiz bilemiyorum. Sadece dört günüm var burada ne yazık ki. Bu akşam Kovalam sahilinde gün batımını izlemek için otobüste yer ayırttık bile. Heyecan verici!

Az önce kahvaltıda nereleri görebiliriz diye sohbet ederken Amerikalı şair Seth Michelson “Şairlik sürünmektir” diye espri yaptı. Şiir festivalleri dışında bir anlamda öyle denilebilir belki. Geçen akşam Kıbrıs Üniversitesi Türkoloji Bölümünden öğrencilerimle bir Orhan Veli etkinliği gerçekleştirdik. Etkinliğe hazırlanırken yaptığımız okumalar sırasında gözlerim doldu hep.” Şairlik sürünmektir” cümlesini doğrulayan hayat hikâyelerinin en çarpıcılarından biri Orhan Veli’ninki. Bizim güzel sürünmelerimiz de diyebiliriz belki buna…

Dünyanın pek çok ülkesinde başarılı şiir festivalleri ekonomik nedenlerle sürdürülemiyor. Oysa bir şiir festivali için harcanan para bir ülkenin diğer harcamaları düşünüldüğünde öylesine cüzi ki. Bazen paralar akıtarak berbat festivaller de yapmak mümkün tabii.

Kıbrıs’ta doğru düzgün bir şiir festivali yapılmıyor ne yazık ki… Büyük bir eksiklik bu… Kıbrıs gibi bir ülkeye bir şiir festivaliyle ünlenmek yakışır hâlbuki… Tıpkı Makedonya gibi… Benim hayalim hep bir “Yaz Geceleri Festivali” olmuştur Kıbrıs için. Gece başlayıp sabaha kadar sürecek etkinlikler mesela… Deniz kıyılarında, tarihi mekânlarda okumalar… Doğrusunu söylemek gerekirse şiirin yalnızca salonlara tıkılmasını çok içim almıyor benim.

Her insanın ruhunun huzur bulduğu bir yer vardır ya… Benim için güzel bir şiir dinletisidir böyle bir mabet… İyi bir şairin çarpıcı bir dizesiyle karşılaştığımda kanat takıp uçuyorum âdete.

Festival programına bakınca dünyanın dört bir yanından önemli şairler olduğu görülüyor. Festivalin yöneticisi Hintli şair Rati Saxena’nın ne kadar iyi bir organizasyon yapmakta olduğu en başından beri süren yazışmalardan ve festivalin aktif Sosyal Medya sayfalarından belli oluyor. Hindistan’ın büyüleyici atmosferinde geçecek bu şiirli günler için heyecan doluyum doğrusu.

Not: Geçen hafta teknik bir aksaklıktan ötürü gönderemediğim yazımı bu hafta yayımlıyorum. Sevgilerimle.