Siyaset, toplumsal fayda üretmeyen hırslardan arınmalıdır!
Karşıtlık söylemleri değer yaratmıyor.
Kim haklı kim haksız dahi anlamını yitiriyor!

*  *  *

“Yeni” lafı yaygın şimdi.
Epeyce örselenmiş Cumhuriyetçi Türk Partisi de "Yine birlikte, yeni CTP" sloganıyla sokakta.
"Eskisi gibi" olacaksa "yine birlikte..."
Yani “görüntüde” !
Tufan hocama yazık... 
Onca emeğe, insana, mücadeleye de...
Eğer geniş yığınlar "Gençliğin partisi" diyecekse yine...
"Temiz insanlar" diyecekse... "Barış istiyorlar" diyecekse... "Bunlarda yalan yok" diyecekse... “Birbirlerine kenetleniyorlar” diyecekse...
- Epey oldu böyle demiyor kalabalıklar... -
O zaman tamam!

*  *  *

Kıbrıs'ın kuzeyinde 40 senede tam 39 hükümet kuruldu (!)
% 52’sinde UBP dominant oldu, 28 yıl kadar....
12 sene DP vardı.
10 sene CTP…
ve 2.5 yıl TKP...
16 dönem UBP kurdu hükümetleri, 5 dönem CTP, 3 dönem de DP.
İlginçtir CTP kendine düşen payın çok ötesinde yıprandı, yıpratıldı, eleştirildi...
Pek çok kesim, kendini "CTP karşıtlığı" üzerinden var etmeye başladı.
Bunun en temel nedeni, UBP ya da DP'ye "yakıştırılan" siyasetin, CTP’de epeyce sırıtması, umut eritmesi oldu.
CTP kendine yönelik “yüksek” beklentilere sevinmeli aslında...
Ve silkinmeli yeniden.
CTP’nin idelleri ile yürümesi ülkenin yararınadır, barışa hizmet eder, bunun tersi karşıtlarını sevindirir sadece.
Ülke ne kazanır ki?
Ama pek çoklarının CTP’ye karşı takındığı rolü, kimi CTP’li kendi içinde üretiyor, “varlığını” bir ötekine karşıtlıkla arıyor...

*  *  *

Partiler “aşiret” değil!
“Hu” deyip tapınılacak yerler olmamalı, asla!
Çözüm üretiyorsa hayata ve hizmet, iyi bir “araç”tır...
Hele Kıbrıs’ta, barışa güç veriyorsa, adeta ilaçtır!
Şimdi bakıyoruz kimi noktalarda "köhne" tartışmalar, “algı” operasyonları, “sinsi”  siyaset oyunları var.
Kime yarar?

*  *  *

İnsanlar, yan yana gelmekten korkar oldu, siyasetin bazı figürleriyle!
Onlar "birbirini çekiştirmekten" usanmasa bile, dinleyenler usandı!
Yeni bir ülkeyi, hizmet kalitesini yükseltecek projeleri, eşitlik ve şeffaflığı artıracak adımları, toplumsal dertleri bitirecek dokunuşları, rol kesmeden gerçekleri konuşacak beyinleri, kendi geleceği yerine toplumsal yarını planlayacak neferleri, samimi duruşları istiyoruz.

*  *  *

Hırslar ve ihtiraslar, egolar ve kibirler yerin dibine batsın milyon kez!
"Bir ülkemiz dahi yok" demeye ramak kaldı...
Ve popüler olmanın rüzgarına savrulurken siyaset, artık dermanımız kalmadı.

*  *  *

Bayrak sallayanların değil geleceği yazanların büyüyeceği; birbiriyle didişenlerin değil topluma kendini adayanların yükseleceği, alkış toplamak kolaycılığının değil sorumluluk üstlenmek cesaretinin değer bulacağı  bir başlangıç!
Olur mu?
Çok sebep var olması için!
Anlayabilene, görebilene, değişebilene…