“En çok başarı kazandığım dersler, tarih ve coğrafyaydı. Çok sevdiğim bu iki derste sınıf birincisi bendim... Yaşım ilerledikçe mimarlığa daha yakın bir ilgi duymaya başladım...”
Böyle diyordu Schicklgruber…

…

Coğrafya kaderdir…
Yazısıdır bir toplumun…
Kendinizden kaçarsınız, inkarlar sıralarsınız üst üste, yüzleşmekten korkarsınız da…
Kurtulamazsınız yine!..
Coğrafya anlatır sizi size…
Çünkü yaşarsınız orada…
Ve izler kalır…
Kimi yıllanmış bir çınarın gövdesinde, kimi bir çocuğun zihninde…
Ve bir kadının bedeninde izler kalır, ruhunun derinlerine kazınmış…

…

“Onlardan nefret ediyordum… O nedenle savaş sonrası görevim milliyetçiliği yaymaktı…”
Bu sözler de Schicklgruber’in…
Biliyorum, telafuzu çok da kolay değil bu yabancı herifin!..
Şimdi okurken, diliniz dolanıyorsa damağınıza, kolayını da söyleyeceğim…
Sabredin!..

…

“Niyeti savaş başlatmak olmayan tüm ittifaklar saçma ve gereksizdir” demişti…
Doğrusu,  savaşan askerler olsa da, savaşı başlatan ‘sorumsuz’ siyasetçilerdi genelde…
Ve askerler ölürdü çoğunlukla…
Daha acısı ‘yıkanan beyinleri’ ile kan kusturur, zulüm yaşatır, yakarlar, yıkarlardı…
Günün sonunda travma ve pişmanlıkları ile baş başa kalırken onlar, ‘savaş tamtamcıları’ yine ön sıralarına koşardı anma törenlerinin, zafer yürüyüşlerinin, fener alaylarının…

…

“Eğer bir millet özgür olacaksa; gurura, irade gücüne, meydan okumaya, nefrete, nefrete ve yine nefrete ihtiyaç duyar” Schicklgruber’e göre…

…

Adolf Hitler.
Asıl soyadı, Schicklgruber…
Hani o ‘daracık’ bıyıklı adam...
Şimdi, kimi yüzlere baktıkça, şarlatanlıktan ıslanmış dudaklarının üzerinde o ‘bıyıkları’ görüyorum…

…

İbn Haldun yüzyıllar önce söylemişti:
Coğrafya kaderdir.
Kaçmak isteseniz de, nafile…