CTP… 27 Aralık 1970’de Kıbrıs Türk siyasi yaşamına girmeseydin, olmasaydın ve yaptıkların olmasaydı, Kıbrıs Türk siyasi yaşamı bugünlerde böyle olmayacaktı…

CTP… Sanma ki unutuldu, 47 yılda yaptıkların… Bizi senin çatın altında bir arada tutan, ellerimizi birleştiren, imkansızı sevdiren ve imkansızı başarmak için her şeyi göze aldıran değerlerimizi ve yoldaşlık duygularımızı ve bir çok anı ile yüklü mücadelemizi ve harcanmış zamanlarımızı yıllar unutturamaz…

CTP… Olmasaydın… Yenilseydin yani paramiliter rejime ve “siyasi partileşme bölünmedir” diyen rejim ağalarına, çok partili siyasi hayat çok geç başlardı… Demokrasisi güdük, insan haklarından yoksun, hesabı sorulmaz kapkara günlerden geçerdi Kıbrıslı Türkler; ekmeği az, tuzun tadı yok, çocuklar gülmez, hazanda sessizce ölünen günlerden…

Olmasaydın… Rejime karşı çıkanlar, emeğin yarattığı değerden daha fazla pay almasını isteyenler, ‘Çalışanlara Sosyal Sigorta’ isteyenler, “Bütçe Meclise” diyenler, “Kıbrıs’ta Barış Engellenemez” diyenler için dikenli yollarda yürümek, kurulmuş pusuları aşmak mümkün olmazdı… Olmasaydın… Siyaset ışığını bulamazdı; ölümü bile üşüten soğuk yeller eserdi Kıbrıslı Türklerin üstüne…

Olmasaydın… Karanlıklarda aydınlığı göremez, yolunu bulamazdı demokratlar, ilericiler, devrimciler, sosyalistler… “Ümitsizlik yok” deyip yüreğinde çanlar vuran, kalbi sökülüyor gibi olanlar, “Bu yol bizim yolumuzdur, gidip geri dönmemek var, gidenlere selam olsun, kalanlarla yola devam” diyenler… Birikmezdi umutları, yükselmezdi kavgaları, savrulurdu harman gibi, sen olmasaydın… Olmasaydın, örgütlü yaşam, sendikalar olmazdı; olanları sararırdı… Sararmayanlar gömülür, gömülmekten kaçabilenler sürgünde kalırdı… Olmasaydın… Basın özgür olmazdı, ‘Nacak’ ile kalırdı… Gazeteciliği öldürülememiş gazeteciler, öldürülürdü…

Olmasaydın… Kıbrıs Türk kimliği aşınmış, tükenmiş olacaktı; Dillirga’yı keşfetmemiş, hala daha Harmandalı efe oyunları oynanıyor olacaktı halk oyunları diye… Ve hala daha dış dünya Kıbrıslı Türkleri, silah zoruyla Kıbrıslı Rumların malını sahiplenmiş hırsızlar olarak bilecekti… Olmasaydın… Kıbrıslı Türkler dış dünyaya açılmamış olacaktı; Avrupa Konseyi’nde, Avrupa Parlamentosu’nda, Sosyalist Enternasyonal’de, Avrupa Sosyalistler Partisi’nde olmayacaktı Kıbrıslı Türkler… Olmasaydın… Kıbrıs’ta Kıbrıslı Türk kalmayacaktı…

Olmasaydın… Federal çözüm konuşuluyor olmayacaktı… Kuzey’in ‘İki devletli çözüm’ vizyonu, Güney’in ‘Federal çözüm acı bir tavizdir’ siyaseti ile buluşmasını sürdürecek, statüko onların mutluluğu için devam edecekti… Olmasaydın, BM’nin çözüm ölçütleri sahipsiz kalacak, raflardan masalara gelemeyecekti… Olmasaydın, çözüm yönünde bugün varılmış aşama hayal dahi edilemez olacaktı…

Olmasaydın… Türkiye hükümetlerinin ‘Besleme’ dediği Kıbrıslı Türkleri, ‘Daha fazla Türk – Daha fazla Müslüman’ yapma misyonunun hoyrat çabaları, onlar için sonuç alıcı, Kıbrıslı Türk kimliği için tükeniş olacaktı. Olmasaydın… Gençler yurdundan uzak, yurtseverler yurdundan uzak olurdu; özlemle ölürdü sevgili yürekler…

CTP… Olmalısın… Hiç mi hatan ve yanlışın olmadı?! Oldu elbet… Ama senin hata ve yanlışlarını rejimin içinden bir başkaları mutlaka yapacaktı… Ama senin yaptığın doğruları yapacak olan olmayacaktı, olmasaydın… Olmalısın… Geldiğin yolda daha yürümek gerek, gideceğin hedefe daha emek gerek; yarattığın aydınlığı insanlarının yüreğinde yakmak, yarattığın umudu insanlarının gönlüne asmak gerek…

Olmalısın… Daha güçlü olmalısın… En güçlü olmalısın… Halkının ve yurdunun geleceği için, en iyisini yapabilmek için ve halkına dünyayı, dünyaya halkını sunabilmek için olmalısın… Sana dair umutları olanlar için ve senin onlara dair umutların için, tüm yoldaşlarınla, sarı karıncalarınla, sessiz tayyarelerinle birlikte çalışır yapar olmalısın…

Olmalısın… Gelecek Ocak, insanlarının ocağını daha mutlu geleceğe ulaştıracağın yeni bir başlangıç olsun… Olmalısın… Aslında var ya, ‘Tek başına hükümet’ değil, sen ‘İktidar’ olmalısın… 47 yıl, halkın için, sırat köprüsünden geçip acıyı bal eyledin ya, sana bundan sonra ‘İktidar’ olmak yaraşır…

Kuzey Kıbrıs’ın insanı… Karanlıkların tortularını güneş sanma yeter… Umutsuz olma yeter… CTP varsa, umut da var… Ocak’ta ocağına umut yağsın… Senin elinde; yapmalısın…

Yeni yıl mutlu olsun…

(Bu köşe yazımda Suavi’nin bazı şarkılarından, Yeni Türkü’nün bir şarkısından ve Ahmed Arif’in bir şiirinden sözler kullandım, değerli sanatçılara saygılarımla)