Mesela yüz yıl öncesi...
Birkaç satır tümcedir kitaplarda...
Kaç insan vardır bir asır evvelden bugüne yer yüzünde..

***

Sevgili Eralp'ın notunda okumuştum, buruk bir tebessümle...
<... Birisi ilk tekerleği buldu....
Birisi ilk ateşi...
Ve sonra üçüncü kişi, ateşe verdi ilk tekerleği...>

***

O kadar çok 'üçüncü kişi' gördü ki yeryüzü.
Yine de yürüdü insanlık ileriye...

***

Kadın erkek genç yaşlı çoluk çocuk canlı canlı gaz odalarında 'yakan' canileri de seçti 'çoğunluk'...
Gencecik fidanları asanları da, daha yirmisini görmeden...
Yine de ilerledi insanlık...
"Elektriği" keşfedeni ezberledi ama kimse belleğine not düşmedi "elektrikli sandalyenin" mucidini...
İki dünya savaşı almış milyon canı yuttu, 'milliyetçiliğin' ve 'ırkçılığın' aşkına...
Yine de her sabah 'and' içirdiler çocuklara 'süt' yerine,  ne mutlu 'kendi' ırklarına.

***

Mesela yüz yıl sonra her kim varsa sağınızda solunuzda yanınızda ve karşınızda..
Siz, biz, ötekiler ve diğerleri.
Böcek olacağız kim bilir...
Belki toz zerresi...
Yine de ilerleyecek dünya...

***

Bir düşünsenize bugün bize neyse tablet, akıllı telefon, pc...
'Çivi'ydi bir zaman, 'taş'dı, bir kağıt üzerinde delik deşik telgraftı, 'cızırtılı' bir radyoydu 'mucize' diye..

***

'Kalem' olmayacak böyle giderse, gün gele...
Ve bilmeyecek kimse  'el yazısını'...
Nice sevgilinin, saklayacak el yazısı tek mektubu olmayacak...
Yine de olacak yasemin kokusu, kurutulmuş bir ful goncası, bit tutam zeytin dalı...

***

'Tek satır' yeriniz olmayacak belki tarih yapraklarında, hafızalarında ince bir tabletin ya da naftalin kokusuna ihtiyaç duyulmayan digital depolarda...

***

'Kalem' olmayacak yüz yıl sonra...
Umarım 'kurşun' da !..
'Kurşun insancıklar' olacak mutlaka...
Börtü...
Böcek...
Toz zerresi...
Kim bilecek adlarını...
Yüz yıl sonra...