BU GENÇLER NASIL GEÇİNECEK?
“Ülkede para çok” diyorlar.
Olabilir.
Kayıt dışında ne kadar para dönüyor Kuzey Kıbrıs’ta bilmiyoruz.
Fakat ‘epey zengin’ olanlar var.
Yaşamlarından belli.
Lüks tüketim yapanlar var. Herhalde bir yerlerden buluyorlar ödeyecek parayı.
Memlekette para çok olabilir.
Lakin kime yarar?
Esas soru bu.
Petrol zengini Arap ülkeleri inanılmaz zengindir.
Amma ve lakin sokaktaki vatandaşı yoksuldur, açtır, sefildir.
Çünkü sosyal adalet yoktur.
Bizde var mı?
* * *
Eskiden vardı.
Giderek yok oluyor.
Uygulanan ekonomi politikalar ‘sosyal devlet’i hızla ‘asosyal devlet’e dönüştürüyor.
“AB’de de böyle yapılıyor” demeye hazırlananlar bir sussun!
“Orada ne varsa bizde de olacak” dedikleri Türkiye’nin yanlış ekonomik mantığının peşinden bizi sürükletenlerin mazeretidir bu laflar.
AB ülkelerinde sosyal politika vardır. Hepsinde aynı değildir. Kuzey Avrupa ülkeleri ile birliğe yeni girmiş Hırvatistan’ın durumu aynı olmaz, olamaz.
İngiltere ile Fransa da aynı sistemi uygulamıyor. Öyle bir kuralı yok AB’nin…
O yüzden Ankara tipi ekonomik aklı aklamak için başka teoriler bulmaya bakın siz!
* * *
Eşi de kendisi de emekli olmuş, çok sevdiğim bir büyüğüm anlattı.
Çocuklar büyüyüp okumuşlar, “yurda dön” diye diye onları buraya geri getirtmişler. Evlenme, çoluk çocuk…
Şimdi durum şu: Emekli çift kendilerine de, çocuklara da, torunlara da bakıyorlar!
Ekonomik olarak…
Zira üniversite bitirmiş, lisans üstü diploma almış olmalarına rağmen özel sektörde çalışan çocuklar asgari ücret alıyorlar.
Ev geçindirmek, çocuk büyütmek, kira ya da taksit ödemek, okul parası vermek ve ayın sonunu getirebilmek…
Asgari ücret ya da biraz fazlasıyla mümkün mü?
Bu pahalı, dövize endeksli ülkede yaşamak kolay mı?
* * *
Beterin beteri var tabii…
Anne ve/veya babası hayatta ve bir gelire sahip olanların çocukları şanslı…
Ya olmayanlar?
Kimsiz-kimsesizler, aileden tek kuruş katkı görmeyenler, elde avuçta olmayanlar ne yapsın?
Tevekkeli değil, artık aileler çocuklarına “Gidin ve gelmeyin” diyor.
Bu ülkede çok, hem de çok para kazanan bir kesim var.
Fakat bu toplum geleceğini yitiriyor.
Gençler bu ülkeyi terk etmeye zorlanıyor.
Henüz göçmeyenler ailesinin katkısıyla geçinebiliyor.
Ya da bankalara, tefecilere çalışıyor!
“Durum bu kadar mı vahim?” diye soranlara kötü bir haberim var.
Durum bundan da vahim!