Ancak günün en anlamlı konuşması Hristakis’in yaptığı konuşma, babasına veda ettiği konuşma… Şöyle diyor:
“Baba…
Erkek kardeşlerim, ben ve kızkardeşimin bu sözcüğü en son ne zaman söylediğimizi hatırlamıyorum…
Ancak bugünlerde hep sana sesleniyoruz… Baba… Çünkü yalnızca hissetmiyoruz seni, sen bizimle birliktesin…
Seni bulmak için yıllarımızı harcadık ve sonuçta işte buradasın…
Böyle dahi olsa, adaletsiz biçimde işkence altında öldürülmüş olduğunu öğreniyor olsak bile…
Seni bulmak, bizim için gerçeğe ulaşmak, barış ve rahatlamadır… Tüm hayatımızın misyonu oldu bu…
Babacığım, bugün senin geri döndüğün gün, tam 50 yıl sonra…
Duygularımız karışık, hem üzüntülüyüz, hem sevinçliyiz…
Bizimle birlikte olduğun için sevinçliyiz babacığım…
Üzüntülüyüz çünkü bizi yetiştiren, yanımızda hem ana, hem baba olarak duran kahraman anneciğimiz, sağlık nedenleriyle bugün buraya bizimle birlikte gelemedi…
Anneciğimiz ruhen bizimle birliktedir çünkü ona “Anne, babamız bulundu” dediğimde, gözlerindeki yaşları gördüm…
Henüz 33 yaşındaki babamız Mihalis Solomontos, o yıllarda yeşertilmiş nefretin, bölünmenin ve rekabetin kurbanı oldu…
Kör bir intikam ve karşı saldırının kurbanı oldu…
Ancak babacığım sen aynı zamanda yeniden uzlaşmanın ve sevginin bir kahramanısın… Yapmış olduğun fedakarlık, boşa gitmedi.
Bunun kanıtı da bugün burada Kıbrıslırumlar’la Kıbrıslıtürkler’in birlikte bulunması, ortak saygılarını sunmaya gelmiş olmaları ama aynı zamanda o kuşağın tutkuları ve hataları nedeniyle ortak bir özür sunmalarıdır…
Hoşçakal sevgili babacığım… Seni bulduk ve yine kaybediyoruz… Fakat bugünden itibaren artık bize daha yakın olacaksın…
Hatıran sonsuza kadar yaşasın…
Babamızın bulunmasında emeği geçen tüm Kıbrıslırumlar’la Kıbrıslıtürkler’e teşekkür ederiz.
Bugün bizimle birlikte olan arkadaşımız gazeteci Sevgül’e paha biçilmez yardımları nedeniyle özel olarak teşekkür ediyoruz…
Son olarak hepinize buraya geldiğiniz için teşekkür ederim… Mezarlıktan sonra hepinizi evime buyur ediyorum…”