Sapır sapır her tarafımızdan dökülüyoruz.
Tutacak yerimiz kalmadı.
Hükümet uğraşıyormuş, meclis yasa yapıyormuş,
Çok da ilgilendirmiyor bizi…
İlgilendiremiyor çünkü yansımıyor bize veya henüz yansımıyor!
Vatandaş günü yaşıyor, günü ve sonrakileri rahat geçirmek istiyor.
Sıkıntı yaşamadan, en az sorunla, biraz da umutla…
Ama nerde!

***

Yağmurlardan korkar hale gelirken,
Nimet diyerek beklediğimiz, su diye inlediğimiz birazcık yağmurun ardından sellere mahkum olurken,
Trafikte neredeyse her gün kabul edilemeyecek, “nasıl olur böylesine kaza” dediğimiz kazaları artık kanıksamaya başlarken,
Eğitimde her yıl aynı sorunları yaşarken,
Sağlıkta hizmet alamaz duruma gelirken,
Hem eğitimde, hem sağlıkta özele zorlanırken,
Kıyılar sahiplenilirken,
Halkın malı, bir kişinin malı olurken,
Yolsuzluklar, usulsüzlüklerin üstüne gidilmez ve yapanın yanına kalırken,
Ve daha neler neler olurken,
Bir de ADSL belası var.
Bir de tören provaları var.
Bunlar da artık her şeyin üstüne tuz biber ekiyor.

***

Ne bileyim kaçıncı defa ADSL hizmetleri çökerken Telefon Dairesi her ay faturalara hizmet bedelini eklemeyi ihmal etmiyor.
Yetkililer “sistem çöktü, yenilemek gerek” derken sanki çözümü hizmet alandan bekliyorlar gibi!..
Yenilenmek istiyorsa yenileyin o zaman.
Hükümet hükümetliğini yapsın, çözüm üretsin.
Pazar öğleden sonrasında sistem yeniden çökerken ve o gün mesai de olmadığı için dün sabah ilgili internet şirketini aradım.
Onlar da bu sorundan o kadar bıkmışlar ki her çöküşte olduğu gibi telefonlar otomatik olarak yanıt veriyor.
“Telefon Dairesi’nden kaynaklanan sorun nedeniyle ADSL hizmeti verilemiyor”

***

Hafta başına Telefon Dairesi’nin çökmüşlüğünün kızgınlığıyla başlarken Lefkoşa’da tören provası trafiğine takıldım yine… Bilmem kaçıncı kez.
Dün Gönyeli çemberinden Sanayi Bölgesi’ndeki işyerine tam 1 saatte gidebildim.
Yani 500 metrelik yeri 1 saatte aşabildim.
Neden?
Çünkü onlarca defa tepki göstererek yazdığımız resmi tören provalarından biri daha vardı.
Yarın provanın aslı, 15 gün sonra ‘yavru cumhuriyetin’ esas töreni ama öncesinde yine mutlaka ki provası…
Saatlerce, binlerce araba trafiğin içinde dört dönüyor.
İşimize, gücümüze, gideceğimiz yere bir türlü ulaşamamanın verdiği sinir yanında, o kadar arabanın boşuna harcadığı akaryakıt.
Törendeki israfın yanında binlerce araba sahibi de hem tören için dolaylı, cebinden de direkt olarak para harcıyor.
Neden?
Birileri defalarca askeri törenden dolayı egolarını tatmin etsin diye…
Birileri de gelip törende nutuk atsın, düşmana mesajlar! versin diye…

***

Sorunları bitirmeyi, gelişmeyi bekliyoruz.
Boşuna.
İnternet hizmetinin sürekli olarak çökmesi ve uzun zamandır çözüm üretilememesi, sağlığın da eğitimin de yerlerde sürünmesi, sorunların, adi suçların her gün artması, aynı askeri törenlerin artık bir kenara bırakılmasını da geçin, defalarca provalarının yapılması…
Bütün bunlar az gelişmişliğin de değil, geri kalmışlığın göstergeleri.
Askeri törenlere sivillerin (eğer niyetleri varsa) bir şey diyememeleri monarşi yönetimlerinin, dikta rejimlerinin uygulamalarından tanıdık gelen manzaralar.
Ne yazık ki durum hiç de iç açıcı değil.