Okulların 'yüz yüze eğitim'e açılması için yapılması gerekenler var.
Elbette öncelikle hükümetin!
Sonrasında da eğitimcilerin, ailelerin, öğrencilerin…

*  *  *

Çocukların çoğunluğunun - özellikle de yoksul - okul saatlerinde, çok daha risk altına itildiğini gözlemliyorum.
Hem salgın riski var, hem de eğitim açısından eşitsizlik.

*  *  *

Yine de adım atılmıyor.
Biliyorsunuz, salgın koşullarında 'kalabalık' ortamlar daha riskli, bu durumda, çok daha az öğrenciyi aynı anda okullarda toplamak gerekiyor.
O zaman okullar niye sabah ve öğlen ikiye ayrılmıyor?
Öğrenci nüfusu böylece yarı yarıya azaltılabilir.
Nedense bu formülü kimse gündeme getirmiyor.
 

*  *  *

Peki başka?
En önemlisi hijyen koşulları, hem okul genelinin, hem sınıfların her gün dezenfekte olması gerekiyor.
Öğrencilerin mutlaka maskeyle okula gelmesi, sınıflarda el hijyeni için gerekli imkanların yaratılması, okulların çok daha fazla temizlenmesi için gerekirse özelden hizmet alınması kaçınılmaz duruyor.
Hatta öğrencilerin farklı farklı kapılardan girişleri için altyapı düzenlemesi şart!

*  *  *

Tüm okullar için 'ateş ölçerler' temin edildi mi?
Okulların temizliği için gerekli altyapı oluşturuldu mu?
Bu iki sorunun dahi yanıtı yok henüz.
 

*  *  *

Diyelim ki bunları tüm okullarda yapamıyorsunuz.
En azından bir bir başlayınız!
Eğer gerekli tüm tedbirleri alarak tek bir okulu açabilseydik, en azından fikrimiz oluşurdu.

*  *  *

Avrupa’da ne yapmışlar, bakıyorum.
Her sınıf için farklı teneffüs saatleri organize ediyorlar, her öğrencinin oturacağı sıra sabitleniyor, izolasyon odaları yapılıyor.
Hiçbiri “imkansız” değil bunların!
Dünyayı yeniden keşfetmeyeceğiz, çünkü Avrupa'da okullar açıldı, yanı başımızda güneyde de öyle.

*  *  *

Evet, tek bir okulu açarak başlayabilir, süreci çok daha iyi anlayabilirdik.
Hem kapasite yok, hem niyet.
Çocuklara da yazık, ailelere de...