Daima söyleriz; “başımıza geldiğinde sağlığın önemini hatırlarız” diye… Sağlık önemli, hem de çok…
Hükümetlerin üzerinde en çok durması gereken, planlar projeler üretmeleri gereken, sadece bugünün değil, 5 yıl, 10 yıl, 30 yıl sonranın planlanması gereken bir alan…
İnsanlarımız çoğu zaman özelde hizmet veren doktor veya sağlık kurumlarına gitmek durumunda kalıyorlar.
Elbette ki vatandaşların kamudaki sağlık hizmetlerini seçmeleri veya maddi güçleri sadece oraya yettiği için gitmeleri zorunlu olduğunun ötesinde özel doktor seçme hakları da var…
Özelde daha iyi hizmet alacaklarını düşünüyorlar ve sigortalı olmalarına rağmen veya maaşlarından sağlık fonuna katkı payı kesilmesine rağmen devletin sağlık kurumlarından hizmet alamayacaklarını düşündükleri için ceplerinden sağlık için bütçe ayırarak özele gidiyorlar.
Düşündükleri gibi de oluyor tabii… Kendilerine daha çok zaman ayrılıyor, hastanın hikâyesi dinleniyor, tetkiki olması gereken gibi sürüyor, kontrolü yapılıyor. Hastane polikliniğinde olduğu gibi değil… Yani 2 veya 5dakikada gönderilip doktorun kapıda sıra bekleyen başka hastayı hemen kontrole almak gibi bir zorunluluğu yok.
Özelde tetkik iyi yapılıyor ama orada kalmıyor tabii… Özel hastane ise orada röntgeni, tahlili derken fatura epeyce kabarıyor. Hastane değilse, başka yerde röntgen, bazen tomografi, MRI ve tahliller yine kabarık bir bütçeyi gerektiriyor.
Ancak hasta veya yakını verdiği paraya rağmen yine de memnundur çünkü gerekli tetkikleri ve sonrasında istenirse gerekli tedaviyi yaptırdığına inanıyordur.

***

Oysa ki kamuda en iyi doktorlarımız olsa da sağlık sistemimize güvensizlik insanımızı başka ülkelere, özellikle Türkiye’ye yönlendiriyor. Sağlık sistemi güven vermiyor. Gerekli tedaviyi göreceğine, ameliyat olacaksa sonrasında gereken bakımı alacağına inanmıyor. Yurtdışında başarılı doktorlar (bunlar da genellikle Kıbrıslı doktorlar oluyor) aranıyor, oldukça fazla paralar oralara gidiyor ve geliyorlar. O Kıbrıslı başarılı doktorlar burada tutulamıyor veya buraya getirilemiyor. Neden? Tahmin edeceğiniz gibi tabii ki parasal nedenler… O doktorun emeğini karşılayacak parayı devlet veremediği için…
Baksanıza bir hastanemizin başhekim vekili bile sağlık sistemimize güvenmiyor ve göğüs ağrısı gerekçesiyle özele gitmeyi tercih ediyor. En azından ben bu konuyu böyle biliyordum ama Dr. Bülent Dizdarlı gazetemizi ziyaretinde konuyu aydınlattı. Sözkonusu doktor Salih Beyoğlu aslında Girne Hastanesi’nde tedavisinin olması için diretmiş, doktorlar “size güveniyorum” demiş. Ancak ziyaretine gelen bir milletvekilimiz, “olmaz, seni buradan alacağız, hem de Yakın Doğu’ya” demiş ve gitmişler. Yani Dr. Beyoğlu değil, aslında milletvekilimiz sağlık sistemimize güvenmemiş.
Nasıl yorumlanır bilemem ama ilk duyulduğunda vatandaş, “başhekim hastanelerimize güvenmiyorsa biz nasıl güvenelim” sorusunu sormuş ve kararını vermişti bile…
Bu yargının değişmesi için sağlıkta çooookk çalışmak gerekiyor çok.