Çocuk istismarının son zamanlarda iyice görünür hâle geldiğinin herkes farkında. Özellikle polis ve mahkemelerin gündemine taşınıyor oluşu, bunu kanıtlıyor. Belki de bu tür haberleri gördüğümüzde kahroluyoruz ama bir taraftan da meselelerin kapatılmıyor oluşu iyi bir gelişme. Çünkü bu tip suçlar her zaman işleniyor ve farklı nedenlerle üstü kapatılıyor. En azından toplumsal farkındalığın bir üst seviyeye ulaştığını görüyoruz. Ama bu durum çocukları güçlendirmek ve korumak için yeterli değil.

Peki ne yapmalı?

Bugüne kadar yasal manada ilerleme katedildi. Özellikle çocuk haklarına dair uluslararası sözleşmeler mevzuatımıza dahil edildi. 2014 yılında Cumhuriyetçi Türk Partisi’nin önerisi ile Ceza Yasasında yapılan tadilatlara kadar; çocuklara karşı istismar söz konusu olduğunda ayrımcılık yapılıyor ve erkek çocuklar tuhaf bir şekilde suç kapsamı dışında tutuluyordu. 2014 değişikliği ile bu ayrımcılık ortadan kaldırıldı ve suç daha ağır bir kapsama alındı. Tabi ki bazı aksaklıklar var. 16 -18 yaş arasındaki çocuklar söz konusu olduğunda farklı maddeler uygulanıyor ve çoğu zaman istismar cezasız kalıyor. Yine de ciddi bir ilerleme katedildiğini söylemek mümkün.

Artık cezalandırmaya ek olarak, çocukları istismar ve ihmalden koruyacak ve onları güçlendirecek önleyici mekanizmalara da ihtiyaç duyuluyor. Genel manada çalışmaları koordine etmek için Çalışma Bakanlığı altında Çocuk İzlem Merkezi kurulmalı. Tabi ki bunun için gereken yasal çalışmaların öncelikle tamamlanması gerekiyor.

Bu Merkez bünyesi altında; Polis Teşkilatı (özel Çocuk Koruma Birimi açılmalı), Eğitim Bakanlığı (öğretmenlerin okullardaki müdahaleleri ve tespitleri sağlanmalı) ve Sağlık Bakanlığı istişare içinde çalışmalıdır.

Polis Teşkilatı: Suç işlendikten sonraki süreçte yürütülen soruşturma aşamasında çocukların yeniden travmatize edilmemesi için titizlikle işlem yapmalı. Özel eğitimli polislerin görev alması hayati öneme sahip. Çocuklardan ifade alınması aşamasında hali hazırda yaşanan aksaklıklar giderilmeli. Mesela suça sürüklenen bir çocuk varsa, belki de ihmal ve istismar neticesinde o noktaya gelmiştir. Bunun tespiti yapılmadan bir çocuğun yargılanıp cezalandırılması ciddi hak ihlallerine neden olur.

Sağlık Bakanlığı: Cinsel, fiziksel, psikolojik istismar ve ihmalin tespit edilmesi için elde edilen delillerin başında doktor raporları geliyor. Bu sebeple cezasızlığı önlemenin en önemli aracı onlar. Hastanelerde yapılacak fiziki muayene kadar psikiyatrik tespitler de çok önemli. Tabi ki ayrıca sosyal hizmetlere ile hastaneler arasında da bir online sistem kurulması gerekiyor ki polise henüz intikal etmemiş meseleler doktor muayenesi neticesinde tespit edilip müdahale gerçekleşebilsin.

Sosyal Hizmetler: Günümüz koşullarında Sosyal Hizmetler Dairesi ciddi iş yükü altındadır. Toplumsal manada farklılaşmış grupların varlığı, birbirinden değişik ihtiyaçları da beraberinde getiriyor. Bu sebeple uzmanların konu bazlı çalışması sağlanmalıdır. Her bölgede sadece çocuklarla ilgili çalışacak sosyal hizmet uzmanları tespit edilmelidir.

Kamu ve özel hastanelerde, eğitim kurumlarında çalışanlara güvence sağlanarak, çocuk istismarına ilişkin polise bilgi verme zorunluluğu getirilmelidir. Ayrıca yargıçların da bu yönde, özellikle aile davalarında gözlemledikleri olaylarda polise soruşturma yapma emri verme yetkisi uygulanmalıdır.

Tüm bunlar başka ülkelerde gerçekleştiriliyorken, niye bizde olmasın. Yeter ki yasa olsun yeter ki yapılacak yasalar uygulansın. Hiçbir şey imkansız değil.

Cumhuriyetçi Türk Partisi, ülkedeki ekonomik çöküşe çözüm üretme iddiası yanında, toplumsal sorunlar (ki bunların başında çocukların yaşadıkları geliyor) hakkında da anahtar sayılacak icraatleri hayata geçirmeye hazır. Hatta bunlar için zengin bir ülke olmayı beklememize de gerek olmadığının farkındayız. Tüm mesele insan hak ve özgürlüklerini gaile edinmek ve bu manada hali hazırda dünyada uygulanan başarılı örnekleri uygulayacak siyasi iradeye sahip olmaktır.