Demirhan bölgesindeki molehiya üreticileri, yerli talebin fazla olduğunu, İngiltere’ye de ihracat yapıldığını söyledi. Molehiyadaki en büyük sorunun ‘damlama sistemi’ olduğunu kaydeden üreticiler, her hafta sulama gerektiren molehiyanın maliyetinin arttığını, mecburen daha az ektiklerini dile getirdi.

Dila ŞİMŞEK

Demirhan bölgesindeki molehiya üreticileri, yerli talebin çok fazla olduğunu, son birkaç senedir İngiltere’ye de ihracat yapıldığını kaydetti.

Üreticiler, molehiyadaki en büyük sorun olarak damlama sistemini gösterirken, su maliyetini karşılamanın gittikçe güçleştiğini belirtti.

Kuru molehiyanın, özel depolar sayesinde kışta da bulunduğunu ekleyen üreticiler, piyasadaki talebin çok olduğunu, ancak maliyet arttıkça daha az ürün ekmeye başladıklarını ifade etti.

Molehiyanın oldukça temiz ve sorunsuz bir bitki olduğunu ifade eden üreticiler, “Bitkide kurt ve sarı ot dışında bir sorun yaşanmıyor. Kurt için mecburen ilaç kullanıyoruz. Sarı ot, bulaşıcı olduğu için fark ettiğimiz anda kesiyoruz, yoksa diğer molehiyaları kurutuyor” dedi.

Üreticiler, taze molehiyanın 10-15 TL arasında satıldığını, kuru molehiyanın ise 80-100 TL civarında olduğunu kaydetti.

Molehiyanın tohumunu da bitkinin kendisinden ürettiklerini belirten üreticiler, tohumu tüccarlardan almadıklarını dile getirdi.

Üreticiler, gübre, ilaç, su maliyetlerinin olduğunu, su fiyatının gitgide yükselmesiyle çoğu üreticinin geri çekildiğini söyledi.

Kimi üreticiler, tarlalarının da kira olmasından dolayı, maliyetleri kısmak için mecburen daha az ekim yaptıklarına değindi.

Molehiyanın oldukça zahmetli ve emek isteyen bir bitki olduğunu ekleyen üreticiler, “Her sabah ve akşam, hafta sonu tarla ile ilgilenmemiz gerekir. Bu işi bilinçli ve titizlikle yapmak lazım” şeklinde konuştu.

Ercan Akıncı: “Yurtiçi talep oldukça fazla, hatta İngiltere’ye satışlarımız da var”

“Yaklaşık sekiz senedir molehiya üretimi yapıyorum. Abimle birlikte ortak olduğumuz ‘Bafra Gıda Şirketi’miz var. 20 dönümlük bir tarlamız var ve molehiyayı burada yetiştiriyoruz. Yurtiçi talep oldukça fazla, hatta İngiltere’ye satışlarımız da var. Toptancılarla anlaşıyoruz, ürünü onlar aracılığı ile İngiltere’ye satıyoruz. Diğer ülkelere satışlarımız yok, çünkü molehiyayı henüz tanımıyorlar… Ancak şu anki talep öylesine yoğun ki, yetişemez olduk diyebiliriz. Sabah ve akşam saatlerinde özellikle taze molehiya için oldukça fazla talep oluyor. Yıl boyu molehiya bulundurmak aslında çok zor, ama biz son birkaç senedir bunu başarıyoruz. Mermer kaplı, klimaların olduğu, kapılarını özenle seçtiğimiz depolarımızda kuru molehiya bulunduruyoruz. Yani kışta da satış yapıyoruz. Şu anda taze molehiyanın demetini, yeterli büyüklükte 15 TL’ye satıyoruz. Kuru molehiya ise 80-100 TL arası fiyatta satılıyor. Molehiya çok su isteyen, oldukça emekli bir bitkidir. İlaçsız molehiya yetiştirmek olanaksızdır, ama biz minimuma indirmek istiyoruz. Bitkinin kendisi çok sağlıklı, sorunsuzdur. Bitkinin tohumunu da biz yetiştiriyoruz. Mayıs’ta ektiğimiz molehiyayı Haziran ortalarında biçmeye başladık. Eylül ayı civarında taze molehiya bitecek, ama kış boyu kuru molehiya sürecek.”

