Bir Kıbrıslırum okurumuz şu bilgileri paylaşmak istediğini söyledi:

“Kayıplarla ilgili yürüttüğünüz çalışmaları takdir ediyorum, yazdıklarınızı okuyorum ve ben de köyümde anlatılan ve annemden de dinlemiş olduğum bir olayı sizinle paylaşmak istedim ki bu konuda araştırma yürütebilesiniz.
Lefkoşa’nın hemen dışında bulunan Latsia’da (Latça) 1964 yılında bazı Kıbrıslıtürkler öldürülerek şu anda bir parkın bulunduğu alana gömülmüşler. Carlsberg fabrikasının arkasında bulunan bu parkın adı Carolina Parkı’dır – köylülerimizin ve annemin bana anlattığına göre, 1964 yılında Leymosun’dan Lefkoşa’ya giderken alınan bazı Kıbrıslıtürkler öldürülerek buraya gömülmüşler.
Buraya gömülmüş olduğu anlatılan Kıbrıslıtürkler’in sayısı konusunda çeşitli söylentiler vardır...
Kıbrıslıtürkler’in öldürülmesinde rol alan bir Kıbrıslırum, 1974’ten sonra Yunanistan’a gitmiş ve bir daha geri dönmemiştir. Bu Kıbrıslırum’un mesleği ........’luk idi.
Lütfen bu konuda araştırma yapınız...”
Bu Kıbrıslırum okurumuza, paylaştığı bu bilgiler için sonsuz teşekkürler. Konuyla ilgili olarak daha ayrıntılı bilgi sahibi olan okurlarımızı isimli veya isimsiz olarak 0542 853 8436 numaralı telefondan beni aramaya davet ediyorum. Okurlarımız Kayıplar Komitesi’nden Mine Balman’la 22 83607 numaralı telefon aracılığıyla temasa geçebilirler.

***

“Birinci harekatta öldürülen bazı Kıbrıslırum askerler Maraş’ta Stavru mezarlığına gömüldüydü...”

Bir Kıbrıslırum okurumuz şu bilgileri paylaşmak istediğini söyledi:
“Ben 53 yaşındayım yani 1974’te genç bir çocuktum. Size görgü tanığı olduğum bir olayı anlatmak istiyorum.
1974’te birinci harekattan sonra, sanırım 25 Temmuz 1974’te, birinci harekatta savaşta öldürülen bazı Kıbrıslırum askerler, bir kamyonla Maraş’ın Stavru Mezarlığı’na getirilmiş ve buraya şiroyla gömülmüşlerdi. Şu anda Maraş askeri yasak bölge olduğu için belki şu anda buraya gidip araştırma yapmak mümkün değildir ama belki ileride bir gün böyle bir araştırmayı Kayıplar Komitesi yapabilir...”
Bu Kıbrıslırum okurumuza paylaştığı bu bilgiler için sonsuz teşekkürler. Konuyla ilgili olarak daha ayrıntılı bilgi sahibi olan okurlarımızı isimli veya isimsiz olarak 0542 853 8436 numaralı telefondan beni aramaya davet ediyorum. Okurlarımız Kayıplar Komitesi’nden Mine Balman’la 22 83607 numaralı telefon aracılığıyla temasa geçebilirler.

***

“Kayıp” yakını Leyla Kıralp’tan Kıbrıslırum çocuklara yardım...

Rumca ve Almanca’ya tercüme edilen “Paylaştığımız Islak ve Beyaz Mendil” ile “Kaybolan Gökkuşağımız” isimli kitapların yazarı “kayıp” yakını Leyla Kıralp, kitaplarının satışından elde ettiği 1000 Euro’yu, 24 Mayıs Cumartesi günü Larnaka’da Kıbrıslırum yardım derneği MANA’ya bağışladı. MANA isimli dernek, 1974 olaylarında mağdur olan Kıbrıslırum çocuklara yardım amacıyla kurulmuş ve muhtaç çocukların yaşam koşulları iyileştirilince faaliyetlerine son vermişti. Günümüzde ise, ekonomik kriz nedeniyle yardıma muhtaç Kıbrıslırum çocukların ihtiyaçlarını gidermek amacıyla MANA yeniden faaliyete geçmiş. Başkanlığı Dr. Emili Hristofidu tarafından yürütülen dernek, Leyla Kıralp’ın desteğine teşekkür etti. Başkan Crhistofidou, bir Kıbrıslıtürk’ün Kıbrıslırum çocuklara yardım eli uzatmasının duygulandırıcı ve anlamlı olduğunu ifade ederek, bunun Kıbrıs’ın barışı adına önemli mesajlar taşıyan bir davranış olduğunu, bundan da memnuniyet duyduklarını belirtti. Leyla Kıralp ise kitaplarıyla Kıbrıslılar’ın yeniden yakınlaşmasını teşvik etmeye çalıştığını, kitaplarını yazarken ticari değil insani amaçlar taşıdığını ve daha önce Kıbrıslırum ve Kıbrıslıtürk kanser hastalarına yardımda bulunduğu üzere, kitaplarıyla ihtiyaç sahibi insanlara da el uzatmayı kendisi için bir görev bildiğini açıkladı.
1974’te Leyla Kıralp’ın eşi Terazi’den (Zigi) alınarak Dohnili (Taşkent) Kıbrıslıtürkler’le birlikte “kayıp” edilmişti. Dohni (Taşkent), Terazi (Zigi) ve Mari’den (Tatlısu) “kayıp” edilmiş olan iki otobüsteki Kıbrıslıtürkler’den bir otobüste bulunanların kalıntıları Leymosun dışındaki Yerasa’da bulunmuştu. İkinci otobüste bulunan Kıbrıslıtürkler’in ise Pareklişa yöresine gömüldükleri ancak Yerasa’daki kazı başlayınca bulundukları yerden çıkarılarak bilinmeyen bir noktaya gömüldükleri sanılıyor. Pareklişa’da Kayıplar Komitesi’nin yürüttüğü kazılarda 14 metre derinlikte, ikinci otobüste bulunan bazı Kıbrıslıtürkler’den geride kalanlara ulaşıldı ancak toplu mezarın boşaltılmış olduğu, bunların toplu mezar boşaltılırken geride kalan kalıntılar olduğu tahmin ediliyor.