Seçim çok sessizdi.
Sokak sessiz...
Seçmen sessiz...
Sonuç belirsiz...
İlk turu da öyleydi, ikinci turu da...
Nabız alınamadı kolay kolay...
Beş farklı ilçede üç farklı sonuç vardı 19 Nisan’da...
Dört aday da ‘ikinci tur’a namzetti.
Lefkoşa ve Girne’den iki aday önde çıkmıştı, Mağusa ve İskele’den diğer ikisi...
Güzelyurt seçmeni hariç, tutturan ilçe olmamıştı ikinci turda kimin yarışacağını...
Öylesine belirsizdi ortam...
İkinci turda da sürdü belirsizlik...
Akıncı önde görünüyordu, hele de CTP’nin desteğinden sonra...
Sivil toplumdan da gelen sesle...
Psikolojik üstünlük Akıncı’daydı evet, ama Eroğlu tarafı da saldırgandı.
Para dağıtılıyordu sokakta, alenen...
Kimlik fotokopisi topluyordu kimi ‘acente’ler...
Elektrik, su faturası ödeniyordu.
Fasulye, nohut, pirinç, bulgur dağıtılıyordu ‘erzak çantası’ içinde...
Ve ‘vatan-millet-bayrak’ plağı konulmuştu üstüne... hedef ‘Türkiye kökenli seçmen’di.
Ve genelde bu oyun tutar, oylar ‘millici’ adaya kayardı.
Hatta ‘iyi saatte olsunlar’ girerdi devreye, onlar basardı düğmeye...
Nitekim Türkiye’den kimi ziyaretçiler gezdi, dolaştı, konuştu, uyardı, telkinler yaptı bazı kitlelere...
Ve tüm bunlar, seçimin ‘ortada’ olduğuna dalaletti.
‘Foto-finish’ beklentisi hakimdi...
İki taraf da tedirgin bir bekleyiş içindeydi, oy verme işlemi sırasında da...
Sandıktan ne çıkacağını kestirmek belki de hiç bu denli zor olmamıştı.

**

Kestirmesi zor bir seçim sürecinin sonunda sandıktan Akıncı Cumhurbaşkanı olarak çıktı.
Ve Akıncı’yla birlikte, seçmenin bir yığın mesajı da çıktı sandıktan...
‘Siyasal ders’ verdi halk bir bakıma, bütün siyasilere...
‘Kitle kuyrukçusu’ olmak doğru değil kuşkusuz, ama halka rağmen siyaset de yapılamaz.
Seçmenin verdiği ilk mesaj “Beni dinlemeyeni ben de dinlemem” oldu: Siyasetin ‘amaç’ değil, ‘araç’ olduğunu hatırlattı.
İkinci mesaj “Kavga istemem”di. Özellikle parti içi, parti etrafı kavgalara prim vermeyeceğini, dinginlik ve huzur istediğini söyledi seçmen...
Bir diğeri “Değiştirmeye alıştım bir kere” mesajıydı. Artık seçmen ‘güç bende’ der gibi bir hale girdi.
Dördüncüsü, ‘çözüm’ vurgusu yaptı. Kim isterse aksini iddia etsin, 2004’lerin ruhu geri döndü. Kıbrıs Türk toplumu Federal Kıbrıs için bir kez daha dünyaya mesaj verdi. Üstelik bütün bayrak-bavul korkutmacalarına rağmen...

**

Seçimin sonucu belirsizdi.
Nabız alınamıyordu.
Çünkü dalga diptendi.