Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ), dünya genelinde 55 milyon kişinin halk arasında "bunama" olarak bilinen "demans" hastalığı ile yaşadığını, bu sayının 2030 yılında 78 milyona ulaşmasının beklendiğini bildirdi.

Tedavisi olmayan ve genellikle ihmal edilen "demans" hastalığına ilişkin DSÖ'nün yeni raporu örgütün İsviçre'nin Cenevre kentindeki merkezinde açıklandı.

Raporda, "demansın" alzaymır ve felç gibi beyni etkileyen farklı hastalık ve yaralanmalardan kaynaklandığı aktarıldı.

Küresel çapta 55 milyon kişinin "demans" hastası olduğu belirtilen raporda, mevcut trende göre bu sayının 2030'da 78 milyona, 2050'de ise 139 milyona çıkabileceği tahmininde bulunuldu.

Dünyada sadece her dört ülkeden birinin "demans" hastalarını ve ailelerini desteklemek için ulusal bir sağlık politikası olduğu belirtilen raporda, diğer devletlere bu hastalığa karşı adım atmaları çağrısı yapıldı.

DSÖ Genel Direktörü Tedros Adhanom Ghebreyesus, rapora ilişkin yaptığı açıklamada, "Demans milyonlarca insanın anılarını, bağımsızlığını ve itibarını elinden alıyor ama aynı zamanda tanıdığımız ve sevdiğimiz insanları bizden çalıyor. Dünya, demanslı insanları yüzüstü bırakıyor ve bu hepimizi üzüyor." değerlendirmesinde bulundu.

ALZAYMIR DEMANSIN EN SIK NEDENİ

İlerleyici ve ölümcül bir hastalık olan demansta hafızada bozukluk, günlük yaşam aktivitelerinde ilerleyici gerileme, çeşitli psikiyatrik semptomlar ve davranış bozuklukları görülüyor.

Yaşlılarda sık görülen bir sorun olan hastalık, başlangıçta sinsi bir unutkanlıkla başlayabileceğinden, yaşlılıkta izlenen unutkanlığın normal olarak görülmemesi gerektiğine işaret ediliyor. Alzaymır da demansın en sık nedeni olarak kabul ediliyor.

Genel olarak "erken", "orta" ve "ileri" olmak üzere üç evreye ayrılan demansta hastalar zaman içerisinde erken evreden ileri evreye ilerliyor ve evreler arası geçiş süreleri hastadan hastaya farklılık göstermekle birlikte ortalama 2-5 yıl olarak belirtiliyor.

Demans hastalığında sağlığı korumak için düzenli egzersiz, diğer medikal hastalıkların takibi, yıllık grip aşısı, 5 yılda bir zatürre aşısı, ağız ve diş hijyeni, gözlük gereksiniminin karşılanması ve işitme problemleriyle başa çıkılması gerektiği önerilerinde bulunuluyor.