Tam böyle gün doğacaktı.
14 sene önce…
Her şey hazırdı.
Doğum sancıları düzenliydi.
‘Doğmamış çocuğa don biçilmez’ denilir ama, donu da, zıbını da, emziği de hazırdı ‘çocuğun’…
Adı bile konulmuştu.
BKC…
Yani Birleşik Kıbrıs Cumhuriyeti…
Doğ(a)madı ama…
İlk çığlığını bekleyenlerin umudu ‘bir başka bahar’a ertelendi.
Ne zaman geleceği belirsiz ‘bahar’a…

*  *  *

Nisan bahardır bu adada…
Mart soğuk olsa da, Nisan ılıktır.
Mayıs sıcak olsa da Nisan ılıktır.
Çiçeğe durur badem ağaçları, bembeyaz.
Yeşildir tarlaların hakimi, sararsa da yer yer...
Kuşlar bir başka mutlu cıvıldar dalda.
Köpürse de beyaz beyaz, mavinin en güzel tonlarını verir Nisan’da Akdeniz…
Nisan’da doğacaktı ‘çocuk’…
‘Barış’ koyacaktık göbek adını.
Doğ(a)madı ama…
O’nu dört gözle bekleyen, yoluna mersin dalları serenlerin başka ‘yarın’lara kaldı umudu…
Ne zaman geleceği belirsiz ‘yarın’a…

*  *  *

Tam 14 yaşına basacaktı bugün ‘Federal Kıbrıs’ımız…
‘Bizim’ Kıbrısımız…
Öyle yarım, parçalanmış, bölünmüş değil.
Tek vücut.
Ortasından dikenli tellerle bölünmüş değil.
Havası, denizi, toprağı ile tek Kıbrıs.
Herkes için.
Bir bayrağımız.
Bir marşımız.
Bir kimliğimiz.
Ortak.
Ayrı, gayrı değil.
Beraber.
Doğsaydı eğer, bugün O’nun ‘doğum günü’ olacaktı.
Doğ(a)madı ama…
Doğum günü pastasını kesmek bir başka zamana kaldı.
Zamanı belirsiz bir ‘zaman’a…

*  *  *

O gün elimizde bir ‘mühür’ vardı.
‘Yarın’lara sahip çıkabilmenin mührü…
Kaybettiğimiz ‘geçmiş’i geri getiremeyecektik asla, ama kazanmak mümkündü ‘geleceği’…
‘Barış’ yapmak zordu elbet, kolayı çatışmak, kapışmak, didişmek, hatta savaşmak.
Hep ‘kolay’ı seçmiştik, ‘zor’a soyunmamıştık hiç.
İlk kez ellerimizde hissetmiştik.
Uzansak dokunacak kadar yakındı.
Doğum için her şey hazırdı.
‘Senin/Benim’ değil ‘Bizim’ olacaktı bu adanın tapusu…
Yelken açacaktı artık gençler hep beraber yarınlara…
Parmakla gösterilecekti adamız ‘örnek’ denilerek.
Yarım yüzyıldan fazla süren ‘uzlaşmazlık’ bitecekti artık.
Doğacaktı ‘Federal Kıbrıs’ın güneşi Ortadoğu’ya, Doğu Akdeniz’e…
O ışık saracaktı bütün dünyayı, ‘barış’ın renkleriyle…
Doğ(a)madı ama…
24 Nisan 2004’te doğamadı ama, doğacak elbet ‘barış güneşi’ bu adaya, bu coğrafyaya…
Nice uzun yaşlarla…