‘Vahşi kapitalizm’ böyle bir düzen işte…
Sosyal uçurum o kadar büyüyor ki, insanoğlu ‘yamyam’ gibi birbirini yemeye başlıyor!
Etini değil tabii…
Parasını…
Evini…
Birikimini…
Bazen kumar yoluyla…
Bazen kredi vererek…
Borçlandırarak…
Sömürerek…
Emeğini, yeteneğini, kariyerini…
Ve vücudunu, varlığını, benliğini…
Sömürü düzenidir çünkü kurulan…
Ve vahşileştikçe, dişleri daha fazla kan emiyor onun!..

**

Manşetlerden eksik olmuyorsa artık cinayetler…
İğrenç tecavüz haberleri…
Hırsızlıklar, soygunlar…
Dolandırıcılar kol geziyorsa etrafımızda…
‘Yasal hırsızlıklar’ kanıksanmışsa eğer…
Ve ‘normal’ hale gelmişse gün ortasında maskeli-silahlı tiplerin boy göstermesi…
Transformasyon yaşıyor bu toplum demektir, bataklığa doğru…
Son hızla!..

**

“Bu ülkede uygulanan ekonomik modelin bizi götüreceği yer neresidir?” sorusunun yanıtı orta yerdedir.
Transformasyonun seyri, giderek fakirleşen, nüfus yapısı değişen, sosyal kesimler arasındaki farkın giderek açıldığı, emek ve yeteneğin ancak ‘beş para’ ettiği, sömürünün katmerlendiği, eğitim ve kültürün değersizleştiği, mafyöz tiplerin revaçta olduğu, insanların mutsuzluk girdabında ve en fenası ‘öğretilmiş çaresizlik’ sendromuyla yaşadığı bir yöne doğrudur maalesef…
Uygulanan ekonomik model toplumu değiştiriyor.
Ama ‘refah toplumu’na doğru değil…
‘Batak toplumu’na doğru!..

**

Kıbrıslı Türklerin ekonomik ilişkileri ve üst yapıdaki sosyal doku son 30 senede çok çarpık bir seyir izleyerek bu noktaya ulaştı.
‘Sosyal devlet’ anlayışından adım adım uzaklaşan devletimiz, fakiri ve muhtacı daha berbat bir hale sokarken, inanılmaz ‘rant zenginleri’ yarattı.
‘Yerli sermaye’ büyük oranda birçok alandan çekilirken yerine Türkiye’den gelen çok daha güçlü sermaye yerleşti.
Ama en fenası, ‘orta direk’ iyice zayıfladı.
Toplumun en geniş kesimini oluşturan, Özker Hoca’nın tabiriyle ‘dar ve sabit gelirli kesimler’ gerisin geriye gitti.
1974 sonrası Rumlardan kalan ganimetin yenilip tüketilmesi, dışa kapalı ekonomi nedeniyle üretimin sıfır noktasına yanaşması, hizmetler sektöründe ise birkaç sermaye grubu ailenin hakim olması genel vaziyetin bir resmi gibidir.

**

Ülkemizde işlenen cinayetlerin artması, uyuşturucunun yaygınlaşması, fuhuşun kurumsallaşması, boşanmaların çoğalması, hırsızlık ve soygun olaylarının tavan yapması, rüşvetin ‘utanılacak bir davranış’ olmaktan çıkması, akla gelmeyen her türlü kriminal olayın yaşanır olması rastlantı değildir.
Toplumun altyapısını oluşturan ekonomik ilişkiler ‘çürüme’yi getirmiş, sosyal doku çürümüş, çökme noktasına gelmiştir.
Ekonomist Ünal Akifler “Vahşi kapitalizme doğru evriliyoruz” diye uyardığında boşuna konuşmuyordu.
O kadar vahşileşiyor ki düzen, ‘yamyam’ haline geliyoruz hepimiz, ama farkında değiliz.
Uyansak bu kabustan artık!..