EMPATİNİN YİTİMİ
Arno Gruen, "Empatinin Yitimi" adlı eserinde:
"Niçin düşmanlara ihtiyaç duyuyoruz?" diye soruyor...!
Ve kendi sorduğu soruya kendisi yanıt vererek:
"Düşmanlara, kendilik nefretimizin hedef taşı olarak ihtiyaç duyarız. Anne-babalarımızın bizde aşağıladıkları veya reddettikleri şeyler için cezalandırmak üzere düşmanlar ararız.
İnsan başkalarını cezalandırabildiği, aşağılayabildiği, hatta yok edebildiği sürece kendi kendisiyle yüzleşmek zorunda kalmaz" (!) diye cevaplıyor ve ilâve ediyor:

"Bir insanın öğrenmek için mümkün olduğunca az hata yapması gerektiğini düşünürüz" diyerek devam ediyor Gruen...:

"... Çocuklar doğumlarından itibaren bir yasaklar bombardımanıyla karşılaşıyor, ortaya koydukları ve bir zamanlar anne-babalarından da beklenmiş olan performanstan dolayı sevildiklerinde sorun çıkıyor...
Çünkü çocuk, anne-babası tarafından kendisi olduğu için sevilmek ister, ancak anne-babası onu sadece yaptığı şeyler için sever ve ödüllendirirler, o olduğu için değil!

Çocuğun kendini bulmasının önkoşulu, öncelikle anne ve babayla dolaysız bir bağlantıdır." diyor!

Ve son olarak da şunları söylüyor Gruen:
"... Çocuk olarak, bağımlı konumumuzun çaresizliği içinde yetişkinlerin beklentilerine karşılık vermeye çalışırız. Bu bizi onlara bağımlı kılar.

Bir zamanlar anne-babalarımızın irade ve isteklerine uymak zorunda kaldığımız ölçüde kendi gözlerimizle görme olanağımızı yitiriyoruz ...  Narsizmin özü buradadır:  “Doğru” tavır, istenen görüntüyü sunmaktan dolayı kendini sevmek."

KÜLTÜREL YOZLAŞMA
Sanırım biz, bu "doğru tavır" sürecinde istenen görüntüyü sunmak için çok çabalar sarf ettik
son 40 yıldır!

Bu "doğru tavır" görüntüsünü ranta dönüştüren kesimler var!
Bu narsizm yüzünden doğru sorular sorulmamış, paradigma değişememiştir .

Kültürümüz ise yozlaştırılmıştır ...

Çünkü Kültür dediğimiz, kişisel ve toplumsal öykülere cevap bulduğumuz hikâyelerin ve öykülerin anlatıldığı,
”ne olmak”, “kim olmak” istiyoruz sorularının sosyal olarak inşa edildiği alandır.

Hatta bizim kim olduğumuz bile,
“Doğru tavrı" talep eden dış etkenler tarafından belirlenmektedir!
Bize kılavuzluk eden “Doğru tavır", bizim için neyin iyi olduğunu bildirir ve davranış kuralları ile yasalarını koyar...

Bir taraftan “kumarhanelere ve sözde gece kulüplerine” “kültür turu” düzenlerken, öbür taraftan Camiler, Külliyeler, İmam Hatip Liseleri ve İlahiyat Fakülteleri inşa ediliyor!
Bu tuhaflığın referans aldığı yetke nedir?
"Doğru tavır" denilen şey işte!

Siyasetin görevi de belli:
"Doğru tavır" denilen çember içinde kalanlara dağıtım yapmak !
Ya vasıtaları gayeye uyduracaksın, ya gayeyi vasıtalara...
Bu "doğru tavır" çemberi içinde kalmak,  sizi itaat ettiğiniz gücün bir parçası haline de getirir...
Böylece kendinizi daha güçlü hissedersiniz ...
Kendinizi daha çok seversiniz...!

Bunun neticesinde ortaya, birbirini sözde çok seven insanların vatanı KKTC çıkıyor.
Çünkü düzen, "doğru tavır" çemberinin menfaatleriyle sınırlı;
"Doğru tavır" çemberinin kabûl ve idaresine tabidir...