(Varysayımlar üzerine düşünceler)

Diyelim ki, dört gözle beklenen ‘çözüm’ oldu.  Federasyonun ‘kuzey’ kanadı da resmen AB’li oldu...  Alaturka alışkanlıklarımızı nasıl ve ne kadar zamanda aşabileceğiz ? Örneğin şeftali kebabı, ciğer, uykuluk, böbrek, bumbar yemekten vazgeçecek miyiz ?

Diyelim ki çözüm gerçekleşti...  AB de bize “Bu kadar Devlet memuru çok fazla,  azaltın” dedi. Ne yapacağız ? Fazlalıkların işine son verecek miyiz?  Örneğin seçim veya kurultay zamanlarında devlet dairelerini ve kurumları ‘geçici’lerle doldurmaktan vazgeçecek miyiz ?

Diyelim ki,  çözüm sonrasında,  AB bize,   “Elektrik, telekomünikasyon özelleştirilecek” dedi.  Şimdi özelleştirmeye karşı olanlar ama çözüm ve AB’den yana savaş verenlerin tutumu ne olacak ?

Diyelim ki, çözüm sonrasında, Türkiye ve Yunanistan Milli Bayramları’nın kutlanması;  bu günlerdeki resmi tatillerin de kaldırılması söz konusu oldu. Büyük milliyetçiler ne yapacak ?  Ülkeyi  terkedecekler mi ?

Diyelim ki, çözüm sonrasında, “Sizin bayrağınız bu.  Bundan böyle ne Türk ne de Yunan bayrağı kullanmak yok; İstiklal Marşı, Yunan Milli Marşı da yok” dedi.  Milli marşlarla yatıp milli marşlarla kalkanlar ne yapacak ?

Diyelim ki, örneğin Girne’nin Rum halkından bazıları, “Biz Türk yönetiminde yaşamaya razıyız,  yeter ki evimize, yurdumuza dönmemize izin verin” dedi. “Hayır” mı diyeceğiz ? Yoksa, portakal seçer gibi “Sen gelebilirsin, sen gelmeyeceksin” seçimi mi yapacağız ?

Diyelim ki, bazı İskeleliler, Baflılar veya Leymosunlular “Biz evlerimize dönmek istiyoruz” dediler. Onları ‘Vatan haini’ ilan edecek miyiz ? 

Diyelim ki, bugüne kadar  “Verilen hak geri alınamaz” diyerek kıyameti koparak  Sendikalar,  bir ‘çözüm’ sonrasında, AB’ye göre son derece ters bir sürü ‘hak’tan vazgeçecek mi ?

Diyelim ki, çözüm ile kurulacak ortaklık hükümetinde yer alacak olan kabine üyelerinden, örneğin, çok iyi derecede Rumca ve/veya İngilizce bilme şartı aranacak mı ?

Diyelim ki,  çözüm sonrasında, yayınlarında,  Türk radyoları Rumca; Rum radyoları da Türkçe programlara yer verecekler mi ?

    ***

Türklerin “Evet”, Rumların çoğunluğunun “Hayır” dediği şu ünlü Annan Planı’nda da,  yukarıda bazılarını sıralamaya çalıştığım sorulardan bazılarına çözümler aranmıştı. Bulunan çözümlerin bazıları son derece mantıklı, bazıları ise son derece düşündürücüydü.

‘Çözüm’ için, eskileri üzerine oturacak yeni bir plan üzerinde çalışılıyor veya çalışılacaktır gene.  Olursa, yine tartışacağız  derinlemesine.  Kimimiz kabullenecek kimimiz lastik gibi bir oy yana bir bu yana çekecektir konuları. Kimimiz “Çözüm olsun da nasıl isterse olsun”; kimimiz ise –eminim- “Ben dememiş miydim çözümsüzlük çözümdür...” diyecektir.