Yusuf Fidan…  “mecbur kaldığım için çaldım” diyecek kadar cesur, mazbata borcunu ödeyemeyerek suç işleyecek kadar çaresiz bir mahkum… YENİDÜZEN, cezaevine yolu düşmüş hayatları paylaşmaya, dertlerini anlatmaya devam ediyor…

Didem MENTEŞ

İnsan için en utanç verici suç türü arasında yer alır ‘hırsızlık’… Kimileri sefaletten kimileri kolay geldiğinden kimileri de ‘mecburiyetten’ belki de bu suça başvuruyor. Kendi deyimiyle ‘mecburiyetten’ bu yola başvuran mahkumlardan biri Yusuf Fidan... “Ben mazbata mağduruyum, borcumu ödeyemedim, hırsızlık yaptım ve içeriye düştüm” diyor ve “bu ilk defam değil, mazbata nedeniyle 5- 6 kez cezaevine girip çıktım” diye de ekliyor… Yusuf Fidan, devletin mazbata mağdurlarına sahip çıkmasını istiyor…

“Son çaremdi…”
10 aydır cezaevinde 35 yaşındaki Yusuf Fidan… Ödeyemediği borçlarından dolayı yanlış yola sapmış ve mahkum olmuş bir isim. “Son çaremdi” diyerek pişmanlığını dile getiriyor. Şartlı tahliyeden yararlanmak istiyor Yusuf Fidan ama “iki davam daha var borçlarımdan dolayı yeniden geri geleceğim” diyerek çaresizliğini anlatıyor. Dışarı çıktığı zaman iş bulamama endişe yaşıyor. Parasızlık canına tak etmiş ama seçtiği yanlış yolun farkında yine de umudunu kaybetmemeye çalışıyor.

“Mecbur oldum…”
“Mazbata mağduruyum. 2002, 2005 ve 2008 yıllarında yine içeri girdim daha sonra şartlı tahliyeden yararlandım. Borçlarımı ödeyemediğim için birkaç kez içeri girmek zorunda kaldım. En son yine borcumu ödeyemedim, mazbata geldi ben de hırsızlık yapmak zorunda kaldım. Mecbur olduğum için çaldım. Bizler mazbata mağduruyuz ama Hükümetler bize sahip çıkmıyor. ‘Bu adamın sorunu nedir?’ diye sormuyorlar. Yardımcı olmuyorlar. Bunu neden araştırmıyorlar. Şuan yine iki davam daha var, dışarı çıktığım zaman mazbata borcundan dolayı içeri gireceğim…”

“İş bulamazsam?”
Yusuf Fidan’ın en büyük sıkıntısı ‘iş bulamamak’… Cezaevinden tahliye olunca hayatını idame ettireceği bir iş bulamamaktan yakınıyor. Mazbata borçlarını da sırf bu nedenle ödeyemediğini anlatıyor. Hırsızlık yapmak istemediğini söylüyor… Bir yandan cezaevinde zamanın geçmesini beklerken bir yandan diğer mazbata borçlarını düşünüyor… “Çıksam ne fark eder ki” demekten de kendisini alamıyor…

“Cezaevinde günler iyi ama…”
Cezaevinde günlerin iyi geçtiğini de söylüyor Yusuf Fidan. Demircilik işiyle uğraşarak hem meslek öğrendiklerini hem de vakit geçirmeye çalıştıklarını aktarıyor. İçeri de hayat ‘fena geçmez’ ise de kimsenin cezaevine düşmesini istemiyor. Özellikle mazbata borcundan dolayı içeri girenlerin çaresiz kaldıklarını vurguluyor. Yusuf Fidan, “sadece sesimin duyulmasını, bana yardımcı olmalarını istiyorum” diyerek çok fazla konuşmak istemediğini belirtiyor.