Devlet kurduk, sonsuza kadar yaşatacağız diye böbürlenen UBP’nin ülkeyi ve devleti komediye çevirdiğini hep beraber yaşıyoruz.

Üstelik bunu KKTC Cumhurbaşkanı ile birlikte yapıyorlar. Hükümet ortağı partiler de bu komediye alet oluyorlar.

Bundan daha kötüsü olmaz dediğimiz her günün ardından çok daha kötüsüyle yüzleşiyoruz.

Bir bakanı değiştirmek için hükümeti istifa ettirerek o bakanın yerine yenisini atadıktan sonra yeni hükümet kurmuş gibi hükümet programı okuyan ve hükümet programı üzerinde tartışma yapmak için meclisi açtıktan 5 dakika sonra hiç kimse söz almadığı için kapatan başka bir ülke var mı?

Cumartesi de güven oylaması var. Muhalefet bu maskaralığa alet olmayız diyerek program görüşmelerine katılmadı. Cumartesi güven oylamasına da katılmayacağını açıkladı.

Bu durumda cumartesi gün de meclis 5 dk. değil, belki 15 dk. sürecek. Güven oyunda bir sorun olacağını sanmıyorum. Ama UBP içinde sorunlar ve sıkıntılar hiç bitmeyecek.

Bu arada küçük ortakların, büyük ortağa verdiği ültimatom gibi “100 Günlük Şartname” de ortaklar arasında suların durulmayacağının bir başka göstergesidir.

Ülke son 5 ayda 3. üncü Sucuoğlu hükümeti ile rekor üstüne rekor tazeledi. Tanınmamış bir devlet olduğumuz için bu rekorlar dünyadan ilgi görmedi. Ama bizim ülkede çoktan alay konusu oldu.

Bu hükümet sayesinde yaşadıklarımız yalnızca komik değil, aynı zamanda trajikomiktir. Nisan ayı gibi ısınma ve serinleme ihtiyacının hiç olmadığı, elektrik enerjisine en az ihtiyaç duyduğumuz gecelerde dönüşümlü elektrik kesintisi yapılan herhalde dünyada tek ülke bizim ülkemiz oldu.

TL’nin değer kaybının katlanarak arttığı, akaryakıt fiyatlarının da paralel olarak 3 kat artırıldığı günlerde “önümüzde seçim var elektriğe zam yapamayız” diyerek Kıb-Tek’i batırdılar. Sonra da yakıt alacak paramız yok diyerek ülkeyi dönüşümlü karanlıklara mahkum ettiler. Ardından da seçim geçti şimdi yapabiliriz diyerek elektrik fiyatlarını 3 kat artırdılar.

Türkiye Cumhuriyeti Devleti ile “Ekonomik ve Mali İşbirliği Protokolü” imzaladılar ama hala içeriğini sır gibi saklı tutuyorlar. Sızan bilgiler içinde asla kabul edilemeyecek maddelerin olduğu yönündedir. Bu nedenle açıklayamadıkları ve Sucuoğlu’nun geçen hafta mecliste söylediği üzere bazı düzenlemeler yapıldıktan sonra açıklayacakları konuşuluyor.

İki ülke arasında imzalanan protokoller uluslararası nitelikte olup imzalandıktan sonra değiştirilmesi ancak iki ülke yetkililerinin onayı ile mümkündür. TC tarafının buna izin vermeyeceği ve imzalanan protokolün aynen yaşama geçirilmesini isteyeceği geçmiş tecrübelerden biliniyor.

O nedenle ciddi yöneticiler önlerine konulan belgeleri okumadan imzalayarak kendi ülkelerini yükümlülük altına sokmazlar.

Son olarak bu hükümet bir kez daha Anayasa’yı ihlal etti. Hem de bu ihlali göz göre göre gerçekleştirdi.

Anayasa’nın 119. uncu maddesi yerel seçimlerin 4 yılda bir yapılmasını emreder. Yerel seçim son olarak Haziran 2018’de yapıldığına göre yeni seçimin Haziran 2022’de yapılması gerekir.

Haziran ayının son Pazar günü 26 Haziran olduğuna göre meclisin bu yönde bir karar alarak seçim startını vermesi gerekirdi. Ama hükümet Anayasa’yı ihlal etmeye kararlı olduğu için herhangi bir karar almadan işi geçiştirmeye çalışıyor.

Bu durumda görev süresi Haziran sonu dolacak olan 28 Belediye Başkanı ile meclis üyeleri, muhtarlar ve azalar ne yapacak. Yoksa bu hükümetin hazırladığı sözde belediye reformunda yer alan kayyum atamayı daha yasa geçmeden uygulamaya mı koyacaklar?

UBP-DP-YDP hükümeti ülke yönetimini tam bir komediye benzetti. Ersan Saner başkanlığında kurulan UBP-DP-YDP hükümeti ülke yönetimini maskaralığa çevirmişti. Zaten o hükümetin sonu da hem komik, hem de trajikomik olmuştu.

Ama ondan sonra kurulan her yeni Sucuoğlu hükümetiyle beraber komedinin ve trajikomedinin derecesi de arttı. Bakalım daha neler yaşayacak, nelerle karşılaşacağız. Bu hükümet sürdüğü sürece bunlara hazırlıklı olmamız gerekir. Çünkü bu kadar da olmaz dediğimiz her gün bir yenisiyle karşılaşıyoruz.