Minareliköy’de bir okurumuzun göstermiş olduğu alanda bulunan ve 21 Nisan 2013’te Zervos ve Kontos ailelerinin yakın akrabaları olan yedi “kayıp” Kıbrıslırum ile Çatoz’da bulunan bir diğer “kayıp” aile ferdinin cenaze törenine ilişkin kaleme aldığımız “Sekiz küçük tabut yanyana” başlıklı yazımız üzerine, Zervos ailesinden Bay Stelyos Zervos bize bir mektup göndererek duygularını paylaştı.
Bay Stelyos Zervos, mektubunda şöyle diyor:
“Sevgili Bayan Sevgül,
Benim adım Stelyos Zervos’tur. Ben Neohorio Kitrealıyım (Minareliköy). 21 Nisan 2013’te Latça’da St. Eleftherios Kilisesi’nde yapılan cenaze töreninde toprağa verdiğimiz Maritsa ve Haralambu Zervu’nun ilk torunuyum.
Ailemle ilgili kaleme almış olduğunuz “Sekiz küçük tabut” başlıklı yazınızı 26 Mayıs 2013 tarihinde POLITIS gazetesinde okudum ve çok duygulandım. 1974 sonrası hayat koşulları bana güçlü olmayı öğretmiş olsa, her durumla başetmeyi ve duygularımı kontrol altında tutmayı öğretmiş olsa da, sözcükleriniz kalbime dokandı ve gözlerim yaşlarla doldu. Tüm kalbimle kendim ve tüm ailem adına sana teşekkür etmek istiyorum çünkü sen bize adamızın, yurdumuzun, Kıbrısımızın özgürlüğü için neden çok sıkı çalışmamız gerektiğini gösteriyorsun.  İtiraf etmeliyim ki 1974’te olanları unutmak, tüm acıyı, tüm korkuları, tüm ızdırapları aşmak benim için kolay değildir. Ama aynı zamanda, şunu da itiraf etmeliyim ki her zaman Kıbrıslılar’ın (Kıbrıslırumlar’la Kıbrıslıtürkler’in) geçmişte olduğu gibi birlikte yaşamaları gerektiğini söylüyorum ve bunu destekliyorum. Bu topraklarda özgür yaşamanın yolunu bulmalıyız, bir anlığına olsa dahi çocuklarımızın, torunlarımızın, büyük torunlarımızın asla böylesi trajik olaylar yaşamamasını sağlamanın yolunu bulmalıyız. Makelen, sözcüklerin, tüm çalışmaların ve çabaların eşimle birlikte çocuklarımıza sürekli olarak söylediklerimizi güçlendiriyor – 23 yaşında bir kızımız, 18 yaşında bir oğlumuz var ve onlara Kıbrıslıtürkler’in de tıpkı bizler gibi olduğunu söylüyoruz. Kıbrıslıtürkler’in de ülkelerini sevdiklerini, bizler gibi acı çektiklerini, onların da kendi ülkelerinde özgür yaşayamadıklarını anlatıyoruz. Umarım ki bir gün Kıbrıs’ın özgür olduğunu görebiliriz.  Ortak geleceğimiz ve birlikte varolup birlikte yaşama olasılığını desteklememiz için senin gibi insanların varlığı bize umut veriyor. Umarım ki sonsuza kadar gereken güç, cesaret ve sabır sana eşlik eder ve yapmakta olduğun harika işe devam edebilirsin. Çok teşekkür ederim.
Saygılarımla,
Stelyos Zervos.”
--------------------------

“Her küçük tabut, kalbimin bir parçasıdır...”

Bir Kıbrıslıtürk okurumuz da, “Sekiz küçük tabut yanyana” başlıklı aynı yazımız üzerine bize şöyle yazdı:
“Her gün beş aylık torunumun gözlerine bakıyorum, bana bakan bu gözler gelinim Kulla ve oğlum Harun’un gözleridir... Torunumu göğsüme dayıyorum, kalbiyle benim kalbimi hissedip anlaması için... Ona ait olan bir adada annesiyle babasının isteklerine rağmen  geçmişte nasıl ayrı kalmak zorunda bırakıldıklarını, böylesi bir anne babanın onu dünyaya getirmesi nedeniyle çok özel bir çocuk olduğunu anlamasını istiyorum. Eğer barikatlar açılmamış olsaydı, şimdi burada, kollarımızda olamayacaktı... Oğlumla da, gelinimle de, onların aşkıyla da gurur duyuyorum... Eninde sonunda, pek çok zorlukla karşılaşacaklarını biliyorum, torunum da zorluklarla karşılaşacak... Torunumu göğsüme daha sıkı yaslıyorum ve başını öpüyorum... Onu herkesten sakınmak, onu korumak, saklamak istiyorum... Ama bunu yapmayacağız – ona merhameti, sevgiyi ve anlayışı öğreteceğiz, torunlarımıza layık oldukları Kıbrıs’ı devredebilmek için yapmakta olduklarımızı yapmaya devam edeceğiz... Çocuklarımız birbirini sevmekte özgür olmalı... Ve Sevgül Uludağ, başardığın herşey için, böylesi bir insan olduğun için teşekkürler ve Tanrı’ya şükürler olsun... Her küçük tabut, kalbimin bir parçasıdır...
Raziye Ki.”

“Maria Rodu’nun öyküsü inanılmaz...”
Bir diğer Kıbrıslırum okurumuz da “Sekiz küçük tabut yanyana” başlıklı aynı yazımız üzerine şu notu yazdı:
“Maria Rodu’nun öyküsü gerçekten inanılmaz. Sevgül Uludağ, ortaya çıkardığın öykülerle beni her zaman şaşırtıyorsun... Senin gibi bir insana sahip olduğu için Kıbrıs şanslıdır.
Mihail Simopulos.”