Maaşların hepsini bir günde ödemek hangi akıldır?
Tam da tahmin edildiği gibi oldu, onca “evde kal” çağrısı, onca “bulaş zincirini kırma” planı hem de “devlet” eliyle altüst edildi.
100 bin kişi sokağa salındı, tek günde!
Bankalara gönderildi.
İnsanlar alt alta üst üste yığıldı, ne maske, ne eldiven işe yaradı.
Hani birilerine deseniz ki, “öyle bir plan yapınız ki covid-19’a yardımcı olalım” bu yapılırdı.

*  *  *
Hekimler uyardı.
Bankacılar uyardı.
Gazeteciler uyardı.
Uzmanlar uyardı.
Yok!
Ne ispat etmeye çalışıyorlar?
“En iyisini biz biliriz.”
Bilmiyorsunuz işte!
Hiç kimse en iyisini bilmiyor.
O nedenle “zekâmızı ve kapasitemizi işbirliği içinde kullanalım” diyoruz.
Ortak akıl ortak!
Dünya bunu söylüyor.
Anlıyor musunuz?

*  *  *

Nasıl bir kendine güvensizlik bu ya da nasıl bir kendini beğenmişlik hali…

*  *  *
Çünkü bu siyasi zihniyetin yegâne başarı çizgisi ve odağı “maaş ödemek”tir.
Planlamak değil...
Eşitlik değil...
Adalet değil...
Organizasyon değil…

*  *  *

Çok zor mu olurdu bunu günlere ayrıştırmak, yaşlara göre, alfabeye göre, kimlik numarasına göre…
İnsanları banka kapılarının önüne yığmadan bunu başarmak, çok mu zordu?
“Evde kal”ın asıl amacı salgına yönelik yayılımı durdurmaktır.
Organizasyon, tedbir, eğitim, tedarik için zaman kazanmaktır amaç...
Hastalar hastanelere yığılmasın, diye…
Uzmanlar anlatıyor günlerdir, eninde sonunda bu virüsle tanışacağız.
Ama şimdi zaman kazanmalıyız.
Hem hastalığın bulaşma zincirlerini kırmak gerekiyor.
Hem de bu süreçte, hastanelerimizi hazırlamak, ilaç tedarikini sağlamak, personeli eğitmek, tüm organizasyonu yapmak…
*  *  *
Maaşlar ödendi.
Hesapsızca!
Hesap yalnızca “kesinti” için yapıldı.
O kadar!
Covid-19’un hesabına da ‘yalaş bulaş’ yatırıldı. (!)

 

Para, pul değil mesele

Manşet yaptık ya "Sağlık çalışanına da Hayat Pahalılığı yok" diye.
Burada bir zihniyeti anlatmak istedik aslında...
Şu günlerde hayat pahalılığının aman aman artacağı yok.
Ortada “hayat” yok ki “pahalılık” olsun!
Ama mesele biraz da moral desteğidir.
Sen en önemli riski üstlenen, salgın günlerinde değil elini, kafasını adeta giyotinin altına bırakan insanlara “ayrıcalıklı” olduğunu hissettireceksin...
Ekonomik tedbirlerin tümünden sağlık çalışanlarını muaf tutsaydı eğer bu devlet ne kaybedecekti?
Ama kalp kazanacaktı, moral verecekti…