Dila ŞİMŞEK

Pakistan’dan Kıbrıs’a bir öykü… 2004’te, daha iyi bir yaşama sahip olabilmek için Kıbrıs’a taşınan Abdul Jabbar, birkaç işten sonra kendisine ait market dükkanı açarak, Lefkoşa’yı ‘yuvası’ yaptı.

“Daha fazla para kazanabilmek, daha iyi yaşam koşullarına sahip olabilmek için ülkemden birçok kişi göç etmek zorunda kalıyor” diye konuşan Jabbar anlatıyor…

“Kendi ülkemdeki koşullarım daha kötü olduğu için göç etmem gerekiyordu”

O zamanlarda ‘ne yapsam, nereye gitsem’ diye düşünürken, Kıbrıs’ı uygun gören Jabbar, “Kendi ülkemdeki koşullarım daha kötü olduğu için göç etmem gerekiyordu. Ben de önce seyahat amaçlı geldim, etrafı görüp, burada yapabilir miyim diye ölçmek için. Sonrasında da tamamen taşındım” diyor.

“Altı ay içinde de Türkçe öğrendim”

Lefkoşa’ya geldiği ilk zamanlarda bir fırıncıda işe giren Jabbar, eşi ile de orada tanışmış, iki çocuk sahibi olmuş. “Eşim Kıbrıslı, ben işe başladığımda o da fırıncıda çalışıyordu. Böylece tanışmış olduk. Altı ay içinde de Türkçe öğrendim. Etrafımdakilerin konuşmasına dikkat ederek, hergün gazete okuyarak kendimi geliştirdim. Kısa sürede okuma ve yazmayı öğrenmiş oldum” şeklinde konuşuyor.

“Kendi işimi kurmayı hep çok istedim”

Çalıştığı fırın kapatıldıktan sonra bir kırtasiyede işe giren Jabbar, marketçiliğe başlamasına bunun sebep olduğunu dile getiriyor. “Sekiz sene de kırtasiyecide çalıştım. İnsanlarla iletişim kurma, ürün fiyatlandırma, toptancıdan ürün getirtme derken birçok şey öğrendim. Kendi işimi kurmayı istiyordum. 2016’da, Terminal bölgesinde boş bir dükkan buldum ve marketçiliğe başladım. Bunun için çok mutluyum çünkü hep istediğim bir şeydi” diye ifade ediyor.

“Buraya ilk taşınacağımda, her şeyin böyle gelişeceğini asla tahmin edemezdim”

Jabbar, sözlerine şöyle devam ediyor: “Kıbrıs, çok huzurlu bir ada ve burayı çok seviyorum. Ailemle birlikte burada yaşamaktan dolayı çok mutluyum. Bu hayata sahip olduğum için kendimi şanslı hissediyorum. Buraya ilk taşınacağımda, her şeyin böyle gelişeceğini asla tahmin edemezdim.”