Bayramlar barışmaktır, gülümsemek, çocukları sevindirmek.
Böylesi bir gelenektir bayramlar…

***

Yüzü gülmüyor insanımızın, çünkü endişeli...
Tedirgin, karamsar, kaygılı çoğu…
Çünkü “gelecek belirsizliği” var.
Yeni adımlar bu belirsizliği büyütüyor, iyileştirmiyor zamanı...

***

İnsanın yaşı büyüdükçe, elini öptükleri azalıyor.
Saçını sevdikleri artıyor daha çok…
Göz göze geldikleri…
O gözler çok daha iyi bir geleceği hak ediyor.

***

En zor birkaç yılını yaşadı dünya…
Hayata tutunmak güçleşti…
Nefessiz kaldık…
“Sağlık gibisi yok” derdik.
Çok daha iyi anladık sözün özünü…
Bir de ekonominin ne kadar kırılgan olduğunu kavradık.
Dünyanın kapıları insanlığa kapandı…
Biz zaten kapının dışındaydık…
Yoksullar daha da yoksullaştı…
Kimse kolay kolay paylaşmadı varlığını…
Benciller çoğaldıkça çoğaldı…

***

Ada yarısına iyice sıkıştık, sıradanlaştık, köhneleştik.
Ne beklerdiniz sizi yönetenlerden, böylesi zamanlarda biraz daha anlayış, eşitlik, adalet değil mi?
Kendi yakınlarını ihya etmenin derdine düştüler yine!
İradesiz kaldık.
Ne haysiyetle durmasını bildiler, ne kardeşçe paylaşmasını…

***

Avrupa Birliği’nin Kıbrıslı Türklere yönelik son dönem anketi yayınlandı dün…
“Memnuniyet Araştırması” diyorlar…
3 unsur dikkat çekiyor.
Biri, demokrasi!
% 64 demokrasinin işleyişinden şikayetçi ve bu oran gerçekten ürkütücü!

İkincisi, ekonomi...
İşsizlik, endişe, gelecek belirsizliği en önemli sorun!

Üçüncüsü de Avrupa Birliği'ne yönelik güvenin dibi görmesi!
Avrupalı yetkililer gerekli mesajı alır umarım...

***

Bayram gelmiş, diyorlar…
“Çocuktur” bayramlar…
“Şeker”dir bir avuç...
“Biz” olmaktır, sevinçle…
Kucaklaşmaktır…
Oysa…
Hepimizin elinden “dünyayla kucaklaşma” umudunu aldılar.
Bir de…
“Biz” olmak duygusunu…

***
 

Bayramların geleneksel anlamını severim, insanlar sevinçle uyanır ve aslında, tek geçerli servetin, sevdikleriyle göz göze gelmek olduğunu hatırlar, sağlıkla, gülümseyerek... 

Onca gösterişten, iktidardan, mülkiyetten, hırstan, doyumsuzluktan, aç gözlülükten, kibirden uzak bir yerdir, sevdiklerinin gözleri...

O nedenle ‘çocuktur’ bayram çünkü herkes kendi çocukluğuna döner bir an, masumiyetine yaslanır.

Gülümse o masumiyete...
İllaki sevdiklerine, canın gibi...

***

Ne kadar umudumuz kalmışsa, ne kadar yüreğimiz…
Yine de paylaşalım…
“Gülümsemek devrimci bir eylemdir” diyelim yine…
Bugün bayram!