Son genel seçim sonucunda meclisin elli milletvekili altı siyasi partiye dağılmış; üçü de mecliste grup oluşturacak asgari beş milletvekili sayısına ulaşamamış. Bu aritmetik ve yapı istikrarlı hükümetler oluşmasına olanak vermiyor; halk da bunu yaşayarak gördü.

Meclisteki her parti hükümette görev aldı, meclisin iki ana akım partisi de hükümet kurdu. Hepsi de kısa ömürlü oldu, kendi içlerinde bile huzur olmadı ki memlekete huzur getirsinlerdi… Hele şimdiki azınlık hükümeti?! HP’den istifa edip ayrılan, bağımsız kalan ve destek veren üç milletvekilinin esiri olan hükümet… Yapılacak ilk genel seçimde bu üç bağımsız vekil özellikle UBP listelerinden üst sıralarda aday olarak gösterilme vaadini almasalardı, partilerinden istifa etmezler, bugünkü garabeti Kıbrıslı Türklere yaşatmazlardı… UBP de şimdi onlara “Mafiş gurban” dese, hükümete desteği çekecekler, azınlık hükümetini düşürecekler… Bu esaret UBP’ye yakışır mı?! Bunu UBP ve destekçileri düşünsün, değerlendirsin… Ama onların esaret altındaki hükümetleri Kıbrıslı Türklere yakışmıyor… Kaldı ki halk bu hükümetten sorunlarına çözüm alamıyor, sorun stokları da artıyor.

Şimdilerde aslında istikrarlı hükümetlere çok ihtiyaç vardı… Bir taraftan Covid-19 salgını ile toplumsal sağlık için yapılması gereken bir mücadele, diğer taraftan istikrarsız TL’nin rekor üstüne rekor kırdığı yüksek düşüşleri var. Ekonomi de halk da derin depresyonlarda; gelecek kaygıları giderek büyüyor, umutsuzluk karabasan olmuş… Bir de halkın çare için baktığı hükümet bir işe yaramıyor; makamlarda oturanlar var ama halk o makamlardan umudu kesmiş, zerre kadar güveni kalmamış… Kendine faydası olmayan bir hükümet… Avuç açmış ama boş; kelin yağı olsa kendi başına sürecek…

Meclis toplanamıyor bile, hükümet edenler nisabı sağlayamıyor… Sağlasa kaç yazar; hükümet  meclisin bütçe komitesinde çoğunluğa sahip sadece, diğer tüm komitelerde muhalefet çoğunlukta… Muhalefetin katılımcı olmadığı hiçbir yasa değişikliği ve kararı bu komitelerden geçmez… Dolayısıyla meclisin toplanamaması hükümet için fazla dert değil; icraat yapamama eleştirilerini meclise yönlendirecek… “Azınlık hükümetini kurarken aklın nerde idi?!” yorumlarına da kulakları kapalı olacak veya muhalefeti suç ortağı gösterecek… Kaç yazar?! Halk mutsuz ve umutsuz…

Halkın yaşadığı bütün bu keşmekeşlerin devamının nedenleri meclisin aritmetiği, mevcut hükümetin beceriksizliği ve genel seçimlerin yakında olacağıdır… Görevdeki hükümetin ortakları şu anda kendi parti kurultaylarına yoğunlaştı, ardından da gelecek olan genel seçimlere yönelik partizan yatırımlara… Onlar bu hükümeti kurduktan beridir kendi siyasi dertlerinden halkın ekonomik ve sağlık dertlerine yoğunlaşamadı; ekonomide ve toplumsal sağlıkta yarının  ne olacağının bilinemediği bir umutsuz yolculuk bu hükümet tarafından devam ettiriliyor…

Çözüm bir an önce seçimdir; halkın kaybedecek zamanı kalmamıştır. Hükümet protokolüne göre Ekim 2021’de erken seçim yapılması gerekiyor ama bunda sadece YDP ısrarlı, diğerleri normal dönemine, yani Ocak 2023’e kalsın diyor… Muhalefet ise Haziran 2021’de erken seçim diyor. Bu meclis aritmetiği ile Ocak 2023’e kadar halkın sorunlarına çözüm getirebilecek bir hükümet oluşamaz, gerçekçi olmak gerek. Şimdiki hükümet değil Ocak 2023’e, Ekim 2021’e kadar dahi görevde kalmamalı, kaldıkça halkın sorunları artıyor; ekonomide ve toplumsal psikolojide depresyon daha da derinleşecek… Yazık bu halka; ve hak etmiyor da bu eziyeti… Denilebilir ki, bu meclis aritmetiği bu halkın eseri; eserine esaret yetti artık ama… Yeni bir eser ile şansını yeniden deneyebilmeli halk ve bir an önce o şansın kendisine verilmesi gerek… Seçim demokrasinin unsurudur ama seçenlerin güveni kalmadığı hükümetlere ve meclis aritmetiğine tüm halkı mahkum etmek de demokrasi açısından önemli bir sorundur. Geleceğine dair karamsarlıklar içinde bunalım yaşayan halka iyi günlere doğru ilerleyeceğine dair güven ve güvence veremeyen hükümetler ve meclisle Ocak 2023’e kadar halkın yaşamasını istemek halka kötülük etmektir.

Halka bir iyilik yapın, Haziran 2021’de eksilen bir milletvekilliği içim ara seçim değil, eksilen güvenin tesisi için tüm elli milletvekilinin seçileceği bir erken genel seçim yapın… İstikrarlı bir meclis ve ondan çıkacak istikrarlı hükümetler dönemi başlasın artık… Bu halk bu iyiliği bu meclisin altı siyasi partinden bekliyor; halkın bu beklentisine itibar edenlerle etmeyenler ilk genel seçimde sonuçlarını yaşayacak mutlak.