Ali Kızılkaya: “Önceden Demirhan bölgesi molehiya ile bilinirken, maliyetler ve sudaki damlama sistemi sebebiyle insanlar geri çekildi”

“On üç senedir molehiya üretimi yapıyorum. Bahçıvanlık yapıyorum, başlarda boş zamanlarımda, asgari ücretle geçinmek zor olduğu için, eve ek gelir olsun diye yapıyordum, yani daha küçük çaplıydı. Şu anda hafta sonunda ve iş çıkışında molehiya ile ilgileniyorum. Artık ada şartlarında geçinmek çok zor… Molehiyaya, yerli talep çok fazla. Bunun yanı sıra, İngiltere’den de talep var, bizler de toptancı aracılığı ile ihracat yapıyoruz. Taze molehiyanın demeti 10-15 TL arasında değişiyor. Fakat molehiya gerçekten çok maliyetli bir ürün. Çok su isteyen, ilacı pahalı bir bitki. Haftada bir kere, 6-7 saat sulamak gerekiyor. Köyde, molehiya ayıklayıp geçimini sağlayan kadınlar var… Onlara veriyoruz ayıklamaları için, tabii bu da bir maliyet oluşturuyor. Suyun fiyatı arttıkça, bizim için molehiya üretimi daha da zorlaştı. Önceden Demirhan bölgesi molehiya ile bilinirken, maliyetler ve sudaki damlama sistemi sebebiyle insanlar geri çekildi.”

Vedat Gaziköylü: “Maliyeti yüzünden, önceden altı yedi dönüm ekerken, mecburen iki dönüm ekmeye başladık”

“Otuz senelik molehiya üreticisiyim… Bölgemizi de, molehiyayı da çok iyi bilirim. Molehiya, gerek bakımı, gerek biçilmesi, ayıklaması, su maliyetiyle oldukça zahmetli bir üründür. Suda, damlama sistemine geçtiğimizden beri, her şey bizim için daha da zorlaştı. Önceden altı yedi dönüm ekerken, mecburen iki dönüm ekmeye başladık. Molehiya pazarı çok geniş. Otuz senedir bu işi yaptığım için, devamlı müşterilerim oldu. Bir şekilde, üç ay içinde paramızı çıkarmış olduk. Ama gerçekten zahmetli ve maliyetli bir iştir. Molehiya çok temiz bir bitkidir, ama bir ‘sarılık’ sorunu vardır, yeşil molehiyaların içinde sarı otlar biter ve bulaşıcı olduğu için, kesseniz bile diğerlerini kurutur. Bir bu, bir de kurt sorunu vardır. Bunun dışında, ne tohumunda ne de bitkinin kendisinde sorun yaşamıyoruz.”

Ahmet Küçük: “Gübre, su, biçilmesi, ilacı, bakımı, ayıklaması için köydeki kişilere günlük ücreti derken büyük bir maliyet ortaya çıkıyor”

“Beş senedir molehiya üretimi yapıyorum, aslında 80’lerden beri bu işi yapıyorum ama hep aileme yardım ederdim. Son beş senedir bunu kendim, ticari anlamda yapıyorum. Damlama sistemine geçildiğinden beri, bölgedeki çoğu molehiyacı işi bıraktı. Çünkü molehiya çok su isteyen bir bitki ve maliyet ciddi anlamda arttı. Gübre, su, biçilmesi, ilacı, bakımı, ayıklaması için köydeki kişilere günlük ücreti derken büyük bir maliyet ortaya çıkıyor. Her sabah ve akşam, haftasonu ilgilenmemiz gerekir. Tarlamız da kira olduğu için, maliyetten kısmak için daha az ekmeye başladık. Bu işi bilinçli ve titizlikle yapmak gerekir.”