Futbol oynanmasını güzelleştiren en önemli unsurlardan biri zemindir. Futbolcuların güzel bir zeminde ortaya koydukları performans her zaman iyi olur, izleyenler de elbette bundan büyük zevk alırlar.

Büyük organizasyonlarda statlar, kapasitesinin dışında seyirciyi tribüne almazlar.  İnsanların sağlığı ve rahat bir ortamda maç izlemeleri çok önemlidir.

Dün, Cihangir sahasında Pepsi Kıbrıs Kupası final maçı oynandı. Ama final maçından önce de Yenicami gençleri ile Hamitköy gençleri Ahmet Sami Topcan Kupası’nı oynadılar. Bu karşılaşmada da abileri gibi kupayı kazanan taraf Yenicami oldu.

Bir kere öncelikle şunu belirteyim. Bu ülkede final maçı oynanacaksa Atatürk stadından başka yerde oynanmamalıdır. Bu ne bölgeciliktir ne de herhangi bir takıma kıyaktır. Bu maçların oynanacağı tek stat orasıdır.

Zeminin dışında her şey rezaletti. Protokol tribünü, seyirci tribünü, basın tribünü, ayakta tellere yapışmış duran izleyiciler, kısacası maç izlemek için sağlanan ortam çok kötüydü. Böyle bir ortamda maç seyretmek dikkatlerin dağılmasına neden olduğu gibi, maçı da ikinci plana itmiştir.

Bir başka dikkatimi çeken konu da, maç için dağıtılan futbolcu tanıtım broşüründeydi. Resimler tam bir fiyasko. Farklı takım formaları ile çekilen resimlerin broşürde yer alması çok yanlıştı. Ayrıca bazı futbolcuları tanımak mümkün değildi. 16 yaşında yeni lisans çıkartırken çekilen resimler. Uzun lafın kısası ciddiyetten uzak bir organizasyondu.

Maça gelince. Mormenekşeyi yürekten kutluyorum. Bütçesi Yenicami’nin nerdeyse dörtte biri kadar olan bir camianın, ligde başarılı bir sezon geçirerek kupada final oynaması çok büyük bir başarıdır.

Dün de ortaya koyduğu oyun takdir edilecek bir oyundu. İlk devreyi önde kapatan mormenekşe,  tecrübesizliğinin kurbanı oldu. Oyuna çok iyi başladı. Maçın 35 dakikasında David'in golün takımı ateşledi. Ancak dönüm noktası yine David'in 42’nci dakikada kaleci Yusuf ile karşı karşıya kaldığı pozisyonu değerlendirememesiydi. Buna rağmen karşılaşmanın 75’nci dakikasında 2-0’lık skoru yakalamasına rağmen, yorgunluk ve biraz da tecrübesizlik yüzünden galibiyeti koruyamadı ve normal süre berabere bitti.

Mormenekşe kupaya bu kadar yaklaşmışken kupayı kucaklayamaması büyük şansızlık. Uzatma devrelerinde artık tamamen tükenen Mormenekşe, Yenicami’ye daha fazla direnemedi.

Yenicami ilk devre ve ikinci devrenin büyük bir bölümünde oyunun kontrolünü elinde tutmasına rağmen, şuursuz ataklarla mormenekşenin defansını açmayı başaramadı. Çok kötü bir pas trafiği ve kötü bir oyun sonucunda büyük efor harcamak zorunda kaldı.

Tecrübesi ve fizik kondisyonu sayesinde 2-0 yenik duruma düştüğü maçı çevirmesini bildi. Ancak doksan dakika boyunca da öldü öldü dirildi. Özellikle Hüseyin Sadıklar’ın oyuna girmesinden sonra, takımı ateşleyen enerjisi, kupayı kazanmasında önemli rol oynadı. Ayrıca Batshi'in klas oyununu da unutmamak lazım. Bu maç kazanılmışsa onun büyük katkısı vardır. Esin maç boyunca pek bir şey yapmadı ama golcülüğünü konuşturdu.
Uzun bir aradan sonra futbol açısından bu kadar zevkli bir karşılama izlememiştim. Her iki takımı da gösterdikleri üstün performanstan dolayı kutluyorum.

Sonuç olarak Yenicami çok zorlandığı mormenekşe karşısında galip gelerek, Pepsi Kıbrıs Kupası’nı da müzesine götürdü. Bu kupa ile, sezonu üç kupa kazanarak kapattı ve yıllardan sonra altın sezonunu yaşadı. Tabi altyapı takımlarının şampiyonlukları da bu sezonun ekstraları.

Maçın sonuna doğru tribünlerde çıkan olaylar şiddetle kınıyorum. Cuma günkü yazımda bu sahada final oynanamayacağını yazmıştım. Bunları bilmek için kahin olmak gerekmez. Ülke futbolunu biraz bilen, nelerin yaşanabileceğini tahmin etmesi zor değildir. Maalesef federasyon bu maçı Cihangir’de oynatarak sınıfta kaldı.